Με τον τίτλο Τιέπολο: Ο καλύτερος ζωγράφος της Βενετίας, η επιβλητική Staatsgalerie της Στουτγάρδης γιορτάζει μια σημαντική επέτειο τέχνης, τα 250 χρόνια από τον θάνατο του Τζανμπαττίστα Τιέπολο, τιμώντας τον ζωγράφο που οι σύγχρονοί του θεωρούσαν ως τον καλύτερο ζωγράφο της Βενετίας.
Με το έργο του ο Τιέπολο, ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του δέκατου όγδοου αιώνα, με την ποικιλία των θεμάτων, από κομψούς πίνακες με μυθολογικά ή ιστορικά θέματα μέχρι δραματικές θρησκευτικές εικόνες καθώς και καρικατούρες, σχέδια και χαρακτικά, μας υπενθυμίζει το κλέος και τη μεγαλοπρέπεια της βενετσιάνικης τέχνης και σε αυτόν οφείλουμε κυρίως την αναγέννηση της ιταλικής παράδοσης της τοιχογραφίας.
Ο Τιέπολο μέσα από την τέχνη του γιορτάζει τη φαντασία και μας μεταφέρει σε περιοχές των μύθων με μια μεγαλοπρεπή, θεατρική γλώσσα. Γεμάτη κοσμοπολίτικη λαμπρότητα, μακριά από συμβάσεις, έκανε τα έργα του με ασύλληπτη ταχύτητα και παρουσίαζε ένα σύνολο που ακόμα και σήμερα είναι ασύγκριτης δεξιοτεχνίας. Ο κανόνας και το καπρίτσιο που ακολουθεί διαμορφώνουν την εικαστική φαντασία του, αυτή με την οποία ο θεατής του έργου του ακόμα και σήμερα επεξεργάζεται τα μυθικά του τοπία, τις αλληγορίες και τις παραβολές, τις λυρικές απεικονίσεις και τους αρχαίους θριάμβους των θεμάτων του.
Τα μεγαλύτερα έργα του Τιέπολο είναι οι τοιχογραφίες του στις εκκλησίες, τις βίλες και τα παλάτια της Βενετίας, της Γερμανίας και της Ισπανίας που το αποτέλεσμα της εργασίας του μοιάζει εκθαμβωτικό και ονειρικό, επουράνιο. Διάσημος ήδη από την ηλικία των 20 ετών όταν κέρδισε ένα διαγωνισμό με το έργο «Το Πέρασμα της Ερυθράς Θάλασσας», έναν πίνακα που τον έκανε διάσημο και περιζήτητο ανάμεσα στους ομοτέχνους του, ο Τζανμπαττίστα Τιέπολο γεννήθηκε στη Βενετία το 1696 και έμεινε ορφανός σε ηλικία ενός έτους. Η μητέρα του μεγάλωνε έξι παιδιά με ένα πενιχρό εισόδημα και ο νεαρός Τιέπολο έδειξε από νωρίς το ταλέντο του σχεδιάζοντας γρήγορα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Σε ηλικία 21 ετών έγινε μέλος της Fraglia, του επαγγελματικού σωματείου των ζωγράφων της Δημοκρατίας της Βενετίας και δυο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τη Σεσίλια Γκουάρντι που αν και ποτέ δεν έκανε το πορτραίτο της απεικόνισε σε πολλά έργα του.
Η φήμη του για τη φαντασία και την ταχύτητα με την οποία εκτελούσε τα έργα του έφτασε στον Αρχιεπίσκοπο του Ούντινε που του ανέθεσε να διακοσμήσει την πινακοθήκη του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου με τοιχογραφίες από τη Βίβλο, δημιουργώντας τα πρώτα από μια σειρά αξεπέραστα έργα του. Η φήμη και η δόξα τον ακολούθησαν, ο Τιέπολο ήταν ένας εύπορος ζωγράφος της εποχής του και η οικογένεια Λάμπια τον κάλεσε να ζωγραφίσει τις τοιχογραφίες του επιβλητικού μεγάρου τους στη Βενετία. Η διακόσμηση του Παλάτσο Λάμπια ήταν η μεγαλύτερη παραγγελία που είχε πάρει και ο Τιέπολο ξεκίνησε τις δυο τεραστίων διαστάσεων τοιχογραφίες στην κεντρική αίθουσα του Μεγάρου, την απεικόνιση της «Συνάντησης του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας» και το «Το Συμπόσιο της Κλεοπάτρας με τον Αντώνιο». Η πολυτέλεια της σύνθεσης είναι υποβλητική. Ο Τιέπολο παρουσιάζει ένα όργιο πολυτέλειας και χλιδής στις σκηνές που ζωγραφίζει με την Κλεοπάτρα να είναι ντυμένη μέσα σε μετάξια, σε επιβλητικά μπαρόκ ρούχα, στολισμένη με μαργαριτάρια και όλο τον χρυσό του κόσμου σε ένα όργιο φιληδονίας, ερωτικής επίδειξης και αποπλάνησης.
Δέκα χρόνια αργότερα ο Τιέπολο ταξιδεύει στη Γερμανία προκειμένου να διακοσμήσει την κατοικία του Πρίγκηπα-Επίσκοπου του Βύρτσμπουργκ. Πέρασε εκεί τρία χρόνια δημιουργώντας μεγάλες αλληγορικές σκηνές και όταν επέστρεψε στη Βενετία άρχισε να διακοσμεί με τις τοιχογραφίες του τις πιο διάσημες επαύλεις. Απίστευτα εφευρετικός και παραγωγικός παράλληλα έκανε πορτραίτα ευγενών και εκτελούσε μεγάλες παραγγελίες μέχρι τα 60 του χρόνια. Τότε, προσκλήθηκε από τον Κάρολο Γ΄ της Ισπανίας για να διακοσμήσει το καινούριο βασιλικό ανάκτορο στη Μαδρίτη. Αυτό έμελλε να είναι το τελευταίο του ταξίδι. Δεν μπόρεσε να επιστρέψει ποτέ στη Βενετία. Οκτώ χρόνια αργότερα πέθανε ξαφνικά στις 27 Μαρτίου 1770 και τάφηκε στην εκκλησία του Σαν Μαρτίν της Μαδρίτης. Διακόσια πενήντα χρόνια από τον θάνατό του, ένα από τα επιφανέστερα τέκνα της Γαληνοτάτης τιμάται σε όλο τον κόσμο, μεταφέροντας για άλλη μια φορά την αίγλη και την καλλιτεχνική λαμπρότητα της γενέτειράς του.
