To ελculture συνεχίζει το αφιέρωμα στο illustradays, το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα αφιερωμένο στην εικονογράφηση και το εικονογραφημενο βιβλίο, που άνοιξε τις πόρτες του την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021.
Εικονογράφοι από όλη την Ελλάδα φαντάστηκαν και σχεδίασαν την «επόμενη μέρα», τη φετινή θεματική του illustradays και το ελculture τους παρουσιάζει, θέτοντάς τους ένα ερωτηματολόγιο που θα μας βοηθήσει να τους γνωρίσουμε καλύτερα:
Ίρις Σαμαρτζή
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Η εικονογράφηση είναι μια γοητευτική διαδικασία. Ο εικονογράφος όμως καλείται να λειτουργήσει και ως μάνατζερ του εαυτού του. Και αυτό το κομμάτι δεν μου πάει καθόλου. Ακυρώνει τελείως όλη τη δημιουργική μου πλευρά. Νομίζω το βασικό είναι όσο γίνεται μέσα στη γενικότερη κατάσταση οικονομικής ανασφάλειας που όλοι βιώνουμε, να κρατάμε την ακεραιότητά μας. Υπάρχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στη δουλειά αυτή και συχνά πρέπει να παλεύεις για τα αυτονόητα. Σίγουρα είμαστε σε καλύτερο δρόμο, η δουλειά μας αναγνωρίζεται περισσότερο και η συμβολή μας σε ένα βιβλίο αποκτά όλο και περισσότερη αξία. Αλλά εξακολουθούν και υπάρχουν πράγματα που πρέπει να διορθωθούν.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Για μένα, είναι λίγο θολά τα πράγματα. Νιώθω σαν να παίζω σε μια ταινία που είναι διαρκώς σταματημένη στο pause. Δεν ξέρω αν θα έχει αίσιο τέλος ή αν θα είναι ταινία τρόμου. Οραματίζομαι τη στιγμή που κάποιος, κάπως, θα πατήσει το play και θα δούμε επιτέλους τη συνέχεια.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Η αλήθεια είναι πως συμβαίνουν πολλά πράγματα γύρω μας αυτή την περίοδο, που προϊδεάζουν για ένα ζοφερό και δυστοπικό μέλλον. Και ναι, το μαύρο κοστούμι τους πάει πολύ. Αλλά αγαπώ το μαύρο χρώμα, το θεωρώ λίγο ενοχοποιημένο, άδικα, και δεν θέλω να του φορτώνω όλα τα κακά του κόσμου. Οπότε, όλα είναι θέμα αναλογίας. Όπου υπάρχει μαύρο, υπάρχει και άσπρο, και μπλε, και πορτοκαλί, και…
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Δεν πιστεύω ότι είναι δύσκολο. Ίσα ίσα, λειτουργεί ευεργετικά για τη δουλειά μας το ότι κατακλυζόμαστε από εικόνες. Και πολύ ενδιαφέρον ότι είμαστε κομμάτι αυτού του ζυμώματος, ο καθένας με τον τρόπο του. Εγώ το βλέπω σαν να επισκέπτομαι ένα μουσείο για να δω μια ωραία έκθεση. Μόλις βγω, θέλω να πιάσω μολύβι και χαρτί και να ζωγραφίσω. Επηρεάζομαι, εμπνέομαι, ανοίγει το μάτι μου. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό; Άλλωστε, μην ξεχνάμε πασίγνωστους ζωγράφους που επηρεαζόμενοι από άλλους δημιουργούς, άλλαζαν συνέχεια στιλ, πάλευαν με τις γραμμές τους και πέρναγαν από το ένα κίνημα στο άλλο, ώσπου να διαμορφώσουν το δικό τους αναγνωρίσιμο πλέον ύφος. Όλα είναι μέρος μιας δημιουργικής εξέλιξης.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Προσωπικές βλέψεις δεν έχω. Απλά χαίρομαι που είμαι μέρος αυτής της γιορτής κι ελπίζω να καθιερωθεί σαν ετήσιο ραντεβού ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη της εικονογράφησης.