To ελculture συνεχίζει το αφιέρωμα στο illustradays, το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα αφιερωμένο στην εικονογράφηση και το εικονογραφημενο βιβλίο, που άνοιξε τις πόρτες του την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021.
Ανάμεσα στις εκθέσεις του φεστιβάλ, η έκθεση “Imagine the next day”, στον ισόγειο εκθεσιακό χώρο, ετοιμάζει να φέρει ιδέες, όνειρα και μια μικρή δόση από το μέλλον.
Εικονογράφοι από όλη την Ελλάδα φαντάστηκαν και σχεδίασαν την «επόμενη μέρα», τη φετινή θεματική του illustradays και τους παρουσιάζουμε, θέτοντάς τους μερικές ερωτήσεις για να τους μάθουμε καλύτερα. Και εμείς σας τους συστήνουμε ώστε να τους γνωρίσουμε όλοι καλύτερα:
Μαρουσώ Περδίκη
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Η αλήθεια είναι πως μόνο ερασιτεχνικά έχω ασχοληθεί ως τώρα με την εικονογράφηση και δεν θεωρώ τον εαυτό μου εικονογράφο. Ωστόσο, ακόμη και έξω από τον χορό, βλέπω ότι ο εικονογράφος του σήμερα έχει να αντιμετωπίσει αρκετές προκλήσεις. Το ζήτημα του βιοπορισμού είναι σημαντικό και επηρεάζει διάφορες πτυχές της δημιουργικής διαδικασίας. Η περιστασιακή απασχόληση μπορεί να αποθαρρύνει από τη συνεχή τριβή με το αντικείμενο, αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει αρκετή ζήτηση, το αίτημα για μια σταθερή παραγωγή έρχεται συχνά αντιμέτωπο με τους ιδιαίτερους και προσωπικούς ρυθμούς της δημιουργικής διαδικασίας.
Ένα ακόμη ζήτημα είναι η χρήση των τεχνολογικών μέσων στην εικονογράφηση που σε μεγάλο βαθμό και για διάφορους λόγους αντικαθιστά πλέον τη δουλειά με το χέρι. Ταυτόχρονα, υπάρχει η προσδοκία, από τους άλλους και από τον εαυτό μας, να είναι κανείς πρωτότυπος, επίκαιρος, ενεργός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να «έχει κάτι να πει», παραμένοντας πάντα δημιουργικός και παραγωγικός. Ο καθένας καλείται να βρει τη δική του χρυσή τομή μέσα σε όλα αυτά, ώστε να τα καταφέρει να ζήσει κάνοντας αυτό που αγαπάει.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Για μένα, στο αύριο μαζεύω τους καρπούς του σήμερα και σπέρνω νέους για τα άλλα αύριο που θα έρθουν. Συχνά δεν το αντιλαμβάνομαι αλλά κάθε μέρα προσθέτει ένα λιθαράκι στην εξέλιξή μου. Έχω όρεξη να εργαστώ, να προσφέρω, να μάθω, να καλλιεργήσω τον εαυτό μου. Και να απολαύσω τη διαδικασία.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Βλέπω ότι το μαύρο υπάρχει και καραδοκεί, προσπαθώ όμως με τη στάση μου να φτιάχνω τη δική μου ασπίδα με τα χρώματα της επιλογής μου.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Ίσως είναι διαφορετικό για τον καθένα. Για κάποιους, το προσωπικό ύφος προκύπτει σαν νόμος σε ό,τι κάνουν και είναι ιδιαίτερα θαυμαστό. Για άλλους είναι το αποτέλεσμα συστηματικών κόπων, κάτι εξίσου θαυμαστό. Για μένα έχει αποδειχθεί δύσκολο, και το γεγονός ότι θεωρείται ζητούμενο προσθέτει λίγο ακόμη βάρος στην αναζήτηση. Αυτό που μπορεί να κάνει όμως κανείς είναι να αφεθεί. Να διατηρήσει το εξερευνητικό του πνεύμα, να δοκιμάσει καινούργια υλικά, καινούργιες τεχνικές. Και να αποδεσμεύσει την αναζήτηση από την προσδοκία να βρει κάτι. Για να το ακούω εγώ το λέω.