Τα κείμενα της παράστασης είναι μια σύνθεση αποσπασμάτων από τις “Ιστορίες του Σώματος” της Σώτης Τριανταφύλλου, το “Ρ.Μ.” του Ρολάν Μπαρτ, το “Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο” του Ζοζέ Σαραμάγκου, τη “Βραδύτητα” του Μίλαν Κούντερα, τον “Πρώτο Έρωτα” του Σάμιουελ Μπέκετ, στοχασμών του Κωστή Παπαγιώργη απ’ το “Περί Μνήμης” και υλικών που προέκυψαν από την ομάδα κατά τη διάρκεια των δοκιμών.
Μια συλλογή – σαν αυτές με τα γραμματόσημα ή τις πεταλούδες – ενός ανθρώπινου σώματος απ’ το 1985 ως το 2011. Ή αλλιώς, η ιδιωτική του αρχαιολογία. Υποψιάζεται την προϊστορία του, τιτλοφορεί, χρονολογεί, μιλά για το δέρμα, τη φωνή, την πρώτη φορά, τα κλάματα, την αμηχανία, την καρδιά, την ηδονή, για μικρούς θησαυρούς που πρόλαβαν οι πέντε αισθήσεις να κατατάξουν στα αρχεία με τα πράγματα που δε ξεχνιούνται, με τα πράγματα που είναι αληθινά. Το σώμα είναι ολομόναχο και συνεχώς ρωτάει. Κι όταν αυτό δεν είναι απελπιστικό, γίνεται ορμή της μάζας κι η αιτία του ρήματος “επιθυμώ”.