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Ο χώρος που εικονογραφώ είναι το σπίτι μου. Συνειδητά. Σηκώνομαι πολύ νωρίς το πρωί και ιδέες μου έρχονται καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Θέλω, όταν μου έρχονται, να έχω πρόσβαση στα «εργαλεία» μου. Δεν θέλω να χρειάζεται να πάω κάπου αλλού για να τα βρω. Δεν θα πρωτοτυπήσω: ένα μεγάλο τραπέζι, το μισό με μπογιές και το άλλο μισό ένας υπολογιστής με όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα. Και γύρω γύρω φωτογραφικές μηχανές, σκάνερ, εκτυπωτές, υφάσματα, ραπτομηχανές, κουτιά με χαρτάκια, συσκευασίες και χαρτόνια που κρατάω για κολάζ, πολλά πολλά βιβλία, όλα ατάκτως ερριμμένα.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Δεν υπάρχει κάποιο manual για αυτό. Και δεν είμαι σίγουρη ότι υπάρχει αυτό που λέμε «δύσκολο θέμα». Για μένα πάντα αφετηρία είναι η ηλικία που απευθύνομαι. Κινούμαι πάντα σεβόμενη την ευαισθησία, τη γνώση και τις εμπειρίες κάθε ηλικίας και βρίσκω τις δικές μου ισορροπίες μέσα σε αυτό.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει να κρυφοκοιτάζω τις ζωές των άλλων. Κοινώς, με διασκεδάζει να εικονογραφώ σπίτια, τομές και όλα αυτά τα αντικείμενα που συνθέτουν τον μικρόκοσμο του καθενός και σκιαγραφούν την προσωπικότητά του.
Περισσότερες πληροφορίες για την Ίριδα Σαμαρτζή
Σταύρος Δάμος
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Τα τελευταία χρόνια η εικονογράφηση περνάει κρίση, όπως βέβαια και όλα τα δημιουργικά επαγγέλματα. Το να μπορέσει ένας εικονογράφος να βρει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και τις προσωπικές του επιθυμίες και στόχους, είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ακόμα πιο δύσκολο όταν προσπαθεί να μην αλλοιωθεί η δημιουργική του ταυτότητα σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, ευάλωτο σε κάθε είδους εκπτώσεις.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Η αυριανή ημέρα θα ήθελα να είναι γεμάτη από δημιουργία. Απαλλαγμένη από τον φόβο και τα στενά όρια. Περισσότερο θάρρος και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους δημιουργούς.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Από μικρός λάτρευα το μαύρο. Όντως καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια μου, σε σχέση με τα υπόλοιπα χρώματα. Κάθε χρώμα ωστόσο, έχει τη δική του δύναμη και τον δικό του συμβολισμό. Ιδανικά, κάθε άνθρωπος θα έβλεπε και θα ένιωθε τον κόσμο με τα δικά του χρώματα και τη δική του παλέτα.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Προσωπική ταυτότητα. Είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που καλείται να βρει και να διαχειριστεί ένας εικονογράφος σήμερα. Δεν είναι εύκολο να τη βρει κάποιος, όταν όμως συμβεί είναι αυτό που στην ουσία που τον χαρακτηρίζει και τον διαχωρίζει από τη μάζα.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Πολλές. Η ίδια η συμμετοχή σε ένα τέτοιο φεστιβάλ από μόνη της αρκεί για να γεννηθούν προσδοκίες. Νέοι δημιουργοί ή φίλοι της εικονογράφησης γενικότερα συναντώνται και ανταλλάσσουν απόψεις και γνώση. Ιδέες και σχέδια για το μέλλον. Υπέροχα, μικρά και μεγάλα πράγματα συμβαίνουν.