-42652.jpg)
O Γιώργος Πανουσόπουλος για πρώτη φορά καταπιάνεται με τη θεατρική σκηνοθεσία και μας προφέρει τη δική του ματιά στο έργο “Ο Θυρωρός της Νύχτας” σε διασκευή της εμβληματικής ομώνυμης ταινίας της Λιλιάνα Καβάνι, από την Χαρά Τσιώλη.
Στο έργο, ο Μαξ, πρώην Ες Ες με θητεία σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, έχει καταφέρει να αποφύγει την τιμωρία και ζει στη Βιέννη, δουλεύοντας ως “Θυρωρός της νύχτας” σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο. Κάνει παρέα με τον Μπερτ, επίσης πρώην Ες Ες, συνένοχό του στις φρικωδίες του στρατοπέδου και ανομολόγητα ερωτευμένο μαζί του. Και οι δύο είναι μέλη ενός ευρύτερου δικτύου πρώην Ναζί. Μια μέρα έρχεται στο ξενοδοχείο η Άννα, θύμα και ερωμένη του Μαξ, στο στρατόπεδο, συνοδεύοντας το σύζυγό της, διάσημο μαέστρο. Η συνάντηση των πρώην εραστών, που θεωρούσαν ο ένας τον άλλο νεκρό, αναζωπυρώνει τη σαδομαζοχιστική σχέση τους, η οποία, αυτή τη φορά, οδηγείται στα ακρότατα όριά της κάτω από την απειλητική πίεση του “προδομένου” Μπερτ και την ασφυκτική πολιορκία του ναζιστικού δικτύου.
“Ο θυρωρός της νύχτας” γυρίστηκε το 1974 από την Λιλιάνα Καβάνι και αφηγείται την ακραία ερωτική ιστορία, τοποθετώντας την στο πιο σκοτεινό περιβάλλον που γνώρισε ο κόσμος. Σε αυτήν για πρώτη φορά ο ναζισμός ταυτίστηκε με μια σεξουαλική διαστροφή (τον σαδομαζοχισμό), που βιώνεται μέχρι τα ακρότατα όριά της. Η ταινία προκαλεί, θυμώνει, διχάζει αλλά και γοητεύει μέσα από δύο μεγάλες ερμηνείες (Ντερκ Μπόγκαρντ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ) οι οποίες γίνονται έκτοτε σημείο αναφοράς, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη οποιαδήποτε απόπειρα επανάληψης ή και ανενδοίαστης αντιγραφής τους.
