-36610.jpg)
Sonnier. Η αναδρομική έκθεση παρουσιάζει σημαντικά έργα από το 1996-2008 και συμπεριλαμβάνει γλυπτά φωτός σε μεγάλη κλίμακα και πρωτοεμφανιζόμενα σχέδια.
Ο πρωτοπόρος Keith Sonnier (γ.1941 στη Λουιζιάνα, ΗΠΑ),θεωρείται ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 1960 που χρησιμοποίησε το φως ως καλλιτεχνικό μέσον στη γλυπτική. Διεθνώς αναγνωρισμένος για τις καινοτομικές εγκαταστάσεις, τις αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις καθώς και για τα γλυπτά που δημιουργεί με βάση τα φώτα νέον, ο Sonnier συνθέτει ένα σύμπαν από βιομηχανικά μέταλλα, σχοινί, λάτεξ, ξύλο, γυαλί, ατσάλι, υφάσματα και φως αποκαλύπτωντας την υπαρξιακή δύναμη των υλικών πάνω στις αισθήσεις του θεατή. Η καλλιτεχνική πρακτική του Keith Sonnier δεν σταματά μόνο στα έργα με φως. Ο καλλιτέχνης κινείται σε ένα ευρύτερο πεδίο χρησιμοποιώντας: βίντεο, περφόρμανς, εγκαταταστάσεις, σχέδια, με σταθερό κίνητρό του κάθε
φορά να εξερευνήσει ένα συγκεκριμένο θέμα, να αποκαλύψει την πιο σκοτεινή του φύση και να το μεταφράσει σε μία δόκιμη γλώσσα.
Το ανεπανάληπτο έργο του Sonnier παραμένει για πέντε δεκαετίες αμέσως αναγνωρίσιμο χάρη στην ιδιαίτερη προσέγγισή του στο φως, το χρώμα και τη διαφάνεια. Πειραματίζοντας με επαναστατικά υλικά – μόλυβδο,φαιμπεργκλας, τσόχα, λατεξ – και νέες τεχνολογίες, ο Sonnier θεωρείται πρόδρομος του φαινόμενου που ο ίδιος ονομάζει “send/receive”.
Αντιδρώντας στην αυστηρή ορθοδοξία του μινιμαλισμού προς όφελος μίας τέχνης που εστιάζει στην
διαδραστικότητα και την διαδικασία της δημιουργίας,ο Sonnier εξερευνά την ικανότητα να μεταδίδεις, να δέχεσαι, να καταγράφεις μηνύματα και εικόνες και τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα στοιχεία υπαγορεύουν την ύπαρξή μας.
Το πάθος του για την αισθητική του αντικειμένου μετάδοσης και της μεταδιδόμενης εικόνας εξελίχθηκε με το χρόνο στην κεντρική ιδέα να αναδείξει μέσα από τα έργα του την κεραία της τηλεόρασης ως αφηρημένο, απαρχαιωμένο πλέον σύμβολο.Δεν είναι τυχαίο που ο Sonnier ανήκει στους πρωτοπόρους του κινήματος New Sculpture στα μέσα των 1960s μαζί
με τους Bruce Nauman, Richard Tuttle, Eva Hesse, Barry Le Va και Lynda Benglis. Είναι το κίνημα που ανέτρεψε όλες τις επινοήσεις της γλυπτικής δημιουργίας που επικρατούσαν μέχρι τότε, με κεντρικό τους άξονα τον τεχνολογικό κόσμο και το παρελθόν του.
Από τη φιλοσοφία της κινέζικης καλλιγραφίας στα απόβλητα της καθημερινής ζωής και από περφόρμανς σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, η στυλιστική προσέγγιση και η σφαίρα επιρροής του Sonnier δεν έχουν όρια. Ο Sonnier αντλεί έμπνευση από μηχανικούς, επιστήμονες, εφευρέτες και τη μεταφράζει σε έργο τέχνης πλούσιο σε αισθησιασμό,
συναίσθημα και πνευματικότητα. Το αποτέλεσμα είναι χρώμα ως φως, χρώμα ως όγκος, χρώμα ως γραμμή – χρώμα ως δομή σκέψης και ως απελευθέρωση αισθήματος. Μέσα από αυτόν τον δυναμισμό ο Sonnier εκφράζει την ουσιαστική του διαχρονική πρόκληση: “Πως κοιτάζω τον κόσμο και πως τον μεταφράζω;”