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Νιώθω αρκετά τυχερός που κάνω αυτό που αγαπώ χωρίς εκπτώσεις και κυρίως χωρίς να χρειάζεται να κάνω μια άλλη δουλειά παράλληλα, προκειμένου να συντηρώ την οικογένειά μου. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να δουλεύω με τους δικούς μου όρους και χρόνους. Ξυπνάω σχετικά νωρίς, συνήθως πριν τις 9. Τρώω ένα πλούσιο πρωινό και βγαίνω για μια βόλτα. Εκεί θα πιω και τον πρώτο καφέ της μέρας. Ξεκινώ να δουλεύω λίγο πριν το μεσημέρι. Στο γραφείο μου στο σπίτι, πάντα με μουσική και με συχνά διαλείμματα. Ο χώρος μου είναι αρκετά προσωπικός. Ένα παλιό τραπέζι σεκρετέρ, μια βιβλιοθήκη γεμάτη σχετικά βιβλία και αρκετά μουσικά όργανα, που είναι και η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη. Συνολικά δουλεύω περίπου 8 με 10 ώρες τη μέρα. Κάποιες μέρες αρκετές ώρες παραπάνω και κάποιες άλλες μέρες δεν δουλεύω καθόλου. Μεγάλα διαστήματα διακοπών, συνήθως με αποσυντονίζουν και με βγάζουν από το πρόγραμμα. Το χειρότερό μου.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Οι σκληρές και αληθινές εικόνες. Αυτές είναι που καλούνται πάντα να ντύσουν ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Εγώ είμαι γνωστός για τα πορτρέτα μου, αν και έχω ασχοληθεί με διάφορα είδη εικονογράφησης. Τα τελευταία χρόνια μού έχει γεννηθεί η επιθυμία να ασχοληθώ εκτενέστερα με την εικονογράφηση παραμυθιών. Περιμένω λοιπόν μια ιστορία που θα με συνεπάρει, για να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Σταύρο Δάμο
Κατερίνα Χαδουλού
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Νομίζω πως η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν εικονογράφο είναι η πρωτοτυπία στη δουλειά του και η εύρεση του προσωπικού του στυλ. Η πλέον σχεδόν αποκλειστική χρήση ψηφιακών μέσων στην εικονογράφηση έχει δημιουργήσει μια πολύ μεγάλη ποικιλία εικόνων και στυλ. Αυτό δημιουργεί δύο προβλήματα: πρώτον έχουμε πιο πολύ από ποτέ την αίσθηση ότι τα πάντα έχουν ζωγραφιστεί και δεύτερον μοιραία πολλές εικονογραφήσεις (ειδικά οι ψηφιακές) μοιάζουν μεταξύ τους. Θεωρώ λοιπόν πολύ μεγάλη πρόκληση κάποιος νέος εικονογράφος να παρουσιάσει κάτι πραγματικά πρωτότυπο και φρέσκο σε ένα χώρο που πλέον προσφέρει μια τεράστια ποικιλία καλλιτεχνικών προτάσεων.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;
Το έργο μου για την αυριανή μέρα απεικονίζει το φιλί ενός ζευγαριού, το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε ένα δωμάτιο που ξεχειλίζει από φυτά, άνθη, φόρμες και χρώματα. Κάπως έτσι φαντάζομαι την επόμενη μέρα, σαν μια πληθωρική ανθοφορία που σπάει τα περιοριστικά πλαίσια ενός μικρού δωματίου.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Το χρώμα του αύριο για μένα είναι το μπλε, το χρώμα της θάλασσας, του νερού που ξεπλένει τα πάντα και ανακουφίζει. Το μαύρο σίγουρα υπάρχει αλλά εμένα προσωπικά δεν με τρόμαξε ποτέ. Απεναντίας το θεωρώ πολύ ωραίο χρώμα!
