Τον τελευταίο καιρό μετράμε τις επιδόσεις μας. Συνεχώς και στα πάντα. Σαν άτομα, σαν ομάδες, σαν χώρα. Οι βαθμοί των πανελλαδικών είναι έτοιμοι. Ο απίστευτος αριθμός των μετεξεταστέων σε γυμνάσια και λύκεια, βορά στην Τράπεζα Θεμάτων, αποτυπώνεται ήδη σε διαφημίσεις για τα θερινά φροντιστήρια. Μετράμε τα πέναλτι και τα αντίστοιχα “γαλλικά” που πέφτουν μέσα κι έξω απ’ τα γήπεδα. Μετράμε τα ποσοστά των αξιολογήσεων. Μετράμε μια Ελληνική Προεδρία πετυχημένη στη διοργάνωση, που ωστόσο δεν παρήγαγε κάτι στο επίπεδο του πολιτισμού. Επιτέλους όμως μας μένει και πάλι ελεύθερο το Ζάππειο. Συζητάμε ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο για την τουριστική ανάπτυξη. Το πρόγραμμα Φόβος-Ρατσισμός-Στοπ, που υλοποιήθηκε στα σχολεία από το ΚΘΒΕ και ανακοινώθηκε για την επόμενη σαιζόν από το Εθνικό Θέατρο, ενεργοποίησε όψιμα τα νεοναζιστικά αντανακλαστικά. Μέσα σ’ όλα αυτά ευτυχώς ο πολιτισμός ταξιδεύει και ομορφαίνει μέρη της Ελλάδας με συναυλίες, παραστάσεις και φεστιβάλ: Φεστιβάλ Χορού στην Καλαμάτα, Sani Festival στη Χαλκιδική, Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών στη Σάμο, Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού σε Ύδρα, Σπέτσες, Πόρο και Γαλατά… Ο Ιούλιος έχει πολύ χορό και στο Φεστιβάλ Αθηνών, αλλά και αρκετό ροκ και ελληνική ψυχεδελική σκηνή, βλέπε Rockwave Festival ή Can you dig it @ six dogs. Η ψυχεδέλεια, άλλωστε, είναι πλέον κάτι σαν το modus vivendi μας.
Φωτογραφία άρθρου: Από 3 έως 11 Ιουλίου εικαστικοί καλλιτέχνες “χρωματίζουν” την παλιά αγορά των Ιωαννίνων, στο πλαίσιο του project “Gradient: From Gray to Color Scale“
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag