-42660.jpg)
Ο Λιθουανικής καταγωγής βιολονίστας Γιούλιαν Ράχλιν (Julian Rachlin) ερμηνεύει για το κοινό του Μεγάρου σονάτες διάσημων συνθετών: τη Σονάτα αρ. 35, KV 526 του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, τη Σονάτα για βιόλα αρ.2 του Γιοχάνες Μπραμς και τη Σονάτα αρ.10, έργο 96 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, έργα που αποτυπώνουν την περιπέτεια της σονατικής φόρμας στη διάρκεια της κλασικής και ρομαντικής περιόδου. Για τις ανάγκες του προγράμματος, ο γνωστός για τη δεξιοτεχνία, τη δύναμη και τη φρεσκάδα των ερμηνειών του καλλιτέχνης συμπράττει με τον, διακεκριμένο για την απόδοση έργων μουσικής δωματίου υψηλών απαιτήσεων πιανίστα, Ιταμάρ Γκολάν (Itamar Golan), με τον οποίον συνεργάζεται τακτικά στα ρεσιτάλ που δίνει σε όλον τον κόσμο.
Ο Γιούλιαν Ράχλιν ανοίγει το ρεσιτάλ του με την περίφημη Σονάτα αρ. 35, KV 526 του μεγάλου Αυστριακού εκπροσώπου του «βιεννέζικου κλασικισμού» – και του κλασικισμού γενικότερα – Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791). Η σονάτα, γραμμένη το 1787 για πιάνο και βιολί, ακολουθεί τα πρότυπα της τριμερούς μορφής των αντίστοιχων έργων της εποχής («γρήγορο-αργό-γρήγορο» βήμα). Στη συνέχεια θα ακουστεί η δεύτερη από τις τρεις Σονάτες για βιόλα που έγραψε ο Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897) το διάστημα 1878-1886, έργα που αποτελούν την επιτομή του χαρακτηριστικού ύφους του σπουδαίου Γερμανού συνθέτη της κλασικής μουσικής του 19ου αιώνα, του ριζοσπαστικού ως προς την αρμονική του τόλμη και την εκφραστική του δεινότητα αλλά συντηρητικού ως προς τη χρήση των παραδοσιακών ή και αρχαϊκών ακόμη μουσικών δομών. Η Σονάτα για βιόλα αρ.2 συνδυάζει τη δραματική δύναμη με τη λυρική ένταση και την ανακουφιστική ζεστασιά. Το πρόγραμμα της βραδιάς ολοκληρώνεται με τη Σονάτα αρ.10, έργο 96 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827): την τελευταία από τις δέκα Σονάτες για Πιάνο και Βιολί που έγραψε ο ιδιοφυής Γερμανός συνθέτης – μία από τις κυριότερες μορφές της κλασικής μουσικής που συνέδεσε το όνομά του και με το κίνημα του ρομαντισμού – δίνοντας «πρωταγωνιστικό» και εξίσου απαιτητικό ρόλο στο πιάνο.