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση, όχι μόνο για κάποιον που ξεκινάει τώρα αλλά για κάθε επαγγελματία του χώρου. Ωστόσο, κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και οι μόνες ιστορίες που δεν έχουν ζωγραφιστεί είναι οι δικές μας γι’ αυτό πάντα θα βλέπουμε κάτι καινούριο.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Η προσδοκία μου από το φεστιβάλ είναι και προσδοκία που έχω από κάθε έκθεση, να δει κάποιος το έργο/α μου και γυρίζοντας σπίτι να νιώσει ότι πήρε κάτι.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Προσωπικά, η ζωή μου είναι ένας δορυφόρος του σχεδιαστηρίου μου, καθημερινά τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάω εκεί. Σαν χώρος, παρόλο που είναι ιδεοψυχαναγκαστικά τακτοποιημένος είναι ταυτόχρονα και πολύ πηγμένος καθώς συνηθίζω να γεμίζω τους τοίχους με όλες τις εικονογραφήσεις ή φωτογραφίες που μου αρέσουν και νιώθω ότι μελλοντικά μπορούν να μου προσφέρουν κάποια ιδέα ή βοήθεια στη δουλειά μου. Δημιουργείται έτσι ένα επιτοίχιο κολάζ που ανανεώνεται και αλλάζει διαρκώς δίνοντας μια πολύ ιδιαίτερη ζωντάνια στον χώρο.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Ναι, πιστεύω ακράδαντα ότι πάντα υπάρχει τρόπος να «καμουφλάρει» κανείς τα πολύ δύσκολα θέματα τόσο στο κείμενο όσο και στην εικονογράφηση.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Απ’ όλα τα θέματα που μπορεί να προκύψουν πάντα προτιμώ την εικονογράφηση των κλασικών παραμυθιών, είτε μέσω διασκευών ή ακόμη καλύτερα και των πρωτότυπων κειμένων. Το βρίσκω πολύ προκλητικό και ενδιαφέρον να δώσεις τη δική σου εκδοχή σε παραμύθια που έχουν διασκευαστεί και ζωγραφιστεί δεκάδες φορές!
Περισσότερες πληροφορίες για την Κατερίνα Χαδουλού εδώ
Zafouko Yamamoto
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Πιστεύω ότι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν εικονογράφο στη σημερινή εποχή είναι σίγουρα ο ανταγωνισμός, καθώς βλέπει κανείς ολοένα και περισσότερους καλλιτέχνες να κάνουν την εμφάνισή τους στον χώρο. Αυτό όμως θεωρώ ότι είναι θετικό, όπως και να ‘χει, το να ασχολείται κανείς με την τέχνη σημαίνει ίσως ότι έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψης, κάτι το οποίο η σημερινή κοινωνία το έχει ανάγκη. Ταυτόχρονα, όσο και να έχεις καλλιεργήσει ένα προσωπικό στυλ, θα πρέπει διαρκώς να ενημερώνεσαι από τις νέες τάσεις και ρεύματα που επικρατούν κυρίως στον χώρο του παιδικού βιβλίου.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;
