Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών

Η Μαιζώνος μια μικρή Μονμάρτη, με ζωγράφους του δρόμου, θεατρικά δρώμενα, ζογκλέρ και μίμους; Βαριετέ δίπλα στην πλατεία Βάθης; Διαλέξεις στον Άγιο Παύλο; Από τις 9 έως τις 16 Οκτωβρίου 2013 η περιοχή με τα γαλλικά ονόματα -Φαβιέρου, Μαιζώνος, Β. Ουγκώ, Σατωβριάνδου κ.ά.- γύρω από τις πλατείες Βάθης, Καραϊσκάκη, Αγίου Παύλου μέχρι το Σταθμό Λαρίσης, μια από τις πιο δύσκολες και αρκετά γκετοποιημένες πλέον γειτονιές της Αθήνας μεταμορφώνεται σε ένα «Μικρό Παρίσι των Αθηνών». Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Αθηναϊκού Καλλιτεχνικού Δικτύου, που δημιουργήθηκε το 2012 και έγινε γνωστό από τη διοργάνωση «Κήποι της Αθήνας – Athens Gardens Festival» και «Η Πατησίων μας». Στόχοι του Δικτύου είναι η πολιτιστική αναβάθμιση της Αθήνας, η στήριξη των κοινωνικών και πολιτιστικών αξιών και του καλλιτεχνικού μας δυναμικού, η αξιοποίηση του καλλιτεχνικού εθελοντισμού και η ενίσχυση του πολιτιστικού τουρισμού. 

Το Μικρό Παρίσι περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, καμπαρέ, βαριετέ, εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις. Καθώς το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στον Albert Camus για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, διοργανώνονται επίσης διαλέξεις και ανοιχτές συζητήσεις πνευματικών ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με σημαντικότερο το σύγχρονο Γάλλο φιλόσοφο Franck Planeille που θεωρείται ο επιφανέστερος αναλυτής του Albert Camus. Στο φεστιβάλ συμμετέχουν πάνω από 300 καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος, όπως οι Πέμη Ζούνη, Γιώργος Κακουλίδης, Μάριος Σπηλιόπουλος, Οδυσσέας Χατζόπουλος, Αλέκος Φασιανός, Αιμιλία Μπουρίτη, Νένα Βενετσάνου, Andre Maia, Carousel, Belleville, les enfants de Pigalle, Δημήτρης Τσάκας, Γιώργος Κρομμύδας, Lamia Bedioui, Αnamateur, Solis Barkis, Βαγγέλης Μπουντούνης κ.ά. Η δε έναρξη του φεστιβάλ γίνεται την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου με 100 καλλιτέχνες ξεκινώντας με τα κρουστά του Νίκου Τουλιάτου στην πλατεία Βάθης.

Οι εκδηλώσεις έρχονται να φωτίσουν μια από τις πιο «σκοτεινές» και υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας. Η φιλοδοξία είναι το Μικρό Παρίσι να συνεχιστεί με τακτικές και εξειδικευμένες δράσεις, ώστε να αποτελέσει κατά κάποιο τρόπο μια καλλιτεχνική Ακαδημία. Τον Δεκέμβρη, για παράδειγμα, θα γίνει αφιέρωμα στον Καμύ και στον Καβάφη, ενώ φιλοδοξεί από του χρόνου να προσελκύει όχι μόνο προσκεκλημένους καλλιτέχνες, αλλά και κοινό από το εξωτερικό. 

