“Ai Weiwei: Trace” είναι ο τίτλος της έκθεσης του διάσημου καλλιτέχνη και ακτιβιστή Ai Weiwei, που παρουσιάζει στο Πολιτιστικό Κέντρο Skirball στο Λος Άντζελες. Πρόκειται για μια σειρά 83 πορτρέτων κατασκευασμένων από μικρά τουβλάκια Lego τοποθετημένα σε μεγάλα πάνελς, δανεισμένα από τη μεγάλη εγκατάσταση του καλλιτέχνη στο νησί Alcatraz τo 2014 αφιερωμένη σε 176 πολιτικούς κρατούμενους συνείδησης από όλο τον κόσμο. Το Μουσείο Hirshhorn και οι Κήποι Γλυπτικής στην Ουάσινγκτον παρουσίασαν με τη σειρά τους τα δημιουργικά και πρωτότυπα αυτά πάνελ με τα πορτρέτα και, στη συνέχεια, τα διέθεσαν στο Skirball.
Το 2011, ο Ai Weiwei φυλακίστηκε αντιμετωπίζοντας ποινή φυλάκισης 13 ετών για απόπειρα ανατροπής της κρατικής εξουσίας, αλλά μετά από 81 ημέρες αφέθηκε ελεύθερος με την επιβολή προστίμου 2,4 εκατομμυρίων δολαρίων (1,5 εκατομμύρια λίρες) για φοροδιαφυγή. Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν από υποστηρικτές του παγκοσμίως. Το διαβατήριο του Ai Weiwei κατασχέθηκε και τέθηκε υπό κράτηση για τέσσερα χρόνια. Όταν του επιστράφηκε το διαβατήριο έφυγε για τη Γερμανία, αποδεχόμενος τη θέση καθηγητή τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Αυτή η εμπειρία φυλάκισης στάθηκε καταλυτική και τον ενέπνευσε για τη δημιουργία των πορτρέτων ανθρώπων, «μαχητών της δημοκρατίας» που βίωσαν παρόμοια εμπειρία υπερασπιζόμενοι τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία λόγου, πολιτικούς κρατούμενους και όσους υπόκεινται γενικότερα σε παράνομη κράτηση και, σε ορισμένες περιπτώσεις και σε βασανιστήρια.
Ο Ai Weiwei έχει αφιερώσει τη ζωή και την τέχνη του υπερασπιζόμενος τη δικαιοσύνη. Ίσως είναι στο αίμα του. Ο πατέρας του, ο ποιητής Ai Qing, στάλθηκε σε στρατόπεδο εργασίας στην ύπαιθρο για την κριτική που άσκησε στον μαοϊκό κομμουνισμό, καθαρίζοντας την τάφρο που χρησίμευε ως τουαλέτα του χωριού και για πολλά χρόνια η οικογένειά του ήταν αναγκασμένη να ζει σε ένα μικρό σπίτι στη μέση του πουθενά, σε μια μαύρη τρύπα όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του.
Μετά τον θάνατο του Μάο το 1976 και αφού ήδη είχαν ζήσει σε αυτές τις άθλιες συνθήκες για 19 χρόνια, ο Ai Qing και η οικογένειά του επέστρεψαν στο Πεκίνο. Το έργο του ήταν «απαγορευμένο» αλλά ξαναπήρε την εξέχουσα θέση του. «Εξακολουθεί να θεωρείται ο νούμερο ένα εθνικός ποιητής», λέει ο Ai Weiwei περήφανος. «Τον αποκαλούν ποιητή των ανθρώπων. Ήταν ένας πραγματικά παθιασμένος, ρομαντικός μαχητής. Ένας στρατιώτης. Πάντα μιλούσε για δικαιοσύνη, ομορφιά και ακεραιότητα. Πίστευε σε έναν τέλειο κόσμο. Πιστεύω ότι η ζωή είναι ένας αγώνας για αυτήν», έχει δηλώσει στην Guardian.
Ο Ai Weiwei παρακολούθησε την Ακαδημία Κινηματογράφου του Πεκίνου που δυστυχώς δεν ολοκλήρωσε και έτσι έγινε ένας από τους πρώτους της γενιάς του που τους επιτράπηκε να σπουδάσουν στις ΗΠΑ, όπου και παρακολούθησε τη Σχολή Σχεδιασμού Parsons στη Νέα Υόρκη. Έχει λάβει επίτιμο διδακτορικό από τη Σχολή Πολιτικής και Κοινωνικών Επιστημών, στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, Βέλγιο (2010), καθώς και πολλά διεθνή βραβεία.
Το 1993 επέστρεψε στο Πεκίνο και έκτοτε αφοσιώθηκε στην εξερεύνηση της σχέσης μεταξύ τέχνης, κοινωνίας και ατομικής εμπειρίας. Το έργο του, πλούσιο και ιδιαίτερα εκλεκτικό, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα μέσων, όπως γλυπτική, εγκατάσταση, φωτογραφία, κινηματογράφο, ζωγραφική και αρχιτεκτονική. Έχει επεκτείνει την πρακτική του σε πολλούς κλάδους και μέσω των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης για να επικοινωνήσει με ένα διευρυμένο κοινό παγκοσμίως και να προσελκύσει και άλλους καλλιτέχνες.
Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του Ai Weiwei είναι οι μεγάλες εγκαταστάσεις του που συνήθως πυροδοτούν έναν διάλογο μεταξύ του σύγχρονου κόσμου και των παραδοσιακών κινεζικών τρόπων σκέψης όπως τα Sunflower Seeds (2010) στην Tate Modern ένα έργο αποτελούμενο από εκατομμύρια «σπόρους» πορσελάνης ζωγραφισμένες στο χέρι από 1.600 Κινέζους τεχνίτες – ένα σχόλιο για τη μαζική κατανάλωση και την απώλεια της ατομικότητας, το περίφημο βάζο της Coca Cola (1994), ένα δοχείο της Δυναστείας των Χαν περίτεχνα διακοσμημένο με το διεθνώς αναγνωρισμένο λογότυπο. Φυσικά γνωστή είναι και η συμβολή του ως καλλιτεχνικός σύμβουλος σχεδιασμού του σταδίου “Bird’s Nest” για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008.
Στην έκθεση “Ai Weiwei: Trace” παρουσιάζονται πορτρέτα των Seng-Aloun Phengphanh και Thongpaseuth Keuakoun, μέλη μιας ομάδας φοιτητών από το Λάος υπέρ της δημοκρατίας, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε 20 χρόνια φυλάκισης για ανάρτηση αφισών. Περιλαμβάνονται επίσης τα γνωστά πρόσωπα των Chelsea Manning, Edward Snowden και Martin Luther King Jr., του Nelson Mandela, του Edward Snowden καθώς και πολλών άλλων των οποίων οι συναρπαστικές ιστορίες δεν έχουν αποκαλυφθεί εκτενώς στις ΗΠΑ, όπως του Βιετναμέζου ακτιβιστή υπέρμαχου των εργατικών δικαιωμάτων Do Minh Hahn και της δημοσιογράφου από τη Ρουάντα Agnes Uwimana Nkusi.
Η έκθεση θα είναι προσβάσιμη για το κοινό έως την 1η Αυγούστου 2021.