Με λιγότερα social media σίγουρα και πολλή επαφή με τη φύση.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Το αύριο περιλαμβάνει όλα τα χρώματα, μαζί και το μαύρο, θέλω να πιστεύω σε μικρότερο βαθμό από ‘δω και στο εξής… Παρ’ ολ’ αυτά, είναι ένα απαραίτητο χρώμα που κάνει τα υπόλοιπα να φαίνονται πιο λαμπερά.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Θα έλεγα αρκετά δύσκολο, αλλά το ζήτημα είναι να σου αρέσει πάνω απ’ όλα αυτό που κάνεις και να μένεις πιστός σε αυτό που βγαίνει από την ψυχή σου.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Σίγουρα αποτελεί θετικό γεγονός ότι μία τέτοια διοργάνωση γίνεται και στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες, ώστε οι άνθρωποι του χώρου αυτού να έρθουμε σε επαφή μεταξύ μας, να ανταλλάξουμε απόψεις πάνω στα καλλιτεχνικά και την τέχνη, σαφώς να δικτυωθούμε και να μας δοθούν ίσως επαγγελματικές ευκαιρίες. Αποτελεί ένα σημαντικό άνοιγμα για μας το συγκεκριμένο φεστιβάλ.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Δουλεύω από το σπίτι όπως νομίζω και οι περισσότεροι εικονογράφοι, αν δεν κάνω λάθος, κυρίως αυτοί που χρησιμοποιούν παραδοσιακά μέσα, χρώματα πινέλα κλπ, σε έναν χώρο που θα προτιμούσα να μην μπαίνει κανείς, κι αυτό γιατί επικρατεί το χάος. Καμιά φορά ακολουθώ «επεκτατική πολιτική» στη δουλειά μου, θα μεταφέρω όλα τα πράγματα στο σαλόνι για να δουλέψω εκεί και πολλές φορές στην κουζίνα. Με άλλα λόγια, αρκετή ώρα την περνάω μεταφέροντας υλικά από τον έναν χώρο στον άλλο και φυσικά τακτοποιώντας.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Η φαντασία ενός καλλιτέχνη πιστεύω ότι μπορεί να αποδώσει με τον κατάλληλο τρόπο τα πιο ευαίσθητα και δύσκολα θέματα κυρίως όταν το κοινό είναι τα παιδιά. Πλέον βρίσκει κανείς αρκετά παιδικά βιβλία που έχουν να κάνουν με τον θάνατο και την απώλεια, τη σεξουαλικότητα και πολλά άλλα. Σαφώς και αν οι εικόνες αυτές συνοδεύονται από κάποιο κείμενο, θα πρέπει και αυτό να είναι διατυπωμένο με τις κατάλληλες λέξεις.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει πολύ όταν ζωγραφίζω να αποδίδω με κάποιο τρόπο τη μοναξιά χωρίς αυτό να γίνεται πάντα απαραίτητα. Επίσης, η φύση το φθινόπωρο και τον χειμώνα με τα μουντά της χρώματα σίγουρα αποτελούν έμπνευση για μένα.
Περισσότερες πληροφορίες για την Ζafouko Yamamoto (Ζαφειρούλα Σιμοπούλου)
Λέλα Στρούτση
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Υπάρχουν κάποιες εικόνες που τις κουβαλάμε μέσα μας για μια ζωή, που τις κάναμε κατά κάποιον τρόπο «δικές» μας. Εικόνες ίσως από κάποιο βιβλίο που αγαπήσαμε ως παιδιά, εικόνες που μας κέντρισαν το ενδιαφέρον, τις παρατηρήσαμε κάποτε σχολαστικά και τις θυμόμαστε στην παραμικρή τους λεπτομέρεια.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν εικονογράφο είναι να δημιουργήσει σήμερα κάτι τέτοιο. Το σήμερα είναι πλέον instagrammable, πλούσιο σε οπτικές πληροφορίες που εναλλάσσονται με ταχείς ρυθμούς μπροστά στα μάτια μας σε ένα αέναο scroll down σε κινητά και τάμπλετ και σε κινούμενες εικόνες με απίθανα γραφικά και εντυπωσιακά εφέ σε παιχνίδια, σειρές και ταινίες. Είναι πολύ δύσκολο για έναν εικονογράφο να δημιουργήσει ένα έργο μη αναλώσιμο, ένα έργο που κάποιος δεν θα προσπεράσει, αλλά θα νιώσει την ανάγκη να σταθεί, να το παρατηρήσει, να “μιλήσει” μαζί του, να νιώσει ότι τον αφορά προσωπικά.