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Έχω εισπράξει ήδη αρκετή χαρά από τη συμμετοχή μου στο illustradays και αυτό είναι το σημαντικότερο που μπορώ να περιμένω. Είμαι επίσης βέβαιη ότι θα γνωρίσω ωραίους ανθρώπους και θα θαυμάσω πολλές εικόνες.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Καθώς μόνο ερασιτεχνικά έχω ασχοληθεί με την εικονογράφηση ως τώρα, δεν έχω ορισμένο χώρο για αυτή τη δουλειά. Ζωγραφίζω σε διάφορα μέρη, στο γραφείο μου, στον καναπέ, στο κρεβάτι, στο πάτωμα, έξω. Όταν είμαι στο σπίτι, μου αρέσει να οργανώνω, να δημιουργώ το χάος όταν το επιτάσσει η έμπνευση της στιγμής, και να ξανά οργανώνω.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Πολλά παραδείγματα από σπουδαία εικονογραφημένα βιβλία δείχνουν ότι συχνά οι πιο «απλές» εικόνες είναι και οι πιο δυνατές. Στο μυαλό μου έχω το βιβλίο του Wolf Erlbruch, Duck, Death and the Tulip ή το This is not my hat του John Klassen. Τα δύο βιβλία πραγματεύονται τις δύσκολες έννοιες του θανάτου και της κλοπής αντιστοίχως, και περνούν τα μηνύματά τους με τρόπο ευαίσθητο και ευρηματικό.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει πολύ να ζωγραφίζω παιδικά παιχνίδια και να σκιτσάρω ζώα. Όταν αφήνω τον εαυτό μου να εργαστεί πιο ελεύθερα, αφηρημένα, προκύπτουν συνήθως εικόνες που παραπέμπουν στη φύση. Ή ίσως αυτό είναι που εγώ βλέπω σε αυτές.
Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρουσώ Περδίκη
Δημήτρης Καρλαφτόπουλος
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Ενώ η απάντησή μου θα έπρεπε να εμπεριέχει σίγουρα το οικονομικό κομμάτι και το κομμάτι του χρόνου, που λόγω βιοπορισμού είναι ελάχιστο, εγώ θα το θέσω καθαρά στο συναισθηματικό του κομμάτι. Η πρόκληση είναι, μέσα από όλα τα κοινωνικοπολιτικά μπάχαλα που γίνονται τριγύρω, να βρεις τη σωστή διάθεση προκειμένου να χαρείς την ευκαιρία να δημιουργήσεις.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Καλύτερη!
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Πρώτα πρώτα το μαύρο είναι υπέροχο και όπως υπάρχει το body shaming έτσι για μένα υπάρχει και το color shaming! Ολα τα χρώματα έχουν την ίδια αξία, ανάλογα τον τρόπο που τα χρησιμοποιείς. Ένα μαύρο μπορεί να είναι υπερχαρούμενο, ένα κόκκινο ή γαλάζιο να είναι τόσο στενάχωρο όσο δεν πάει… Οπότε οποιοδήποτε χρώμα μου κάνει για το «αύριο»!
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Για μένα η εικαστική υπογραφή είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορείς να νιώσεις ευτυχισμένος μέσα από τα έργα σου. Όταν βλέπεις ένα έργο σου και χαμογελάς από ευχαρίστηση, είναι σίγουρο ότι ο θεατής βλέπει το χαμόγελό σου απλά κοιτώντας το έργο σου. Αυτό από μόνο του το κάνει ξεχωριστό και ως αποτέλεσμα του δίνει μία διαφορετική αύρα μέσα στο πλήθος των υπολοίπων έργων. Η δυσκολία είναι καθαρά στο πόσο χρόνο, δουλειά και καλή διάθεση θα αφιερώσεις στο να φτάσεις σε αυτό το σημείο.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Είναι η παρθενική μου απόπειρα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω τι να περιμένω… Σίγουρα μία φρέσκια πνοή στην εικαστική μου διαδρομή, καθώς και τη χαρα της γνωριμίας, με ανθρώπους που ήδη κατέχουν το σπορ. Προς το παρόν προσδοκώ να ευχαριστηθώ όσο περισσότερο γίνεται τη συμμετοχή μου και να νιώσω την ενέργεια του φεστιβάλ!
