Στην ταράτσα του Δημαρχείου Αθηνών κοιτώντας την ηλιόλουστη Αθήνα από ψηλά, στα δεξιά η Ακρόπολη τόσο κοντά σου, ευθεία όλη η πλατεία, και πιο πέρα όλη η πόλη λουσμένη από τις φωτεινές ακτίνες υπενθυμίζοντάς σου σε τι όμορφη πόλη περπατάς και είσαι μέρος αυτής, γι’ αυτήν που ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης μας αναφέρει: «Η ίδια η πόλη καθορίζει την ατζέντα της, η ίδια η πόλη σου δίνει έμφαση στον πολιτισμό, εγώ απλώς ακολουθώ». Αφορμή για τη συνάντηση είναι η ανακοίνωση του νέου τριετούς σχεδίου του Δήμου Αθηναίων για τον πολιτισμό που στόχο έχει να αλλάξει τον πολιτιστικό χάρτη της πόλης. Έναν χάρτη που όπως μας είπε ο δήμαρχος Αθηναίων δημιουργεί ο Δήμος σαν να παραδίδει ένα τεράστιο καμβά που περιμένει όλους τους Αθηναίους και τους επισκέπτες να γίνουν συνδημιουργοί του.
Η ομάδα ενισχύεται με την ιστορικό τέχνης, μουσειολόγο και επιμελήτρια εκθέσεων Κατερίνα Κοσκινά, που αναλαμβάνει σύμβουλος του δημάρχου για θέματα πολιτισμού, ενώ ο Ολιβιέ Ντεκότ, αναλαμβάνει χρέη καλλιτεχνικού διευθυντή του Ολύμπια Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου «Μαρία Κάλλας» και υπεύθυνου καλλιτεχνικού προγράμματος των Μουσικών Συνόλων. Σε εξέλιξη βρίσκονται μελέτες για τη δημιουργία Μουσείου «Μαρία Κάλλας», για το κτίριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ στο πάρκο Ελευθερίας, αλλά και για την αξιοποίηση της οικίας Γεωργαντή σε χώρο ανάδειξης της γλυπτικής τέχνης, ενώ νέες, ανοιχτές και πλήρως προσβάσιμες, κοιτίδες πολιτισμού δημιουργούνται μέσα στην Αθήνα και σύγχρονα εκπαιδευτικά προγράμματα σχεδιάζονται για όλους. Αυτά είναι κάποια από όσα περιλαμβάνει το νέο πρόγραμμα για την αναβάθμιση, την ανάδειξη και την ενοποίηση του πολιτιστικού ιστού της πόλης.
«Θα μπορούσα να το προσομοιάσω με ένα τρένο με βαγόνια, το οποίο σταματάει σε σταθμούς και ζητάει απ’ όλους να ανέβουμε και… πάμε όλοι μαζί.»: αναφέρει ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης και το μαγνητόφωνο έχει αρχίσει ήδη να γράφει:
Ποιο είναι ακριβώς το νέο πρόγραμμα που θα «αλλάξει τον πολιτιστικό χάρτη της Αθήνας»;
Ξέρετε, ο Μιτεράν, ο Γάλλος πρόεδρος είχε έρθει κάποτε στην Ελλάδα και είχε πει ότι αν ήταν Έλληνας πολιτικός, ό,τι έκανε θα το περνούσε μέσα από τον πολιτισμό. Και είναι πάρα πολύ λογικό αν το σκεφτείτε. Ο πολιτισμός, σε μία πόλη όπως η Αθήνα, με τη διαχρονικότητα της Αθήνας, με την ιστορία της Αθήνας, αλλά κυρίως το σήμερα, με το ενεργό και ενεργητικό παρόν της πόλης, είναι η αφετηρία και ο προορισμός. Είναι όλες αυτές οι ζωντανές, οι δημιουργικές κοινότητες ανθρώπων, είναι όλα αυτά τα κύτταρα ζωής που κράτησαν την πόλη όρθια κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και συνεχίζουν να είναι αναπόσπαστο, για να μη σας πω κυρίαρχο, στοιχείο του DNA μας. Πρακτικά λοιπόν αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχω πάρα πολύ μεγάλη χαρά και πάρα πολύ μεγάλο ενθουσιασμό, διότι είναι η πρώτη φορά που ο Δήμος Αθηναίων έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Είναι ένα σχέδιο τριετίας, είναι κοστολογημένο, με εξασφαλισμένους πόρους -πράγμα πολύ σημαντικό- και μία πολύ ξεκάθαρη στοχοθεσία.