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Οραματίζομαι μία αυριανή μέρα με λιγότερους οραματισμούς, προβλέψεις, ευχές και σχέδια επί χάρτου και περισσότερη δράση, δουλειά και δημιουργία. Όπως λέει άλλωστε και ο σοφός λαός (σε άπταιστα ελληνικά)…the best way to predict the future is to create it.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Όλα τα χρώματα έχουν θέση στο αύριο. Η εναλλαγή και το ανακάτεμά τους κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα. Αν μπορούσα να το χρωματίσω, θα έβαζα να παίζει δυνατά το “She’s a rainbow” των Rolling Stones (και όχι το «Paint it Black»…) και θα έπιανα δουλειά.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Η δημιουργία προσωπικής εικαστικής υπογραφής είναι ένα ταλέντο, ξεχωριστό από την τεχνική που μπορεί να κατέχει κάποιος. Χρειάζεται γνώθι σαυτόν, αγάπη για δημιουργία, ελευθερία στη φαντασία και ευφυΐα στο μαγείρεμα των ερεθισμάτων. Καθένας μας είναι ευτυχώς μοναδικός και πάντα υπάρχει χώρος για ένα ξεχωριστό καλλιτεχνικό αποτύπωμα, ακόμα και σε έναν κόσμο όπου μοιάζει να “τα έχουμε δει όλα”.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
«Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω εικονογράφος». Πολλά παιδιά θα ήθελαν ίσως να κάνουν αυτή τη βαρύγδουπη δήλωση, αν είχαν ιδέα του το τι είναι και τι ακριβώς κάνει ένας εικονογράφος. Περιμένω λοιπόν το illustradays, ένα φεστιβάλ που έπρεπε να υπάρχει από καιρό, να αρχίσει από φέτος να δίνει τα φώτα του για όλα όσα θέλατε πάντα να μάθετε για την εικονογράφηση, αλλά δεν τολμούσατε να ρωτήσετε!
Είμαι πολύ χαρούμενη που θα συμμετέχω και ελπίζω να γίνει αφετηρία για ωραίες εξελίξεις στον χώρο της εικονογράφησης στην Ελλάδα. Να γίνει αφορμή για τη γνωριμία του κοινού με την τέχνη της εικονογράφησης, για εποικοδομητικές συναντήσεις μεταξύ Ελλήνων, αλλά και ξένων εικονογράφων και για την ανάδειξη νέων ταλέντων. Εύχομαι πραγματικά αυτό το καινούργιο φεστιβάλ, αυτή η «χρωματιστή και δημιουργική γιορτή» να ήρθε για να μείνει και να το περιμένουμε με ανυπομονησία κάθε χρόνο από δω και μπρος.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Η δική μου εικόνα «πίσω από την εικόνα» είναι ένα τάμπλετ, μία γραφίδα, οπωσδήποτε μουσική κι εγώ. Και μία δημιουργική, ψηφιακή πλέον, ακαταστασία: Μερικά photoshop αρχεία ανοιχτά, δεκάδες tab με αναζητήσεις στο διαδίκτυο, email και μηνύματα στο messenger κυρίως με εκδότες και συγγραφείς βιβλίων. Ο χώρος δουλειάς συνήθως είναι το γραφείο μου στο σπίτι, αλλά κατά καιρούς και καταστρώματα πλοίων, αυλές σε βουνά και ξαπλώστρες σε νησιά, όπου υποτίθεται ότι έχω πάει για διακοπές!
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Η γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες και ακατάλληλες εικόνες. Παρόλα αυτά, πολλές φορές, ο καθένας τοποθετεί τα προσωπικά του φίλτρα όχι με βάση το θέμα, αλλά με βάση άλλες παραμέτρους, όπως για παράδειγμα το μέσο ή το χώρο όπου θα παρουσιαστεί η εικόνα ή τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Υπάρχει πολύ αγαπημένο θέμα και είναι η δημιουργία χαρακτήρων. Η αναζήτηση έμπνευσης για το σχεδιασμό ενός νέου ήρωα είναι για μένα μία ιδιαίτερα διασκεδαστική και δημιουργική διαδικασία, αφού με κάνει να βλέπω με καινούργια ματιά τους ανθρώπους που περνάνε δίπλα μου στο δρόμο, να ανατρέχω σε αγαπημένους κινηματογραφικούς ήρωες, να ξεφυλλίζω ξανά αγαπημένα βιβλία και κόμικ, να αναζητώ ιστορικές πηγές όταν χρειάζεται και να αποκτώ καινούργιες γνώσεις.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Λέλα Στρούτση
Ντανιέλα Σταματιάδη
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Σίγουρα κάθε ελεύθερος επαγγελματίας αντιμετωπίζει τις σκληρές πλευρές που από τη φύση του έχει το ελεύθερο επάγγελμα, πράγμα που μπορεί να είναι κάπως κόντρα ρόλος για έναν εικονογράφο παιδικών βιβλίων, που καλείται και οφείλει να προσεγγίζει κάθε πρότζεκτ με δημιουργικότητα, ευαισθησία, φρεσκάδα και όρεξη.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Αν αναφερόμαστε στην πανδημία, απλά επιστροφή στην κανονικότητα. Αν η ερώτηση αφορά στην προσωπική μου φαντασίωση για το μέλλον, ο κατάλογος είναι τεράστιος.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Η δική μου αίσθηση είναι πως ο,τι και να γίνει τα χρώματα, ο πλανήτης, το σύμπαν, όλα θα συνεχίσουν να υπάρχουν ανεξάρτητα από τη δική μας τύχη και εξέλιξη. Τώρα αν εμείς θα είμαστε στη θέση να τα χαρούμε αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Αρκετά: οι τάσεις είναι πολλές, η προσφορά μεγάλη, οι εξελίξεις γοργές.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Από την προσωπική μου συμμετοχή όχι, αλλά ελπίζω να καθιερωθεί ως θεσμός και να παίξει ένα ρόλο πολιτιστικό και εκπαιδευτικό τόσο για τους νέους εικονογράφους όσο και για τους επισκέπτες.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια ημέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Απομόνωση, ησυχία, και υπολογιστής.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Θεωρώ πως είναι απαραίτητο να συστήνουμε στα παιδιά ευαίσθητα και δύσκολα θέματα, άλλωστε με βεβαιότητα θα τα βρουν μπροστά τους μελλοντικά, και ναι υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα επικοινωνήσουμε και εικαστικά εφόσον προσεγγιστεί η κάθε θεματική με ευαισθησία και ειλικρίνεια.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει οποιοδήποτε θέμα που προωθεί τη σκέψη, τα ευαίσθητα θέματα και το καλό χιούμορ.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Ντανιέλα Σταματιάδη
Στέλλα Στεργίου
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Οι ισορροπίες μεταξύ της προσωπικής κι επαγγελματικής ζωής. Ακόμα δεν έχω βρει ακριβώς πού και πώς να βάλω τα όρια του χρόνου εργασίας μου και αυτό έχει κόστος στις κοινωνικές μου σχέσεις και στο χρόνο ξεκούρασής μου. Όποιος είπε κάνε το χόμπι σου επάγγελμα και δεν θα ξαναδουλέψεις στη ζωή σου, σίγουρα δεν το έκανε ποτέ τελικά ο ίδιος.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;