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Μία πολυθρόνα, δύο μαξιλάρια στα πόδια και το μπλοκ μου, ακούγοντας μουσική ή κάποια ταινία που παίζει στην TV. Αυτός είναι ο χώρος που δουλεύω τα εργάκια μου, κάπου ανάμεσα στο σχόλασμα από τη δουλειά και τον βραδυνο ύπνο. Συνήθως με τη γάτα μου να προσπαθεί να μου αλλάξει τη γνώμη και να αφήσω τα μολύβια μου για να ασχοληθώ μαζί της… (Καλά τα καταφέρνει! )
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Πολύ υποκειμενικό για τον καθένα. Για μένα, υπάρχει πάντα η παρουσία ενός πλάσματος που εκφράζει συναίσθημα ή απλά παίζει μαζί μας. Μία μεταφορά του δικού μου λόγου, μέσα από τα σιωπηλά στόματα και την κίνηση των πλασμάτων που σχεδιάζω.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Σίγουρα η συνένωση του πραγματικού με το φανταστικό! Πράγματα καθημερινά που τα χρησιμοποιούν πλάσματα φανταστικά ή άνθρωποι που αλληλεπιδρούν με τέρατα ή άλλα παράξενα όντα.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Δημήτρη Καρλαφτόπουλο
Ινώ Ζαββού
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο βιοπορισμός. Δηλαδή το πώς θα καταφέρει κάποιος να παραμείνει δημιουργικός και να δουλεύει πάνω σε καλλιτεχνικά και αξιόλογα project, ενώ παράλληλα να εξασφαλίζει ότι θα πληρωθεί για τη δουλειά του και θα την κάνει έτσι ώστε να αξίζει τον κόπο. Όσον αφορά τις καλλιτεχνικές προκλήσεις είναι το πώς θα καταφέρει κανείς μέσα στα χρόνια να εξελίσσεται και να περνάει από διάφορα αισθητικά μονοπάτια, αλλά ταυτόχρονα να έχει και ένα γνήσιο αποτύπωμα, που είναι ουσιαστικά μια εξελιγμένη σύνθεση των επιρροών του.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Τον κόσμο της επόμενης μέρας τον φαντάζομαι πιο δίκαιο. Τους ανθρώπους να μιλούν περισσότερο για τέχνη, ιδανικά και αξίες. Ευελπιστώ για ένα κόσμο πιο απλό με λιγότερες αναγκαιότητες και ξένοιαστους ανθρώπους.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Στη σχολή Καλών Τεχνών μας έμαθαν οτι το μαύρο δεν θεωρείται χρώμα. Είναι η απουσία χρώματος και το χρησιμοποιούσαμε πολύ σπάνια. Αν λοιπόν πούμε ότι τα χρώματα είναι η ζωή, η πολυπολιτισμικότητα, το χιούμορ, η συνύπαρξη πολλών διαφορετικοτήτων τότε σίγουρα το αύριο θα έχει όλα τα χρώματα.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί;
Η ανάγκη να διαμορφώσεις μια καλλιτεχνική ταυτότητα στο έργο σου, νομίζω δεν πρέπει να σταματάει ποτέ. Δηλαδή, δεν είναι απλώς ένας στόχος, που κάποια στιγμή, έπειτα από κάποιον καιρό ενασχόλησης με τη ζωγραφική, τον επιτυγχάνεις και τέλος. Είναι μια διαρκής και δυναμική διαδικασία. Οπότε νομίζω δεν τίθεται θέμα δυσκολίας, αλλά όρεξης και ενδιαφέροντος, ώστε να εξελίσσεις κάθε τόσο το προσωπικό σου στυλ σε ένα άλλο καινούργιο προσωπικό σου στυλ.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω κι άλλους ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με εμένα, και έχουν την ίδια αγάπη για τη ζωγραφική και την εικονογράφηση. Προσδοκώ μέσα από την επαφή με άλλους εικονογράφους που θα δουν την δουλειά μου και θα δω κι εγώ τη δική τους να αποκτήσω καινούργια ματιά πάνω στην τέχνη της εικονογράφησης. Τέλος, η ίδια η επαφή με τον κόσμο που θα επισκεφτεί την έκθεση είναι ένα καθρέφτισμα, πολύ σημαντικό και ζωτικής σημασίας για μένα.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Δουλεύω στο σπίτι, συνήθως στον υπολογιστή με τη γραφίδα μου. Γενικά επιδιώκω να εργάζομαι σε ένα ήρεμο και τακτοποιημένο χώρο με λίγα αντικείμενα. Αυτό φέρνει πάντα ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Επίσης έχει πολλή σημασία το είδος της μουσικής που ακούω όταν ζωγραφίζω καθώς αποτελεί σημαντικό μέρος του περιβάλλοντος στο οποίο δουλεύω. Αν για παράδειγμα πρόκειται για εικονογράφηση παιδικού βιβλίου η μουσική προσαρμόζεται και επιλέγεται αναλόγως.