Από τα υψίπεδα του Κιλκίς, κοντά στη λίμνη της Δοϊράνης, ο ακούραστος και ακαταμάχητος ανθυπαστυνόμος Ιωάννης Πετράκης, μετά από απηνή μεν, μάταια δε, καταδίωξη των ληστάρχων στις 7 Απριλίου του 1923 γύρισε στο Κιλκίς και έστειλε την εξής αναφορά: «Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά την λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε προς αυτούς ‘Σταθείτε ρε μπιμπ, μπιμπ το μπιμπ σας’ και αυτών απαντησάντων ‘Μπιμπ μας τα μπιμπ’, ούτοι απέδρασαν».
Λίγο πριν συμπληρωθεί ένας αιώνας από τότε, δεν ήταν στο Αίγιο, δεν ήταν στο Αγρίνιο, ήταν στο Αιγίνιο της Πιερίας, που το πρωινό της 10ης Δεκεμβρίου του Σωτηρίου Έτους 2021 «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» συνέλαβαν Διευθυντή Γυμνασίου και τον οδήγησαν με χειροπέδες στην Αστυνομία, μέχρι που με ένα εντυπωσιακό plot twist η Αστυνομία συνέλαβε τους ίδιους.
Στη συνέχεια το role play του «Σε συνέλαβα – Όχι, σε συνέλαβα εγώ πρώτος», κορυφώθηκε με τη διοργάνωση ενός επικών διαστάσεων παραισθησιογόνου πάρτι με κοκτέιλ ναρκωτικών και εμβολίων, πρώτης, δεύτερης και τρίτης (ή αναμνηστικής, ή μπούστερ) δόσης. Από τις παρενέργειες, γνωστή τηλεπερσόνα -την τρέλα της οποίας την ξέρουν όλοι- διέκοψε με κάτι θεατρόφιλους φίλους της μπράβους παράσταση stand up κωμικού, με αποτέλεσμα να πέσουν να την φάνε όλοι οι υποκριτές που κόπτονται για την ελευθερία της τέχνης, ενώ την ίδια ακριβώς περίοδο προβάλλεται στους κινηματογράφους και σύντομα θα προβληθεί και στο Netflix, ώστε να μπορούν να την παρακολουθήσουν και τα ανεμβολίαστα αδέλφια μας, η ταινία του Πάολο Σορεντίνο «Το Χέρι του Θεού», σε σκηνή της οποίας η διακοπή θεατρικής παράστασης και το κράξιμο στους ηθοποιούς θεωρείται πράξη γόνιμα συγκρουσιακή και προϊόν ελεύθερου πνεύματος και παρρησίας. Αλλά έτσι είναι οι ψευτοκουλτουριάρηδες, δυο μέτρα και δυο σταθμά σε όλα, μια μέρα θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα τα τραγουδάμε σε ένα τραγούδι, με στίχους σαν το «Υπάρχεις γι’ αυτό και ζω / ανήκω σε εσένα / ανήκεις σε εμένα με κάνεις όλα να τα μπορώ / να υπάρχω για σένα».
Κι ενώ έπεσε στο κενό η προσπάθεια να βρεθεί η χρυσή τομή για τις παραστάσεις που κατεβαίνουν ή διακόπτονται, με τράμπα κατά την οποία ο Χριστόφορος Ζαραλίκος θα πρωταγωνιστούσε στον «Ρινόκερο» και ο Άρης Σερβετάλης θα έκανε στη θέση του σταντ απ, στις εσωκομματικές εκλογές του name fluid ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, δεν είναι οι δημοσκοπήσεις που έπεσαν για μια ακόμη φορά παταγωδώς έξω, είναι οι άνθρωποι που για μια ακόμη φορά ψήφισαν παταγωδώς λάθος και όχι εκείνο που έδειξαν οι δημοσκοπήσεις.
Όλα αυτά στο μεταξύ την ώρα που η Μιμή Ντενίση στα τρέιλερ του «Σμύρνη μου Αγαπημένη» βγαίνει και κοκορεύεται λέγοντας «Εγώ ποτέ μου δεν φοβήθηκα στην Σμύρνη», αλλά αλήθεια κάποιος να την ειδοποιήσει ότι είναι τραγικά ειρωνικό αυτό που λέει, ότι πρέπει να έχει τον νου της, ότι χωρίς να κάνουμε σπόιλερ δεν θα πάει πολύ καλά αυτό, βρισκόμαστε άλλωστε στο 1922, ένα έτος πριν την απηνή μεν, μάταια δε, καταδίωξη των ληστάρχων στα υψίπεδα του Κιλκίς και σχεδόν έναν αιώνα πριν τη σύλληψη Γυμνασιάρχη από τους «Θεματοφύλακες του Συντάγματος».
Στο σημείο αυτό να πούμε πως, εκτός από τους «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», υπάρχουν συνταγματολόγοι, που επειδή ερμηνεύουν το Σύνταγμα ήδη από την εποχή της καταδιώξεως των ληστάρχων, έχουν κατοχυρώσει το ερμηνευτικό brand, με αποτέλεσμα ό,τι πουν για τις διατάξεις του να λύνει την όποια αμφισβήτηση μια για πάντα. Είναι οι λεγόμενοι «Κοβιντοφύλακες του Συντάγματος», καθώς μεριμνούν ώστε το Σύνταγμα να μην σταθεί εμπόδιο σε κάνενα μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ώστε τίποτα απ’ ό,τι αποφασίζεται στο όνομα του κόβιντ να μην μπορεί ποτέ να θεωρηθεί αντισυνταγματικό.
Στις «Μπανάνες» του Γούντι Άλεν, ο ηγέτης βγαίνει και ανακοινώνει τις αποφάσεις του για το κράτος του και τους υπηκόους του: «Από σήμερα η επίσημη γλώσσα του Σαν Μάρκος θα είναι τα σουηδικά. Επίσης όλοι οι πολίτες οφείλουν να αλλάζουν τα εσώρουχά τους κάθε μισή ώρα. Θα τα φορούν ανάποδα για να μπορούμε να προβαίνουμε στους απαραίτητους ελέγχους. Τέλος όλα τα παιδιά κάτω των 16 ετών έγιναν μόλις τώρα 16 ετών».
Κι όλα αυτά χωρίς να έχει να διαχειριστεί διάφορα πανδημικά κύματα, με διαφορετικά κάθε φορά κριτήρια για το καθένα τους. Κι αν στο τέλος των «Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης» μπουκάρουν αστυνομικοί με περιπολικά και κλούβες και συλλαμβάνουν τους Λανσελοταίους, εκείνο που δεν λέει κανείς -γιατί άραγε;- είναι ότι κανείς δεν συνέλαβε στην πραγματικότητα κανέναν, ότι όπως ακριβώς και οι ιππότες, έτσι και οι αστυνομικοί, ήταν ηθοποιοί.
–
Photo by Greg Rosenke on Unsplash