Γιατί επιλέχθηκε, ωστόσο, η συγκεκριμένη γειτονιά που, πέρα από τα γαλλικά ονόματα των δρόμων της, σε τίποτα δε θυμίζει όχι μόνο Παρίσι, αλλά ούτε τη γειτονιά που κάποτε υπήρξε; Ο συνθέτης και πιανίστας Μάριος Στρόφαλης και ιδρυτικό μέλος του Δικτύου, λέει στο ελculture: «Η γειτονιά είναι υποβαθμισμένη και δε φαίνεται να υπάρχει τάση αναβάθμισης, ούτε είναι αυτό ο σκοπός του Φεστιβάλ. Διαθέτει ωστόσο πολιτιστικό υπόβαθρο και αύρα από το παρελθόν. Αυτή η διαχρονική ταυτότητα εμπνέει ακόμα εμένα και, νομίζω, και άλλους. Είναι η αστική πολιτιστική ταυτότητα του Κέντρου που μπορεί να γίνει πλατφόρμα πολιτιστικής δημιουργίας. Βάζουμε, λοιπόν, πυλώνες στους ήδη λαβωμένους που υπάρχουν, χτίζουμε για το μέλλον. Η περιοχή είναι σε θέση να δεχτεί και να παγιώσει τέτοια πράγματα. Κάπως έτσι πήγε να γίνει παλιότερα, αλλά η ακμή, ο αστικός πολιτισμός κατατροπώθηκε με τη χούντα. Η πρόκληση λοιπόν είναι μεγαλύτερη γιατί υπάρχει πεδίο καλλιτεχνικής έκφρασης, να πειραματιστούμε, να συγκρουστούμε καλλιτεχνικά, να γεννήσουμε νέα πράγματα». 

Στην περιοχή βρίσκονται τα γραφεία της Φίνος Φιλμς (που γίνονται προσπάθειες να αξιοποιηθούν), τα θέατρα Άλμα, Αγγέλων Βήμα, Βέμπο κ.ά., εκεί έζησαν ο Φασιανός, ο Καβάφης, ο Καρυωτάκης, εκεί ξεκίνησε το Εθνικό Ωδείο ο Καλομοίρης. «Ενώ ο Σταθμός Λαρίσης ήταν η πύλη, όπου έφταναν οι ταξιδιώτες με το θετικό τους αποτύπωμα, μετά πλέον από την αστυφιλία έρχονται οι εσωτερικοί και ξένοι μετανάστες, οι οποίοι βρίσκονται σε δεινή θέση», σχολιάζει ο Μάριος Στρόφαλης. «Ο καθένας όμως από αυτούς φέρνει την κουλτούρα του. Γίνεται μίξη από πολλά στοιχεία που συνθέτουν την πρωτοπορία του πολιτισμού. Γιατί τώρα που βλέπουμε τι σήμαινε ο πάλαι ποτέ αστικός πολιτισμός και τι ο νεοπλουτίστικος “προαστιακός” πολιτισμός, ξαναγυρνάμε πίσω. Αυτή η πύλη της Αθήνας είναι λοιπόν ορθάνοιχτη, με τα καλά της και με τα κακά της. Οι ακρότητες, οι ανισότητες, η βία, τα εγκλήματα, οι δολοπλοκίες και τα σκάνδαλα θα έρθουν σε ισορροπία με μια καλή δόση αστικού εμβολιασμού. Το Μικρό Παρίσι δε θα είναι μόνο ένα καλό διεθνές φεστιβάλ, αλλά μια πολιτιστική έκρηξη στο Κέντρο της Αθήνας».

Το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο διαθέτει 50 εθελοντές και συνεχώς διευρύνεται η συμμετοχή καλλιτεχνών πέρα από τους είκοσι που το πρωτοξεκίνησαν. «Επενδύουμε την καλλιτεχνική μας πρόταση σε θεσμούς που θα μείνουν ανεξάρτητα της όποιας πολιτικής εξουσίας, δε μένουμε αδρανείς». 

Το Μικρό Παρίσι μπορεί να αφορά τους μετανάστες που μένουν στην περιοχή; Ο κ. Στρόφαλης πιστεύει ότι το φεστιβάλ θα τους συγκινήσει και θα τους αγγίξει, απορροφώντας κακές ενέργειες και μετουσιώνοντάς τες σε κάτι καλό. «Δείτε τα παιδιά έξω που παίζουν άγριο ξύλο. Αν όλη αυτή η άσκοπη κατανάλωση ενέργειας μπει σε ένα πλαίσιο δημιουργώντας μίμηση και παραδειγματισμό, αυτά τα παιδιά μπορούν να είναι άξιοι συνεχιστές της πολιτιστικής μας ιστορίας».

Περισσότερες πληροφορίες στο Athensartnetwork.blogspot.gr