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Η κάθε εικόνα σέρνει από πίσω της ένα εννοιολογικό φορτίο. Η επιλογή της “σωστής” εικόνας για να πλησιάσει κανείς ένα ευαίσθητο θέμα είναι μια εικαστική γλώσσα. Οπότε ναι, θα έλεγα ότι είναι πολύ σημαντική η συνετή επιλογή των εικόνων που χρησιμοποιούμε και σίγουρα υπάρχουν “κατάλληλες” και “ακατάλληλες”.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Συνήθως η θεματική που επιλέγω για το κάθε έργο έρχεται πολύ απότομα στο μυαλό μου. Σχεδόν συνειρμικά. Επομένως, ένα αγαπημένο στοιχείο που καθορίζει συχνά τα έργα μου είναι το όνειρο. Για την ακρίβεια η παράλογη χροιά που έχουν τα όνειρα. Τοποθετώ τους χαρακτήρες σε μια συνθήκη με την αίσθηση ότι έχουν βρεθεί εκεί σαν αλεξιπτωτιστές, χωρίς δηλαδή να ξέρουν πώς και γιατί βρέθηκαν εκεί. Οι εικονογραφήσεις μου έχουν συνήθως ανθρωποκεντρική ματιά, αλλά πάντα υπάρχει στη σύνθεση ένα παράξενο αντικείμενο ή ένα ζώο.
Περισσότερες πληροφορίες για την Ινώ Ζαββού
Σάββας “ThePack” Αμπατζίδης
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Η μεγαλύτερη πρόκληση κατα τη γνώμη μου είναι να μπορείς να βγάζεις σε κάθε σου δουλειά κάτι από σένα και να μπορέσεις να κρατάς την ίδια όρεξη και ενθουσιασμό σε όλα τα project.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Με πολλή δημιουργικότητα και ηρεμία.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Τα χρώματα του αύριο είναι τα Pale. Προσφέρουν μια ηρεμία και ελπίδα.Τον τελευταίο καιρό καταλαμβάνει μεγαλη θέση στα μάτια μας το μαύρο, λόγω όλης αυτής της κατάστασης αλλά θα μετριαστεί σιγά σιγά πιστεύω.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Άμα τα σχέδια σου κάνουν τους ανθρώπους που τα βλέπουν έστω και λίγο να καταλάβουν αυτό που θέλεις να εκφράσεις μέσα από αυτα ή να τους προκαλέσεις κάποιο συναίσθημα, έχεις διαμορφώσει την εικαστική σου υπογραφή ως καλλιτέχνης.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Να γνωρίσει περισσότερος κόσμος τη δουλειά μου.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Ο χώρος μου (σπίτι-studio) έχει παντού εικόνες από άλλους καλλιτέχνες, δικά μου illustrations όπως και βιβλία, κόμιξ και φυτά. Όλα συμβάλλουν στην έμπνευση και δημιουργικότητα.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Τα πάντα μπορείς να αποτυπώσεις με εικόνες. Είναι ένα πάρα πολύ δυνατό μέσο η εικόνα που μπορεί να προκαλέσει όλα τα συναισθήματα.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσουν πολύ τα παραμύθια. Περίεργοι κόσμοι, τρομακτικά όντα και μαγικά περιβάλλοντα. Επίσης μου αρέσει να δημιουργώ εικόνες που βασίζονται στη φαντασία μου και την καθημερινότητά μου.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Σάββα “ThePack” Αμπατζίδη
Βιβή Ανδρονικίδου
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Αυτό που αποτελεί την ουσία της εικονογράφησης είναι η οπτική αφήγηση μιας ιστορίας που θέλει να διηγηθεί ο καλλιτέχνης. Οπότε οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος είναι ζήτημα επιλογής. Για έναν εικονογράφο το τι επιλέγει να αφηγηθεί μέσα από τις εικόνες του και ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει να το κάνει, διαμορφώνει την καλλιτεχνική του οντότητα και τη φωνή του μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Επιλέγει στην ουσία κάθε φορά ποια ιστορία θέλει να φέρει μπροστά στα μάτια του κόσμου, και ποια ιστορία είναι σημαντικό για εκείνον να ακουστεί.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Την «αυριανή μέρα» τη φαντάζομαι ως μια μέρα που θα ακούγονται όλες οι διαφορετικές φωνές, όλες οι διαφορετικές ιστορίες, γιατί κάθε έργο τέχνης είναι μια ιστορία, και κάθε ιστορία έχει κάτι να μας πει και να μας διδάξει, μας βοηθά να κατανοήσουμε τους άλλους και τον εαυτό μας. Αποτελεί μια συνεχή διαδικασία που μας εξελίσσει ως ανθρώπους και ως κοινωνία, που μας διδάσκει τον σεβασμό, την κατανόηση και την αποδοχή. Η τέχνη γίνεται κάθε φορά ο καθρέφτης μας, μέσα στον οποίο βλέπουμε το είδωλο το δικός μας και της κοινωνίας μας.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; Το μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Όλα τα χρώματα έχουν τον ρόλο τους στη ζωή και την τέχνη, όπως και όλα τα συναισθήματα. Σίγουρα το μαύρο δεν καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στο αύριο σε σχέση με τα υπόλοιπα χρώματα, τουλάχιστον μέσα από τη δική μου ματιά. Ωστόσο ο τρόπος που βλέπει και αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τον κόσμο είναι μοναδικός. Αλλά πάντα η συνολική εικόνα είναι αυτή που έχει αξία, το κοινό όραμα για το μέλλον.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Το να διαμορφώσει κάποιος καλλιτεχνική ταυτότητα είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα στον χώρο της τέχνης. Η εικαστική υπογραφή είναι κάτι μοναδικό και ανεπανάληπτο που διαμορφώνεται σε διαφορετικό χρόνο για τον καθένα. Για κάποιον μπορεί να είναι κάτι που συμβαίνει αυθόρμητα και ανεπιτήδευτα, ενώ για κάποιον άλλον να προκύπτει μέσα από πολύ δουλειά, προσπάθειες και μελέτη. Συμβάλει και το γεγονός ότι η καλλιτεχνική ταυτότητα είναι κάτι το δυναμικό, που εξελίσσεται και αλλάζει μαζί με εμάς, είναι το “ψυχογράφημα” ουσιαστικά ενός καλλιτέχνη, που καθιστά δύσκολο το έργο της διαμόρφωσης και της αναγνώρισής της. Αλλά εκεί έγκειται όλο το μυστήριο και η ομορφιά της τέχνης, να βρίσκει κάποιος την ταυτότητά του μέσα από αυτή.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που θα συμμετάσχω στο πρώτο φεστιβάλ εικονογράφησης στην Ελλάδα με ένα έργο μου και μου δίνεται η δυνατότητα να προβάλλω τη δουλειά μου μέσα από αυτό. Είναι μια πάρα πολύ όμορφη πρωτοβουλία με μια πολύ ωραία θεματική, αυτή του “Imagine the next day”, με εξαιρετικούς εικονογράφους, που προβάλλουν τη δική τους εκδοχή για την εικόνα του μέλλοντος. Μια θεματική που μπορεί να εμπνεύσει και να δημιουργήσει νέες προοπτικές για το μέλλον. Χαίρομαι που και η δική μου εκδοχή της «Επόμενης Μέρας» είναι ένα κομμάτι του συνολικού παζλ που συνθέτει το όραμα του μέλλοντος.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Δημιουργώ από το σπίτι μου, που είναι και το studio μου. Δουλεύω κυρίως στο γραφείο μου από τον υπολογιστή όπου σχεδιάζω με τη βοήθεια μιας γραφίδας ψηφιακά έργα και έχω πάντα γύρω μου πολλά βιβλία και άπειρες μπογιές, μολύβια, πινέλα, χαρτιά και απαραίτητα μια κούπα με καφέ. Προσπαθώ να διατηρώ πάντα τον χώρο μου τακτικό καθώς με βοηθά να συγκεντρώνομαι και να μην αποσπάται η προσοχή μου.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Η εικόνα από μόνη της μπορεί να γίνει ένα πολύ χρήσιμο επικοινωνιακό μέσο, για το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε. Πάντα υπάρχει η σωστή εικόνα και ο σωστός τρόπος να αναφερθείς σε ένα θέμα (μια ιστορία), ακόμη και όταν αυτό είναι δύσκολο. Και μάλιστα μια «δυνατή» εικόνα, συγκινησιακά φορτισμένη, αξιομνημόνευτη μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο και να βοηθήσει στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Μου αρέσει πάρα πολύ να δημιουργώ fanart illustrations, εμπνευσμένα από αγαπημένες σειρές και ταινίες. Και επίσης μου αρέσει πάρα πολύ ο σχεδιασμός χαρακτήρων (character design) και φυσικών τοπίων.
