Όταν ο δικηγόρος David J. Whitcomb αγόρασε ένα τριώροφο κτίριο στη Νέα Υόρκη, τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν περίμενε να βρει ένα πλήθος φωτογραφιών που χρονολογούνται πάνω από έναν αιώνα – συμπεριλαμβανομένου ενός πορτρέτου της σουφραζέτας Σούζαν Μπ. Άντονι – στη σοφίτα, όπως και της Ελίζαμπεθ Κάντι Στάντον.
Ο χώρος που πιθανότατα ανήκε στον φωτογράφο J.E. Hale αγοράστηκε από τον δικηγόρο για να στεγάσει τα δικηγορικά γραφεία του. Αφαιρώντας μια γυψοσανίδα οι εργάτες έπεσαν κυριολεκτικά πάνω σε μια σφραγισμένη άγνωστη σοφίτα που έκρυβε ένα στούντιο φωτογραφίας του 20ου αιώνα γεμάτο με ιστορικές εικόνες και εξοπλισμό. Σύμφωνα με το CNN, ο άνθρωπος που πούλησε το κτίριο δεν γνώριζε την ύπαρξη της σοφίτας, όπως και τα άτομα που αγόρασαν την ιδιοκτησία πριν από αυτόν, στη δεκαετία του 1960. Κάποια στιγμή πριν από αυτόν, οι ιδιοκτήτες του χώρου προφανώς μετέτρεψαν τον τρίτο όροφο σε διαμέρισμα και έκρυψαν τη σοφίτα με μια ψευδοροφή.
Σύμφωνα με τον Ben Hooper της United Press International (UPI), τα αντικείμενα πιθανότατα ανήκαν στον James Ellery ή τον J.E., Hale, εξέχοντα φωτογράφο που δραστηριοποιήθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Το όνομα του Hale ήταν γραμμένο σε πολλά από τα αντικείμενα στη σοφίτα, συμπεριλαμβανομένων επιστολών και φωτογραφιών. Γοητευμένοι από την χρονοκάψουλα μέσα στην οποία βρέθηκαν ο δικηγόρος και η σύζυγός του φρόντισαν και έδωσαν τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας της Σούζαν Άντονι στο Susan B. Anthony Memorial Association. Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου φιλοξενεί ένα λεύκωμα με αντίγραφο αυτού του πορτρέτου.
Γεννημένος στην Πενσυλβανία το 1850, ο Hale ήταν φωτογράφος για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, και το 1892, μετακόμισε στο στούντιο που βρέθηκε η σοφίτα, όπου έζησε και εργαζόταν μέχρι το 1920.
Η γυναίκα του σπάνιου πορτρέτου
Η Σούζαν Μπ. Άντονι ήταν Αμερικανίδα που εργάστηκε για την υπόθεση της κοινωνικής μεταρρύθμισης και ακτιβίστρια των γυναικείων δικαιωμάτων και μία από τις πρωτοπόρους σουφραζέτες της εποχής της. Το 1856, έγινε μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Κατά της Σκλαβιάς, στη Νέα Υόρκη.
Το 1851, συνάντησε την Ελίζαμπεθ Κάντι Στάντον με την οποία σχημάτισε δεσμούς φιλίας που κράτησαν για μία ζωή, και με την οποία συνεργάστηκε ως ακτιβίστρια των γυναικείων δικαιωμάτων. Το 1852, μαζί ίδρυσαν τη Γυναικεία Οργάνωση Νέας Υόρκης περί εγκράτειας (αφορούσε την κατανάλωση αλκοόλ) αφού πρώτα της είχε απαγορευτεί να μιλήσει στην οργάνωση της Νέας Υόρκης, καθότι γυναίκα. Οι δύο τους, αργότερα, ίδρυσαν, το 1863, το Women’s Loyal National League, μαζεύοντας μέσω αυτού 400.000 υπογραφές υπέρ της κατάργησης της δουλείας.
Το 1866, ξεκίνησαν και την Αμερικανική Ένωση Ίσων Δικαιωμάτων, η οποία αποσκοπούσε στην απόκτηση δικαιωμάτων για τις γυναίκες και τους Αφροαμερικανούς. Το 1868, κυκλοφόρησαν και την εφημερίδα The Revolution. Η δράση των δύο γυναικών συνεχίστηκε, και το 1869 ιδρύουν την Εθνική Ένωση Σουφραζέτας, η οποία το 1890 συγχωνεύθηκε με την Αμερικανική Ένωση Σουφραζέτας, δημιουργώντας την Αμερικανική Εθνική Ένωση Σουφραζέτας. Περί τη δεκαετία του 1870, μαζί με τη Ματίλντα Τζόσλιν Γκέιτζ έγραψαν το εξάτομο βιβλίο History of Woman Suffrage.
Το 1872, η Άντονι είχε φυλακιστεί, επειδή πήγε να ψηφίσει, με τη δίκη της να παίρνει διαστάσεις. Η Άντονι, έδινε περίπου 70 με 100 λόγους ανά τη χώρα που αφορούσαν τα δικαιώματα των γυναικών. Όταν είχε πρωτοξεκινήσει τον αγώνα της την είχαν γελοιοποιήσει και κατηγορήσει ότι προσπαθεί να καταστρέψει τους θεσμούς του γάμου. Η κοινή γνώμη, ωστόσο, άλλαξε κατά τη διάρκεια της ζωής της. Η Άντονι έγινε η πρώτη γυναίκα που απεικονίστηκε πάνω σε αμερικανικό δολάριο (το 1979).