Μιλήστε μας για τους στόχους του;
Θέλουμε να στηρίξουμε τους καλλιτέχνες, τους ανθρώπους του πολιτισμού, τους ανθρώπους της δημιουργίας, οι οποίοι έχουν δοκιμαστεί πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα. Το κάναμε πέρσι με επιτυχία στο θέατρο του Κολωνού και την Τεχνόπολη. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. 16 εκδηλώσεις, 31.000 θεατές, 8.000 ψηφιακοί θεατές, 780 ωφελούμενοι καλλιτέχνες και εργαζόμενοι. Θέλουμε να το συνεχίσουμε. Έτσι, θα ανοίξουμε και φέτος την Τεχνόπολη, τα θέατρα του Κολωνού και της Γκράβας και για πρώτη φορά μετά από χρόνια τον παλιό θερινό κινηματογράφο ΑΒ για να υποδεχθούν δωρεάν, κάθε μορφής καλλιτεχνική έκφραση. Πολύ σύντομα θα ανακοινώσουμε ένα οpen call – μία ανοιχτή πρόσκληση, όπου ο καθένας θα μπορεί να υποβάλει την πρότασή του. Επιθυμία μας είναι η Αθήνα να μετατραπεί σε μία απέραντη σκηνή, πάντα βέβαια τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα, για την ασφάλεια όλων.
Θέλουμε επιτέλους να αποκτήσουμε ένα ενιαίο πρόγραμμα εκδηλώσεων. Να αρχίσουμε να μιλάμε ο ένας με τον άλλον.Η λογική μας άλλωστε δεν είναι, σε καμία περίπτωση, να επιβάλλει ο Δήμος μία αισθητική, μία άποψη. Το αντίθετο ακριβώς. Εμείς το βλέπουμε διαφορετικά. Ο Δήμος είναι κατά κάποιο τρόπο το όχημα, το οποίο επιτρέπει ή διευκολύνει ή ενισχύει φωνές να ακουστούν. Και να ακουστούν δυνατά. Ο ίδιος ο Δήμος, ο ΟΠΑΝΔΑ με την πολύτιμη εμπειρία των στελεχών του, η Τεχνόπολη το «άτακτο παιδί» του Δήμου Αθηναίων, που είναι καινοτόμο και αναλαμβάνει ρίσκα, γίνονται πλέον μία δυνατή ομάδα. Μαζί, το Athens Culture Νet που μας επιτρέπει να δικτυωθούμε και να συνομιλούμε με τους φορείς πολιτισμού της πόλης και ο ραδιοφωνικός μας σταθμός, ο 9.84. Δίνουμε βήμα και ταυτόχρονα παράγουμε πολιτισμό. Πολιτισμό από όλους για όλους.
Το τρίτο στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι όλο αυτό θέλουμε να αποκτήσει μία ενιαία ταυτότητα για να μπορούμε να το επικοινωνήσουμε αποτελεσματικά, γιατί μην ξεχνάτε δεν μιλάμε μόνο με τους εαυτούς μας, μιλάμε με την Ευρώπη, μιλάμε με τον κόσμο. Είναι κάτι το οποίο το κάνουν οι άλλες πόλεις και είναι καιρός να το κάνει και η Αθήνα. Να μπορέσουμε να εκπέμψουμε το μήνυμα της πόλης του σήμερα, μιας σύγχρονης δυναμικής μητρόπολης, η οποία γεννάει, η οποία είναι γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές.
Δηλαδή σε ποιο σημείο πιστεύετε ότι βρισκόμαστε σε αυτό το κομμάτι σε σχέση με τις άλλες πόλεις του κόσμου;
Αντικειμενικά; Μιλώντας πολύ ανοιχτά, είμαστε πάρα πολύ πίσω. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη πόσα πολλά γίνονται στην Αθήνα. Έχει επικρατήσει για πολλά χρόνια μία λογική που αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας και την πόλη μας λες και είμαστε οι φτωχοί συγγενείς της Ευρώπης. Κάποτε ήταν της μόδας να λέμε ότι η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο. Ας μου επιτραπεί να πω ότι η Αθήνα δεν είναι το νέο Βερολίνο, η Αθήνα είναι η νέα Αθήνα και της αξίζει να είναι η νέα Αθήνα, σε καμία περίπτωση λόγω του Δημάρχου, αλλά λόγω αυτών των ανθρώπων της, οι οποίοι τολμάνε καθημερινά.
Ας επιστρέψουμε και πάλι στο πρόγραμμα, θα αξιοποιήσετε και τις υποδομές που διαθέτει η ίδια η πόλη;
Ναι! Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο του σχεδιασμού μας είναι ότι θέλουμε να επενδύσουμε στις υποδομές της πόλης, δηλαδή να εξελίξουμε και να εκσυγχρονίσουμε τους χώρους πολιτισμού μας, να τους καταστήσουμε φιλικούς, διαδραστικούς, προσβάσιμους. Η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε αυτή τη στιγμή τις νέες τεχνολογίες που μπορεί να μας βοηθήσουν πάρα πολύ, κι έχουμε επίσης και την υποχρέωση να διασφαλίσουμε ότι οι χώροι του πολιτισμού είναι συμπεριληπτικοί και ανοιχτοί σε όλους, είτε είναι άνθρωποι με αναπηρία, είτε είναι άνθρωποι που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν άλλες δυσκολίες, είτε είναι άνθρωποι που αισθάνονται για οποιοδήποτε λόγο αποκλεισμένοι. Για μικρούς και μεγάλους. Ο στόχος μας είναι να το κάνουμε εύκολο και παράλληλα να προσθέσουμε και νέους χώρους πολιτισμού, όπως για παράδειγμα στη Μητροπόλεως 44, που δρομολογούμε το Μουσείο «Μαρία Κάλλας», που είναι μεγάλη υπόθεση για την πόλη, να ανοίξουμε το κτίριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ στο πάρκο Ελευθερίας με στόχο την ανάδειξη του πάρκου σε κιβωτό μνήμης αλλά και σε κεντρικό πολιτιστικό προορισμό, αλλά και να μετατρέψουμε την οικία Γεωργαντή σε χώρο ανάδειξης της γλυπτικής τέχνης.
Γιατί επιλέξατε αυτό το κτήριο για το Μουσείο Μαρία Κάλλας;
Είναι ένα υπέροχο ακίνητο στο κέντρο της πόλης, ανήκει στον Δήμο Αθηναίων, είναι κλειστό εδώ και 12 χρόνια και νομίζω ότι είναι μία πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία να δημιουργήσουμε έναν πόλο επισκεψιμότητας, ο οποίος να συνάδει και με τη λογική μας. Ότι δηλαδή καλός είναι ο 5ος αιώνας του Περικλή προφανώς, τιμή και δόξα, αλλά υπάρχει και ο 20ος αιώνας της Μαρία Κάλλας και υπάρχει και ο 21ος αιώνας όλων αυτών των ανθρώπων που αυτή τη στιγμή ονειρεύονται στην πόλη.
Το Μουσείο «Μαρία Κάλλας» πρόκειται να υλοποιηθεί στο άμεσο μέλλον;
Βάσει του χρονοδιαγράμματος πρόκειται να ολοκληρωθεί εντός του 2022. Παρά τον κυνισμό που συνήθως μπορεί κάποιος να έχει ακούγοντας σχέδια, μια δυσπιστία που έχει καλλιεργηθεί εδώ και δεκαετίες, εδώ έχουμε πρόγραμμα, στοχοθεσία, χρονοδιαγράμματα κι έχουμε και εξασφαλισμένους πόρους.