Περισσότερα για τη Βιβή Ανδρονικίδου
Ρένια Μεταλληνού
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Λόγω της μεγάλης προσφοράς που υπάρχει, νομίζω πως το δυσκολότερο είναι να ξεχωρίσει η δουλειά σου, ώστε να μπορέσεις να έχεις επαγγελματικές ευκαιρίες και προτάσεις. Από εκεί και ύστερα είναι η καθημερινή πάλη με την έμπνευση, το να είσαι συνεπής με τα deadlines και στο τέλος της ημέρας η δουλειά να μπορεί να σου προσφέρει τα προς το ζην.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Πάντα φωτεινή και δραστήρια!
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Τα χρώματα του αύριο δεν μπορούν παρά να είναι φωτεινά, νομίζω πως γενικά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το μαύρο δεν παίζει τον σημαντικότερο ρόλο παρότι πολλές φορές επικρατεί. Δεν χρειάζεται να το φοβόμαστε. Είναι, σε μεγάλο βαθμό, στο χέρι μας να αλλάξουμε τα χρώματα της ζωής μας.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Δεν θα έλεγα πως είναι εύκολο ή δύσκολο, θα έλεγα απλώς πως παίρνει χρόνο. Σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Χρειάζεται έρευνα, πειραματισμός με υλικά και τεχνικές, πολλές δοκιμές και ώρες προσπάθειας. Αλλά ακόμη και αν θεωρούμε πως έχουμε βρει το στυλ μας, αυτό, όπως και εμείς, εξελίσσεται και αλλάζει με τον χρόνο.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ ιllustradays;
Καταρχάς να αναφέρω πως είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω στο πρώτο φεστιβάλ εικονογράφησης στην Ελλάδα. Είμαι χαρούμενη που επιτέλους γίνεται ένα τέτοιο φεστιβάλ στη χώρα μας, καθώς θεωρώ πως είναι κάτι το οποίο έλειπε και ελπίζω να καθιερωθεί και να προσελκύει δημιουργούς και από άλλες χώρες. Υπάρχουν αρκετοί και εξαιρετικοί εικονογράφοι στην Ελλάδα και είναι μια ευκαιρία ο κόσμος να μάθει τι είναι η εικονογράφηση, την οποία ακόμη συγχέει με άλλα επαγγέλματα (όπως π.χ. με την αγιογραφία). Θα έλεγα πως οι προσδοκίες μου είναι, ο κόσμος να γνωρίσει μέσω του illustradays τη μαγεία και τον πολύχρωμο κόσμο της εικονογράφησης, να ταξιδέψει με εικόνες φτιαγμένες με τόσες διαφορετικές εικαστικές ματιές και υλικά, να γνωρίσει τις άπειρες εφαρμογές της. Η εικονογράφηση είναι μια διεθνής γλώσσα και το illustradays είναι μια τέλεια ευκαιρία για να τη γνωρίσουμε.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Τον τελευταίο χρόνο και μετά από σχεδόν 7 χρόνια fulltime εργασίας απέκτησα δικό μου στούντιο. Ένα κλειστό δωμάτιο δίπλα από το σπίτι μας, που για χρόνια εκτελούσε χρέη ξεχασμένης αποθήκης μεταμορφώθηκε σε έναν φωτεινό υπέροχο χώρο για να μετακομίσω το γραφείο μου! Τα βιβλία, τα σκίτσα, τα ντοσιέ, τα μελάνια, τα χρώματα και τα υλικά μου που δεν χωρούσαν πια στο σαλόνι μας, έχουν βρει τη θέση τους στο στούντιο μου! Υπάρχει το σχεδιαστήριο μου όπου αρχικά δουλεύω στο χέρι τις εικόνες και τα χρώματά και το γραφείο με τον υπολογιστή μου, το τάμπλετ και το σκάνερ όπου επεξεργάζομαι και δουλεύω τις τελικές εικόνες. Είναι ένας χώρος απλός και καθαρός που τον αγαπώ πολύ και με εκφράζει. Στο κέντρο του χώρου έχω ένα μεγάλο τραπέζι όπου εκτός από βοηθητικός χώρος είναι και το μέρος όπου έρχονται τα παιδιά μου και ζωγραφίζουμε μαζί ή διαβάζουν τα βιβλία που δανείζονται από τη βιβλιοθήκη μου.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Κατα τη γνώμη μου είναι εντελώς υποκειμενικό αυτό. Οι κατάλληλες εικόνες είναι στη φαντασία και τον τρόπο έκφρασης του κάθε καλλιτέχνη, λαμβάνοντας πάντα υπόψη και το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Το αν μας αρέσει ή όχι αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Π.χ., μια εικόνα που για μένα ίσως να είναι σοκαριστική (ή ίσως αδιάφορη) για τον καλλιτέχνη που την έφτιαξε είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται και επιλέγει να επικοινωνεί αυτό το θέμα.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Δεν θα έλεγα πως έχω κάποια αγαπημένο θέμα. Στην εικονογράφηση βιβλίων μου αρέσει πολύ το ότι οι ιστορίες εναλλάσσονται και έτσι δεν κουράζομαι να ζωγραφίζω συνεχώς παρόμοιες εικόνες. Οταν ζωγραφίζω για μένα συχνά πειραματίζομαι με τεχνικές και υλικά, ενώ τα θέματα έχουν να κάνουν με στοιχεία και ερεθίσματα από την καθημερινότητα, τους προβληματισμούς μου, τους ανθρώπους και το περιβάλλον γύρω μου.
Για περισσότερες πληροφορίες για τη Ρένια Μεταλληνού
Μανώλης Μουμαλίδης – Mouma
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Να εναρμονίσει το ύφος του, τον τρόπο γραφής του και τον τρόπο έκφρασής του στις απαιτήσεις της αγοράς.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;
Όπως δείχνει και το σχέδιο μου, με ορδές από ζόμπι και εγώ στη μέση. Η’ ορδές από εμένα και ένα δυσμοιρο ζόμπι στη μέση… Δε ξέρω, έχω μπερδευτεί.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Το πιο υγιές, είναι στην παλέτα σου να έχεις όλα τα χρώματα. Το καθένα από αυτά έχει τη χρησιμότητά του, την ενέργεια του και τη θέση του στην καθημερινότητά μας.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Τα ερεθίσματα είναι πάρα πολλά. Αυτό που χρειάζεται, είναι να έχεις κριτική μάτια, φίλτρο, να διαβάζεις… να μελετάς δηλαδή καθημερινά αυτά τα οποία βλέπεις και να κοσκινίσεις αυτά που θες να πάρεις.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Το πρώτο πράγμα που προσδοκούσα ήταν να συμμετάσχω στο φεστιβάλ με ακριβώς το σχέδιο που ήθελα. Τώρα αν γίνουν εκατομμύρια πωλήσεις και αναγκαστικά πάρω γιοτ, τότε είναι ευπρόσδεκτο.