Την αυριανή μέρα θα ήθελα να πάρω την πόλη όλη μια αγκαλιά και μετά να αφήσω τους ήχους της να με νανουρίσουν. Γιατί η Αθήνα είναι όμορφη και είναι όμορφη γιατί είναι φασαριόζα κι όχι αφύσικα ήσυχη από φόβο κάθε είδους.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Τα δικά μου χρώματα του αύριο είναι το διάφανο γαλάζιο της θάλασσας και οι πύρινες αποχρώσεις ενός αθηναϊκού ηλιοβασιλέματος, ίσως γιατί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν κατάφερα, λόγω των συνθηκών, να τα δω από κοντά και είναι τα πράγματα που μου έλειψαν περισσότερο.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Δεν θεωρώ ότι η αφθονία εικόνων είναι πρόβλημα για έναν εικονογράφο. Διαβάζω πολλά κόμικ και εικονογραφημένα βιβλία και καθημερινά θα περάσω ώρες στα προφίλ άλλων δημιουργών στα social media. Πάντα παίρνω μια τεχνική, ένα χρώμα, μια υφή που μετά προσπαθώ να αναπαράγω, δοκιμάζοντας υλικά, ψάχνοντας πληροφορίες και τεχνικές. Είναι ένα πλαίσιο παιχνιδιού, γνώσης και πειραματισμού μέσα στο οποίο δεν θα βουτούσα άμα δεν είχα το εικαστικό ερέθισμα.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Άμα κατάλαβα ένα πράγμα στην εποχή των απανωτών lockdown, ήταν πόσο μου έχουν λείψει τα φεστιβάλ και η κοινωνικοποίηση που προκύπτει μέσα από αυτά. Μιας και είναι η πρώτη χρονιά του φεστιβάλ illustradays, ανυπομονώ διπλά να γνωρίσω τον καινούριο αυτόν κοσμο. Ήδη έχουμε θέσει το φεστιβάλ ως αφορμή συνάντησης με καλλιτέχνες ή μη που γνωριζόμασταν μέχρι σήμερα μόνο ηλεκτρονικά.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια ημέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Δεν πίνω καφέ, οπότε το πρωινό ξεκίνημα απαιτεί μια ολόκληρη διαδικασία. Η μέρα μου ξεκινάει με ενα μπολ σοκολατενια κορν φλέικς με γάλα. Με το αργό τους μασούλημα αφοσιώνομαι στην ανάγνωση του εκάστοτε βιβλίου. Σειρά έχει η φροντίδα των δυο μας γατών, τα οποία νιώθουν παραμελημένα όλο το βράδυ κι έχουν ανάγκη από χάδια τα πρωινά. Με ένα πακέτο σοκολάτας, για το απαραίτητο τσιμπολόγημα, είμαι πλέον έτοιμη να αποσυρθώ στο γραφείο μου. Το γραφείο μου είναι μια μικρή γωνιά που ορίζεται από το σχεδιαστήριο και μια μικρή βιβλιοθήκη, ενώ φωτίζεται από ένα ψηλό παράθυρο μέσα από το οποίο φτάνουν οι διάλογοι και οι μυρωδιές της κουζίνας των γειτόνων μας που σπάνε τη μύτη.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Σε επαγγελματικό επίπεδο, η εικόνα που θα εκδοθεί είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας μεταξύ εικονογράφου και καλλιτεχνικού επιμελητή. Ο εικονογράφος θα διαμορφώσει τις πρώτες εικαστικές ιδέες, αποδίδοντας μορφή στα ζητούμενα της έκδοσης και ο καλλιτεχνικός επιμελητής θα πατήσει πάνω σε αυτές τις εικόνες για να τον καθοδηγήσει, ή ακόμα και να απορρίψει σχέδια που δεν είναι «κατάλληλα» για το θέμα. Είναι σημαντικός αυτός ο διάλογος, όχι μόνο για την καλλιτεχνική εξέλιξη του εικονογράφου αλλά και για την ανάπτυξη του σεβασμού και της ενσυναίσθησης απέναντι στον κόσμο.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Παρόλο που μεγάλωσα στην Αθήνα, μου πήρε καιρό να εκτιμήσω πόσο όμορφη πόλη είναι. Πλέον το ανακαλύπτω μέσα στα σχέδια μου, είτε αυτά αφορούν το αστικό της τοπίο, είτε μικρές καθημερινές εσωτερικές της στιγμές. Επίσης αγαπημένο θέμα είναι και τα ζώα και ειδικά τα σκυλιά που θέλω μια μέρα να υιοθετήσω.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Στέλλα Στεργίου
Info:
illustradays 2021: the Next Day
Το illustradays 2021: the Next Day θα πραγματοποιηθεί στις 3-12 Σεπτεμβρίου 2021 Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα του Δήμου Αθηναίων με δωρεάν είσοδο για το κοινό όλων των ηλικιών