Οι πόροι εξασφαλίζονται από τον προϋπολογισμό του Δήμου;
Από τον προϋπολογισμό του Δήμου και όπου χρειάζεται αντλούμε και από ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία. Είναι ένα σχέδιο ολοκληρωμένο. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο εργαζόμαστε εδώ και πάρα πολλούς μήνες, σχεδόν ένα χρόνο και από πίσω κρύβει πολύ συστηματική και σκληρή δουλειά. Γιατί το να βγεις έξω και να «πετάξεις ένα πυροτέχνημα» είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να διασφαλίσεις ότι αυτό που κάνεις μπορεί να είναι τολμηρό, αλλά είναι και ρεαλιστικό, είναι εφικτό. Έχουμε ένα πολύ ξεκάθαρο οδικό χάρτη για το πού θέλουμε να πάμε και πώς θέλουμε να φτάσουμε εκεί μέσα στη θητεία μας. Και ο πολιτισμός ήταν και είναι κυρίαρχο στοιχείο όλης αυτής της προσπάθειας. Ασφαλώς βέβαια προσαρμόσαμε τη στρατηγική μας στις ανάγκες της πανδημίας.
Ποιες είναι οι προκλήσεις που συναντάτε στην προσπάθεια αυτή;
Ο Δήμος Αθηναίων έχει μία τύχη, έχει ανθρώπους που έχουν μια μακρά εμπειρία, μια ιστορία κι έχει και ανθρώπους που έχουν και τις ικανότητες και τις δεξιότητες. Το πρώτο στοίχημα για εμάς είναι αυτοί οι άνθρωποι να μάθουν να δουλεύουν σε μια ομάδα, να σπάσουμε τα δικά μας εσωτερικά σιλό. Η δεύτερη πρόκληση ήταν να ζητήσουμε τη βοήθεια ανθρώπων που ξέρουν περισσότερα από εμάς. Άλλωστε ένα από τα πιο βασικά στοιχεία για να μπορεί να κάνει κανείς αποτελεσματικά τη δουλειά του δημάρχου είναι να γνωρίζει ό,τι δεν ξέρει. Είμαι ευγνώμων στον Ολιβιέ Ντεκότ και την Κατερίνα Κοσκινά, αλλά και στον Χριστόφορο Μαρίνο που έχει αναλάβει το εικαστικό κομμάτι στην Πινακοθήκη μας. Είναι εξαιρετικοί άνθρωποι που ήρθαν και πλαισιώνουν μια πολύ ισχυρή ομάδα. Το τρίτο πλέον στάδιο είναι να ανοιχτούμε στην κοινωνία. Γι’ αυτό και η δική μας λογική δεν είναι να δουλέψουμε από πάνω προς τα κάτω.Εμείς δεν ερχόμαστε ούτε να κουνήσουμε το δάχτυλο, ούτε να κάνουμε υποδείξεις, ούτε καν να κάνουμε προτροπές σε κανένα. Θα μπορούσα να προσομοιάσω αυτή την προσπάθεια με ένα τρένο με βαγόνια, το οποίο σταματάει σε σταθμούς και ζητάει απ’ όλους να ανέβουμε και… πάμε όλοι μαζί.
Το πρόγραμμα θα απλωθεί και πέρα από τα κεντρικά σημεία της πόλης;
Και βέβαια. Η Αθήνα δεν έχει μόνο το κέντρο της, έχει 129 γειτονιές. Κάθε γειτονιά κάτι κρύβει, έχει ένα μυστικό.Κάθε γειτονιά έχει ένα κρυμμένο θησαυρό, σπουδαία ιστορία και σπουδαίους ανθρώπους. Κι εμείς θέλουμε να απλωθούμε όσο γίνεται περισσότερο στις γειτονιές. Μπορεί να είναι κάτι σχετικά πιο πεζό ή πιο προβλεπόμενο εντός εισαγωγικών, όπως είναι το πρόγραμμα των Χριστουγέννων. Ή μπορεί να είναι κάτι πιο ανατρεπτικό όπως μια performance ή ένα street art έργο. Είδατε «Το Φιλί» στο Μεταξουργείο πόσο ωραίο είναι και τι χαρά έδωσε. Σε κάθε περίπτωση σημασία έχει να δούμε την πόλη ως το όλον και να φύγουμε από τη λογική, στην οποία συγκεκριμένα σημεία μονοπωλούσαν το «προϊόν» του πολιτισμού.
