Η Dulce Pontes στο ελculture.gr

Γεννημένη στο Montijo της Πορτογαλίας το 1969, η Dulce Pontes εκπέμπει ένα μεσογειακό αέρα που φαίνεται να μεθά το ελληνικό κοινό. Στο παρελθόν αμφιταλαντεύτηκε μεταξύ θεάτρου και τηλεόρασης, για να την κερδίσει τελικά το τραγούδι το οποίο και υπηρετεί έκτοτε με πάθος. Αυτό που την καθιστά μοναδική ωστόσο είναι η χαρακτηριστική και ιδιαίτερη φωνή της. Έχει ερμηνεύσει από ποπ τραγούδια μέχρι παραδοσιακή και κλασική μουσική, αν και τα τελευταία χρόνια την έχει κερδίσει η πορτογαλική μουσουργία της φάντο με τα σύγχρονα «μοιρολόγια» της. Η Ελλάδα αποτελεί από τους αγαπημένους της σταθμούς, ενώ έχει συνεργαστεί με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Νταλάρας και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Φέτος, στις τρεις στάσεις της περιοδείας της -Πάτρα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα- έρχεται να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, τη δισκογραφική της δουλειά “Focus”, με αγαπημένα κομμάτια του Ennio Morricone από τον κινηματογράφο. Λίγο πριν από τις εμφανίσεις της στη χώρα μας, μοιράστηκε μαζί μας δυο κουβέντες.

ελculture: Η συνεργασία με τον Ennio Morricone πώς προέκυψε;
Dulce Pontes: Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν ένας φίλος και συνεργάτης του μεγάλου συνθέτη και μαέστρου Ennio Morricone είχε έρθει στη χώρα μου ψάχνοντας για μια φωνή εκ μέρους του Ennio. Αγόρασε το cd μου που κυκλοφορούσε τότε στην Πορτογαλία «Lagrimas» και ο μαέστρος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ακούγοντάς το που αμέσως μου τηλεφώνησε να συναντηθούμε. Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Δεν το περίμενα. Ήταν η εποχή που ο Ennio σκηνοθετούσε την ταινία “Once upon a time”. Συναντηθήκαμε και του πρότεινα να ηχογραφήσουμε από κοινού το άλμπουμ “Focus“.

ελc: Με ποιο τρόπο αποτελούν πηγή έμπνευσής σου οι κινηματογραφικές συνθέσεις του Ennio Morricone;
D.P.: Ο μαέστρος είναι άνθρωπος με μεγάλη γνώση της μουσικής, τεράστιο ταλέντο, με υπομονή κι επιμονή, εκλεκτός συνεργάτης, λαμπρή προσωπικότητα και υπέροχος φίλος. Έχει τεράστια γνώση στη σύνθεση, στην ενορχήστρωση και στη μίξη. Όλα αυτά τα παραπάνω σε εμπνέουν και σε οδηγούν σε μουσικά μονοπάτια μοναδικά.

ελc: Το κύριο μουσικό μοτίβο που εκπροσωπείς είναι ωστόσο η φάντο. Πότε και γιατί καταστάλαξες σε αυτό το μουσικό είδος;
D.P.: Τα (τραγούδια) φάντος είναι για μας τους Πορτογάλους ό,τι είναι για σας τους Έλληνες το ρεμπέτικο και για τους Ισπανούς το φλαμένκο. Όλα έχουν μέσα τους το στοιχείο του duente, που είναι μοναδικό γιατί είναι η ίδια η ζωή, το πάθος, η αγάπη, ο εαυτός μας, η γύμνια μας, το ίδιο το είναι μας. Είναι λοιπόν επόμενο να σε ελκύει αυτή η μουσική γιατί είναι η παράδοση, οι ρίζες, ο πολιτισμός μας και η κληρονομιά μας και για μένα ήταν πεπρωμένο να ασχοληθώ πολύ με τα φάντος. Ένα άλλο στοιχείο που με ώθησε σε αυτά είναι η μεγάλη μου αγάπη και αναγνώριση στο πρόσωπο της μητέρας και δασκάλας μου Amalia Rodriguez, στην οποία οφείλουμε μεγάλη αγάπη και απέραντο θαυμασμό και τεράστια ευγνωμοσύνη για το μεγάλο έργο της που άφησε παρακαταθήκη σε μας τους νεότερους.

ελc: Είναι δυνατόν παραδοσιακά και μοντέρνα στοιχεία της φάντο να συνυπάρξουν αρμονικά χωρίς να αλλοιώνεται η γοητεία τους;
D.P.: Το γνήσιο, το αυθεντικό, το μοναδικό παραδοσιακό δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από το σύγχρονο, το μοντέρνο. Δε φοβάται τη σύγκριση, αντέχει στο χρόνο και στη δοκιμασία. Άρα μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να συνυπάρχει κατά τρόπο μοναδικό και ουσιαστικό.

ελc: Είσαι μια από τις αγαπημένες μεσογειακές φωνές του ελληνικού κοινού. Το αντιλαμβάνεσαι αυτό μέσα από τις συναυλίες σου;
D.P.: Ως μεσογειακός τύπος έχω τα ίδια αισθήματα, την ίδια βιοθεωρία, τα ίδια πιστεύω για τη ζωή και τις αρχές της με τους Έλληνες και γενικότερα με τους Νοτιοευρωπαίους. Κατά συνέπεια, ευρισκόμενη στην Ελλάδα νιώθω απόλυτα σαν στο σπίτι μου. Άλλωστε έχω τόσες φορές επισκεφθεί την Ελλάδα που θεωρώ τον εαυτό μου απόλυτα εξοικειωμένη, πολιτογραφημένη Ελληνίδα. Αγαπώ πολύ τους Έλληνες, λατρεύω το ελληνικό κοινό που το θεωρώ από τα καλύτερα στον κόσμο και με γνώσεις μουσικής.

ελc: Η Πορτογαλία και η Ελλάδα, αυτή την περίοδο κρίσης, αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Μπορεί να είναι αυτός ο λόγος που η φάντο μιλά στην καρδιά του Έλληνα;
D.P.: Δυστυχώς, έχουμε την οικονομική κρίση και υποφέρουμε χωρίς να φταίμε όλοι οι λαοί της Νότιας Ευρώπης. Είμαι όμως αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρουμε. Πρέπει να ανοίξουμε τα χέρια μας, τις αγκαλιές μας και να προχωρήσουμε μπροστά, αφού διαπιστώνουμε την πραγματική αιτία αυτής της κρίσης. Το χρωστάμε στα παιδιά μας και στους γονείς μας. Τα φάντος όπως και το ρεμπέτικο και το φλαμένκο, όπως είπα και παραπάνω, μπορεί να είναι τα όπλα μας, η φωνή που θα μιλήσει στις καρδιές και τις ψυχές μας γιατί και τα τρία είδη έχουν το duende, το πάθος.

Η Dulce Pontes θα εμφανιστεί το Σάββατο 13 Ιουλίου στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου στο Θέατρο της Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονική και την Τρίτη 16 Ιουλίου στο Θέατρο του Λυκαβηττού.