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Η πρώτη κίνηση είναι να φτιάξω ένα βαρέλι καφέ, με αρκετή καφεΐνη. Μετά πρέπει να πάρω το χρόνο μου να δω τι μουσική θα ακούσω. Είναι απίστευτα σημαντικό. Όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Το ΘΕΜΑ, είναι αυτό που τσιγκλάει το μυαλό σου και κατ’ επέκταση το χέρι σου για να αρχίσει να σχεδιάζει. Δεν υπάρχει μανιέρα. Αν το θέμα είναι ευαίσθητο,τότε πρέπει να τοποθετηθεί με την αισθητική και την ευαισθησία του καλλιτέχνη.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Αμέ, φυσικά. Αρχιζω να γράφω γιατί είναι πολλά. Λόγω του ότι μου αρέσει αυτό που κάνω, είναι δύσκολο να περάσει μια μέρα και να μην έχω πιάσει «μολύβι» (ό,τι μπορεί να είναι αυτό στις μέρες μας). Μα όταν υπάρχει ένα ωραίο σενάριο, ένα ωραίο κείμενο, μια έξυπνη ιδέα, μια αγαπημένη τεχνική, ένας καλός σκοπός, ένα ωραίο μήνυμα τότε το μολύβι παίρνει φωτιά.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Μανώλη Μουμαλίδη
Γιώργος Καλοφωλιάς
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;
Πρέπει να αγνοήσουμε τις εξωτερικές φωνές/κριτικές και ταυτόχρονα να τις ακούσουμε με προσοχή. Με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να δεχτούμε πως για όσα σχεδιάζουμε υπάρχει παρθενογένεση. Ακόμα κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό, είναι ο μόνος τρόπος να πιστέψουμε σε όσα δημιουργούμε. Η μόνη ελπίδα για να προκύψει κάτι εξαιρετικό.
Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;
Κάποιος να τολμήσει να αγκαλιάσει κάποιον. Χωρίς σκέψη.
Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;
Μια εκτενής γκάμα αποχρώσεων. Η προσέγγιση των ανθρώπων -σε οτιδήποτε- νιώθω πως τείνει να συρρικνωθεί προς το δίπολο άσπρο-μαύρο… Δείχνουμε να έχουμε χάσει την ικανότητα να διακρίνουμε τις πολλαπλές όψεις των πραγμάτων. Χρειαζόμαστε τις αποχρώσεις.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;
Η διαμόρφωση μιας προσωπικής υπογραφής δεν θεωρώ πως είναι κάτι που θα πρέπει να μας αγχώνει. Είναι κάτι που έρχεται φυσικά. Όσο λιγότερη προσοχή και συνειδητή προσπάθεια της αφιερώσουμε, τόσο πιο γνήσια και ανεπιτήδευτα δικό μας θα είναι το έργο.
Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;
Δεν ξέρω αν είναι προσδοκία αλλά από πάντα ήθελα να κάνω αφίσες για κινηματογραφικές ταινίες. Οπότε ας το γράψω εδώ, μήπως κάποιος με βρει!
Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τον χώρο γεμίζουν στοίβες και στοίβες από κούτες μέχρι το ταβάνι, πιο δίπλα έπιπλα το ένα πάνω στο άλλο, βιβλία που διαβάστηκαν το καλοκαίρι. Λίγα μικρά βότσαλα και δύο οθόνες σε ένα άσπρο γραφείο. Ένας γάτος. Είμαι παγιδευμένος μεταξύ μετακομίσεων.
Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;
Καμία εικόνα δεν είναι από μόνη της ευαίσθητη ή δύσκολη. Κάποτε λέγαμε ότι η τέχνη οφείλει να «ενοχλεί». Πλέον κατευθυνόμαστε στο αντίθετο άκρο: το να ενοχληθεί κάποιος οδηγεί σχεδόν αυτόματα σε λογοκρισία του έργου. Δεν αποκλείεται το μεγαλύτερο θύμα μιας τέτοιας υπερευαισθησίας μας στο μέλλον να είναι η τέχνη.
Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;
Η αίγλη και οι διαστάσεις κάποιου μύθου ή κάποιου φανταστικού κόσμου, η μνήμη, το λάθος, η τυχαιότητα, τα τραύματα, η γοητεία του φτηνού είναι θεματικές που πάντα βρίσκω ελκυστικές.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Γιώργο Καλοφωλιά
–
Info:
illustraDays 2021: the Next Day
Το illustradays 2021: the Next Day θα πραγματοποιηθεί στις 3-12 Σεπτεμβρίου 2021 Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα του Δήμου Αθηναίων με δωρεάν είσοδο για το κοινό όλων των ηλικιών