Όσον αφορά το Μουσείο «Μαρία Κάλλας» θα είναι ένας ανεξάρτητος φορέας ή θα βρίσκεται υπό τη σκέπη κάποιου άλλου οργανισμού;
Έχουν αλλάξει οι εποχές. Πλέον ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οφείλουμε να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα για οτιδήποτε κάνουμε. Ο σχεδιασμός μας για το συγκεκριμένο μουσείο προβλέπει την οικονομική του αυτονομία. Έχουμε το παράδειγμα του Μουσείου Φωταερίου που είναι μέσα στην Τεχνόπολη και το οποίο έχει πετύχει. Ή του θεάτρου ΟΛΥΜΠΙΑ που αυτή τη στιγμή διαχειρίζεται ο ΟΠΑΝΔΑ και επίσης έχει πετύχει. Μπορούμε σίγουρα να το πετύχουμε και στο Μουσείο «Μαρία Κάλλας». Συνολικά αυτή η λογική πρέπει να διατρέχει όλα όσα κάνει ο Δήμος και να γίνει κατανοητό επίσης ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τα ιδεολογήματα και τους ιδεολογισμούς του παρελθόντος. Ο πολιτισμός δεν είναι ούτε δεξιός ούτε αριστερός. Ο πολιτισμός δεν πρέπει να διχάζει πρέπει να ενώνει. Ο πολιτισμός χτίζει γέφυρες, γκρεμίζει τοίχους και δεν υπάρχει ο καλός ιδιωτικός τομέας και ο κακός δημόσιος. Το αντίθετο, οφείλουμε όλοι να συνυπάρχουμε και να συνεργαζόμαστε και αυτό είναι και μία έκκληση που θα ήθελα σήμερα να απευθύνω. Όπως με το πρόγραμμα «Υιοθέτησε την πόλη σου», έχουμε αυτή τη στιγμή κοντά στους 120 με 130 φορείς, ιδρύματα, εταιρείες, άτομα που έχουν συμβάλει στην πόλη ενεργά, από την πλατεία Ομονοίας, μέχρι ένα Pocket Park και από το πολυδύναμο κέντρο για τους αστέγους, μέχρι ένα εργαστήρι STEM σε ένα σχολείο, έτσι αντίστοιχα θα θέλαμε να κινητοποιήσουμε και να ενεργοποιήσουμε δυνάμεις και γύρω από τον πολιτισμό. Όχι με την κερδοσκοπική λογική προφανώς, αλλά με τη λογική των συμπράξεων. Επομένως, το σημαντικό είναι το ίδιο το Μουσείο να είναι ανθεκτικό και να είναι βιώσιμο.
Για τον σχεδιασμό του προγράμματος πήρατε παράδειγμα κι από άλλες πόλεις;
Μέσα σε όλους αυτούς τους μήνες ασφαλώς και διερευνήσαμε τι κάνουν και οι άλλες πόλεις: καλές πρακτικές, ιδέες. Δεν χρειάζεται πάντα να ξεκινάς από το μηδέν, ούτε να έχεις την αλαζονεία ότι πρέπει να ανακαλύψεις μόνος σου την πυρίτιδα. Επίσης, θέλουμε πολύ να χτίσουμε συνεργασίες και με άλλες πόλεις. Για παράδειγμα το Ολύμπια, θα θέλαμε να είναι ένα théâtre de la Ville, όπως είναι ας πούμε το αντίστοιχο των Παρισίων. Kαι μπορεί να είναι. Μέσα στον προγραμματισμό μας -ασφαλώς όταν το επιτρέψει και η πανδημία- είναι να χτίσουμε και ανταλλαγές με αντίστοιχα θέατρα των ευρωπαϊκών και όχι μόνο πόλεων, όπως του Παρισίου ή του Μιλάνου ας πούμε. Για να μπορέσουμε να κάνουμε ανταλλαγές ή ακόμη και συμπαραγωγές. Είναι κάτι που δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται και έχω συναντήσει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από άλλες μεγάλες πόλεις να συνδεθούν με την Αθήνα.
