Δύο ανθρώπινες φιγούρες που ταξιδεύουν σ’ ένα πέρασμα του χρόνου. Ένα παράξενο παιχνίδι κρυφτού, μέσα από την πολλαπλότητα διαφορετικών προσώπων και μορφών, κινούνται μπρος και πίσω στον χρόνο, on και off, σ’ έναν χώρο που συντίθεται και αποσυντίθεται με τη βοήθεια ενός τρίτου μυστηριώδους δημιουργού.
Μια διαρροή. Ένα τραγούδι. Μια αρρώστια.
Το ROBA είναι μια παράσταση Σωματικού Θεάτρου που παίζει με την εικόνα, τον ήχο, το φως και το σκοτάδι, εξερευνώντας τον κόσμο της «φροντίδας» και της πιθανότητας του να βρούμε λύτρωση μέσα από την αρρώστια. Αν χάνουμε τα πάντα όταν ασθενούμε, τότε μπορεί η ίδια η αρρώστια να γίνει παράδειγμα προς την ελευθερία;
Η παράσταση βασίζεται σ’ ένα αρχείο χειρονομιών, ήχων, εικόνων και εμπειριών της φροντίδας μας για έναν πολύ κοντινό μας άνθρωπο. Το ROBA «μεταφράζει» αυτά τα θραύσματα σε μια τελετή παιχνιδιού και ελευθερίας.
Το πρότζεκτ είναι το αποτέλεσμα έρευνας τεσσάρων χρόνων και συνεργασίας μιας υπέροχης ομάδας καλλιτεχνών, φίλων, ειδικών στην φροντίδα και «κρυφών» δυνάμεων. Η ευρύτερη έρευνα, με τίτλο «Παρέα», γύρω από το Πάρκινσον και την Άνοια, περιλαμβάνει μια σειρά εργαστηρίων για τους φροντιστές ασθενών, επαγγελματίες και μη και τα μέλη της οικογένειάς τους. Στην έρευνα συμμετέχουν καλλιτέχνες, θεραπευτές και νευροεπιστήμονες.
Η ομάδα JEUDi μοιράζεται το Ημερολόγιο Προβών για την παράσταση ROBA που παρουσιάζεται στο Πλύφα από τις 10 Μαρτίου.
Δεκέμβριος ’19
Η συζήτηση ξεκινά. Η πρώτη σημείωση: «Φθορά. Απόλαυση. Η αρχή είναι συνδεδεμένη με το τέλος».
Ιανουάριος ‘20
Τα πρώτα θραύσματα συλλέγονται και δημιουργούν τις πρώτες εικόνες. «Φώς & Σκοτάδι». «Συνειδητότητα. Ξύπνημα. Θάνατος. Σώμα που καταρρέει. Μάσκες».
Φεβρουάριος ‘20
Μελέτη πάνω στις «Καρέκλες» του Ιονέσκο και το «Τέλος Παιχνιδιού» του Μπέκετ.
Μάρτιος ‘20
Αποκωδικοποίηση παλιών ηχογραφήσεων σε κασέτες. Συνάντηση με τον Gary Salomon και μελέτη της τεχνικής σύνθεσης του “tape loops”. Συζητήσεις με τους υπόλοιπους συνεργάτες: την Ελίζα Αλεξανδροπούλου, τη Θάλεια Μέλισσα, τον Χρήστο Συμεωνίδη και τον Αλέξανδρο Γαρνάβο (ιδέες για κοστούμια).
Ιούλιος ‘20
Μελέτη του ρόλου της Ντοπαμίνης στη λειτουργία του Εγκεφάλου και της Κίνησης. Συζήτηση με τον φίλο μας και νευροεπιστήμονα Steven Lenzi.
Η Μνήμη. Οι αναμνήσεις ως μια δυσδιάστατη απεικόνιση στιγμών της ζωής, σαν τοιχογραφίες. Πάνελ. Φτερά. Ηλεκτρισμός. «Τρόμος» του Πάρκινσον. Ο κόσμος των «κύκλων».
Μάρτιος ‘21
Η ιστορία. Οι άνθρωποι. Το μέρος. Το πρόβλημα. Εξερευνώντας κινητικά τον Καντίνσκι.
Φεβρουάριος 22’
Οι μουσικοί μας Adam Clifford και Gary Salomon συλλέγουν «ζωντανό» υλικό και ξεκινάνε τη συζήτηση και τη σύνθεση της μουσικής.
Νοέμβριος ‘22
Εξερευνώντας τον σκηνικό χώρο με τη Θάλεια Μέλισσα. Οι μορφές του Χρήστου Καπράλου.
Αυτοσχεδιασμός με τη Θάλεια.
Ιανουάριος ‘24
Η Μαρία Παπαχριστοδούλου μπαίνει στην παρέα μας ως περφόρμερ και βοηθός σκηνοθεσίας και μαζί της ο εξαιρετικός Γιώργος Χανός με νέες ιδέες.
Φεβρουάριος ‘24
Στην τελική ευθεία. Ο Buster Keaton και ο David Lynch μας εμπνέουν. Let’s Play.
Ξεκινάμε σε μερικές μέρες…
