Παρ’ όλο που ο «Καρυοθραύστης» έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί με διαφορετικές χορογραφίες και σκηνικές προσεγγίσεις, η μουσική του Tchaikovsky παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και είναι, κατά γενική ομολογία, μια από τις πλέον υπέροχες και αναγνωρίσιμες μουσικές που γράφτηκαν ποτέ, συγκεντρώνοντας τις περισσότερες ηχογραφήσεις του κλασικού ρεπερτορίου.
Ο «Καρυοθραύστης» παρουσιάζεται φέτος από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 5 Ιανουαρίου στη σκηνή του Θεάτρου Badminton από το Latvian National Opera Ballet.
Αποσπάσματα από το παραμύθι «Ο Καρυοθραύστης και ο Βασιλιάς των Ποντικιών» του E.T.A. Hoffmann: Από το τεράστιο έλατο, στη μέση του δωματίου, κρέμονταν δεκάδες χρυσά και ασημένια μήλα, κουφέτα αμυγδάλου, πολύχρωμες καραμέλες και γλυκά. Όμως, το πιο όμορφο απ’ όλα σε αυτό το θαυμάσιο δέντρο ήταν τα εκατοντάδες κεριά που έλαμπαν σαν μικροσκοπικά αστέρια μέσα στα σκοτεινά κλαδιά του, που οι φλόγες τους φαίνονταν σαν να έκλειναν το μάτι στα παιδιά, προσκαλώντας τα να διαλέξουν ό,τι ήθελαν από τα τόσα όμορφα δώρα.
Ξαφνικά έντονα τριξίματα και σφυρίγματα ακούγονται από παντού, σαν να τρέχουν βιαστικά χιλιάδες μικροσκοπικά πόδια πίσω από τον τοίχο και χιλιάδες μικροσκοπικά κεριά να έχουν ξεπροβάλει από τις ρωγμές στο πάτωμα. Αλλά, όχι, δεν ήταν κεριά, όπως παρατήρησε η Μαρί, ήταν μικρά αστραφτερά μάτια που την κοίταζαν. Τα ποντικάκια πολλαπλασιάστηκαν μέσα στο δωμάτιο και με πηδήματα εδώ και εκεί, σχημάτισαν μια φάλαγγα, όπως ακριβώς ο αδελφός της τοποθετούσε τους στρατιώτες του πριν από τη μάχη…
Λένε ότι ταξίδεψαν μακριά πάνω σε μια χρυσή άμαξα, που την έσερναν ασημένια άλογα. Είκοσι δύο χιλιάδες καλεσμένοι ντυμένοι στα διαμάντια και στα μαργαριτάρια χόρεψαν στο γάμο τους. Ακόμα και σήμερα η Μαρί βασιλεύει σε μια χώρα γεμάτη από αστραφτερά χριστουγεννιάτικα δάση και διάφανα ζαχαρωτά κάστρα, όλα όμορφα και μυστηριώδη.