Tο πρόγραμμα τι αντίκτυπο θα θέλατε να έχει σε σχέση και με τους επισκέπτες-τουρίστες της πόλης;
Η Αθήνα δεν πρέπει να είναι μόνο γνωστή για την Ακρόπολη. Κι εδώ υπάρχει ένα κλειδί, το οποίο δεν είναι άλλο από το να αναβαθμίσουμε την ποιότητα ζωής του Αθηναίου, γιατί αν ο Αθηναίος είναι ευχαριστημένος, σημαίνει νομοτελειακά ότι και ο επισκέπτης θα είναι ευχαριστημένος. Θέλουμε να χτίσουμε μνήμες. Κι εμείς οι ίδιοι όταν πάμε ταξίδια αυτό δεν θέλουμε; Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε μία πόλη ζωντανή, να κυλάει αίμα στις φλέβες της. Δεν θέλουμε μία πόλη απονευρωμένη. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να γίνουμε μία αρχαιοελληνική Disneyland, δεν ανταγωνιζόμαστε το Ντουμπάι. Ο επισκέπτης, που μένει κατά μέσο όρο δυόμισι μέρες στην Αθήνα, θέλουμε να μπορεί να μένει 3 ή 3,5 έστω γι’ αρχή, και να συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμά του και την Ακρόπολη και την Πλάκα αλλά και τον σύγχρονο πολιτισμό. Να έρχεται σε επαφή με όλες τις εκφάνσεις και τις πτυχές της ζωής της πόλης.
Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί περπατώντας στην Αθήνα ως κάτοικός της που θέλετε ή προσπαθείτε ήδη να αλλάξετε;
Δίνω τρομερή σημασία στον πολιτισμό της καθημερινότητας, είναι όλα αυτά τα μικρά που κάνουν τα μεγάλα. Ενδεικτικά: Είναι η καθαριότητα. Τολμώ να πω με υπερηφάνεια, ότι η Αθήνα είναι πιο καθαρή από ποτέ. Γιατί έχουμε αλλάξει φιλοσοφία, επενδύσαμε σ’ έναν σύγχρονο εξοπλισμό και έχουμε έναν νέο προγραμματισμό. Δίνω πολλή μεγάλη σημασία στο πράσινο. Όχι με την παραδοσιακή έννοια, αλλά και με αυτή της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής: από τα συντριβάνια που πέρα του ότι μπορεί να είναι όμορφα και φωτεινά, ρίχνουν τη θερμοκρασία, μέχρι τις νέες φυτεύσεις δέντρων που γίνονται και θα συστηματικοποιηθούν τους επόμενους μήνες. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στο φως που παρέχει και ασφάλεια. 47.000 φωτιστικά στην πόλη. Θα ξεκινήσουμε άμεσα ένα διαγωνισμό για ένα νέο έργο που θα τα αντικαταστήσει όλα με όρους ενεργειακής αναβάθμισης κι έξυπνο φωτισμό. Δίνω πολύ μεγάλη σημασία στα πεζοδρόμια. Η Αθήνα είναι μία από τις πόλεις του κόσμου που όταν περπατάς πρέπει να κοιτάς συνέχεια κάτω μη σπάσεις το πόδι σου. Ξεκινάμε σε μερικές εβδομάδες ένα πολύ μεγάλο έργο για τα πεζοδρόμια, το οποίο είναι περίπου σχεδόν δεκαπλάσιο σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο από το αντίστοιχο της προηγούμενης θητείας. Δίνω έμφαση στην ποιότητα των δρόμων. Ασφαλτοστρώνουμε το μισό οδικό δίκτυο της Αθήνας. Σε τρεις μήνες ασφαλτοστρώσαμε περισσότερους δρόμους από όσους ασφαλτοστρώθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια. Λίγο λίγο, η Αθήνα αλλάζει πολύ.
