Το 1953, μια νεαρή Γαλλίδα ηθοποιός, η Μπριζίτ Μπαρντό, φτάνει στις Κάννες και κάνει το ντεμπούτο της. Δεν έχει γίνει ακόμα το σύμβολο του σεξ, ως πρωταγωνίστρια του Ροζέ Βαντίμ στην ταινία «Και ο Θεός… έπλασε τη γυναίκα», αλλά κάνει κυριολεκτικά πάταγο με την εμφάνισή της στην παραλία. Φορά ένα εμπριμέ μπικίνι και η νεαρή στάρλετ τότε χωρίς να το ξέρει κάνει μια τολμηρή δήλωση για ένα «ρούχο» που δε λείπει από καμία γυναικεία ντουλάπα, όσο και αν αλλάξει η μόδα.
Το μαγιό που έγινε διάσημο, επειδή και μόνο το φόρεσαν οι πιο σέξι γυναίκες στον πλανήτη στον κινηματογράφο: από την Ούρσουλα Άντρες μέχρι τη Σκάρλετ Γιόχανσον και την Έστερ Ουίλιαμς στις χολιγουντιανές παραγωγές μέχρι την Τζόαν Κόλινς, βρήκε μετά από 70 και πλέον χρόνια ζωής «το σπίτι του», ένα μουσείο μπικίνι, το μοναδικό στον κόσμο που βρίσκεται στην πόλη Bad-Rappenau κοντά στη Χαϊδελβέργη, στη Γερμανία και με τα 400 μαγιό της συλλογής του, κάνει μια περιήγηση στον κόσμο της μόδας και των φαντασιώσεων, από την εποχή που μοντέλα και σταρς του κινηματογράφου τα φορούσαν δίπλα σε πισίνες στη δεκαετία του ’50, μέχρι τα τολμηρά μπικίνι της δεκαετίας του ’70.
Το μουσείο ιδρύθηκε από τον Γερμανό επιχειρηματία Alexander Ruscheinsky, που κατέχει μια συλλογή χιλίων και πλέον κομματιών του πιο δημοφιλούς γυναικείου αξεσουάρ διακοπών και καλοκαιρινών εμφανίσεων και 12 από τα 16 πρωτότυπα του Γάλλου σχεδιαστή Louis Réard, εφευρέτη του μπικίνι, που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1946 στην Piscine Molitor στο Παρίσι. Από τον Κριστιάν Ντιορ, την Κοκό Σανέλ και τον Εμίλιο Πούτσι μέχρι τους Βραζιλιάνους σχεδιαστές και τις μεγάλες εταιρείες αθλητικών ειδών, κανείς δεν αντιστάθηκε στην πρόκληση του σχεδιασμού ενός μπικίνι.
Από τον 19ο αιώνα, τα ρούχα που φορούσαν οι γυναίκες στη θάλασσα διένυσαν μια αληθινά μακρά απόσταση. Τα πρώτα μαγιό, από μαλλί ή λινό, ρούχα που περιλάμβαναν κορσέ, κάλτσες και παπούτσια, εξελίχθηκαν σε μονοκόμματα και κάπως δύσχρηστα ρούχα, αντικαταστάθηκαν με μαγιό που επέτρεπαν ελευθερία και άνεση στην κίνηση. Το ρούχο παραλίας που σκέφτηκε ο δημιουργός του, ο Γάλλος μηχανικός αυτοκινήτων Louis Réard (1897 – 16 Σεπτεμβρίου 1984), που εγκατέλειψε την αυτοκινητοβιομηχανία στην οποία εργαζόταν για να αναλάβει την επιχείρηση εσωρούχων της μητέρας του, πήρε το όνομά του από το Bikini Atoll των Νήσων Μάρσαλ, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Λίγες μέρες πριν ο Réard παρουσιάσει τα σκανδαλώδη μαγιό του, στις 5 Ιουλίου 1956, οι Αμερικανοί πυροδότησαν την πρώτη από μια σειρά 23 πυρηνικών βομβών στο Bikini Atoll.
Η εμφάνιση του μαγιό αποδείχθηκε εκρηκτική όσο και οι πυρηνικές δοκιμές και το προκλητικό μπικίνι απαγορεύτηκε σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο. Τολμούσαν να το φορέσουν οι σταρς του Χόλυγουντ, αλλά όχι οι κοινές θνητές στις παραλίες. Χρειάστηκαν σχεδόν 16 χρόνια από την εμβληματική εμφάνιση της Μπαρντό στις Κάννες με μπικίνι για να γίνει δημοφιλές στις γυναίκες. Η αιτία του σκανδάλου ήταν ο ακάλυπτος αφαλός, κάτι πρωτόγνωρο και απαγορευμένο για την εποχή. Μάλιστα στην πρώτη του παρουσίαση μαγιό, δεν μπορούσε να βρει μοντέλο να δεχθεί να κυκλοφορήσει στην «πασαρέλα του» με το μικρότερο κομμάτι ρούχου που είχε φορέσει ποτέ γυναίκα δημοσίως. Έτσι, προσέλαβε το μοναδικό μοντέλο που δέχτηκε να παρουσιάσει το νέο, τολμηρό γυναικείο μαγιό, την 19χρονη Μισελίν Μπερναντινί, που χόρευε ημίγυμνη στο Καζίνο του Παρισιού.
Η εμφάνιση του μαγιό προκάλεσε οργή σε κοινωνίες που δεν ήταν έτοιμες για αλλαγές που σήμαιναν και την απελευθέρωση του γυναικείου σώματος από περιορισμούς αιώνων, αλλά και μια σειρά άλλων αλλαγών που φυσικά συμπεριελάμβαναν τη σεξουαλική απελευθέρωση.
Η ιστορία του μαγιό, όπως παρουσιάζεται στο μουσείο αφορά και την κουλτούρα της θάλασσας όπως εμφανίστηκε στην πόλη του Bad-Rappenau που έχει ζήσει δόξες ως καλοκαιρινό θέρετρο και συμπεριλαμβάνει και ένα σπάνιο κομμάτι, το “The Golden Réard”, το πιο πολύτιμο μπικίνι στον κόσμο. Παρά την αδιαμφισβήτητη επιτυχία του τις επόμενες δεκαετίες από την παρουσίασή του, το μπικίνι δεν μπόρεσε να γίνει επιτυχία με την πρώτη εμφάνισή του, αλλά ο εφευρέτης του, δικαιώθηκε και δικαιώνεται κάθε χρόνο και σίγουρα χαμογελά από κάπου ψηλά αν μπορεί να δει τον ρόλο που έχει παίξει στην εξέλιξη του γυναικείου ενδύματος, την ανεμελιά και τη γοητεία που χάρισε στις γυναίκες που φροντίζουν να μη λείπει μια αξιοσημείωτη συλλογή από μικρότερα ή μεγαλύτερα μπικίνι από την ντουλάπα τους.
Σήμερα, το μπικίνι αντανακλά και την πολιτισμική ποικιλομορφία κάθε χώρας με τις μουσουλμάνες να φορούν μπουρκίνι, ενώ οι γυναίκες στον υπόλοιπο κόσμο αποθεώνουν το μπικίνι σε όλα τα πιθανά σχέδια κοψίματα και χρώματα. Η εποχή της θετικής αντίληψης για κάθε τύπο σώματος και η διαρκής μετατόπιση των ιδανικών της ομορφιάς το φέρνει στο επίκεντρο της συζήτησης και αποτελεί μια δήλωση για το γυναικείο σώμα της γυναίκας που φορώντας το μπορεί να είναι με το δικό του τρόπο ελκυστικό.
