Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης δεν παραχωρεί σε οποιονδήποτε τις επιφάνειές του για ζωγραφική. Για την ακρίβεια δεν το έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν. Η Βραζιλιάνα καλλιτέχνις Tadáskía είναι η πρώτη που αφήνει το σημάδι της στους τοίχους της γκαλερί εγκαινιάζοντας την έκθεση “Projects: Tadáskía“, η οποία θα διαρκέσει έως τις 14 Οκτωβρίου.
Χρησιμοποιώντας κάρβουνο και ξηρά παστέλ σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, η Tadáskía πέρασε περίπου δύο εβδομάδες στο MoMA δημιουργώντας ένα καθηλωτικό σχέδιο τοίχου γεμάτο από φιγούρες πουλιών ανάμεσα σε στροβιλισμένα, καμπυλωτά σχήματα που συνθέτουν μια δυναμική εικόνα πλαισιωμένη με μαύρα περιγράμματα. Ένα οδοντωτό, κόκκινο σχήμα που μοιάζει με στόμα στο κέντρο της σύνθεσης.
«Είναι καταπληκτικό να έχω αυτή την ευκαιρία», δήλωσε η ίδια. «Με κάνει να συγκινούμαι».
Τα πουλιά στο σχέδιο – τα οποία θα μπορούσαν να έχουν ανοδική πορεία ή να πέφτουν, ανάλογα με την οπτική του θεατή – τα εμπνεύστηκε από μια προσωπική της εμπειρία που είχε στα 18 της παρευρισκόμενη σε ένα συνέδριο για φοιτητές με υποτροφία, λίγο πριν την είσοδό της στο κολλέγιο. Εκεί θα ακούσει για πρώτη φορά για το sankofa, ένα μυθικό σύμβολο πουλιού που χρησιμοποιείται από τον λαό Akan της Γκάνας. Ένα μυστικιστικό μαύρο πουλί σύμβολο ελευθερίας για εκείνη, όχι προσωπικής αλλά οικουμενικής.
Οι αφρικανικές ρίζες του sankofa (ετυμολογικά σημαίνει πηγαίνω, αναζητώ και επιστρέφω) ενεργοποιούν την έντονη χρωματική παλέτα της, μαζί με την επιρροή της από τον Πικάσο και τον Ματίς όπως η ίδια θα δηλώσει, αλλά έχουν και συναισθηματικό βάρος λόγω της καταγωγής της μητέρας της.
Τον περασμένο φθινόπωρο, μετά από ένα χρόνο που δεν είχε εκπροσώπηση από έμπορο, ένωσε τις δυνάμεις της με την Fortes D’Aloia & Gabriel, μια γκαλερί με τοποθεσίες στο Σάο Πάολο και το Ρίο, η οποία παρουσιάζει τα έργα της αυτή την εβδομάδα στην Art Basel στην Ελβετία. Τα τρία δίπτυχα στο περίπτερό τους περιλαμβάνουν το έργο lacraia tears (2024), φτιαγμένο με ξηρό παστέλ, κάρβουνο και στυλό, ενώ το έργο της the black trans ladies (2024) προβάλλεται στο τμήμα της έκθεσης που τοποθετεί την τέχνη σε δημόσιους χώρους σε όλη την πόλη της Βασιλείας. Το έργο αποτελείται από επτά σημαίες που παρουσιάζουν αφηρημένες φιγούρες και χρησιμοποιούν τα χρώματα της επίσημης σημαίας των τρανσέξουαλ (γαλάζιο, ροζ και λευκό) ως φόντο.
«Για μένα, το να είσαι τρανς σχετίζεται με το να είσαι άνθρωπος, και το σχέδιο εξανθρωπίζει την κατάσταση του να είσαι τρανς», είπε. «Ένα πράγμα που μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο».
Η επίσκεψη της Tadáskía στη Νέα Υόρκη για την κατασκευή του έργου σηματοδοτεί την πρώτη της επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεγάλωσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο και εξακολουθεί να ζει εκεί, ενώ ταξιδεύει συχνά στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.
«Υπάρχει και υπήρχε πάντα εξαιρετικό καλλιτεχνικό δυναμικό από τη Βραζιλία και είμαι ενθουσιασμένη που η Tadáskía, με τα ευφάνταστα σχέδια και γλυπτά της, θα μεταφέρει μέρος αυτής της δυναμικής σε αυτή την ειδική εγκατάσταση για τον χώρο του MoMA. Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να υποστηρίξουμε μια ανερχόμενη φωνή στη σύγχρονη τέχνη και προάγει τη δέσμευση του Studio Museum στους καλλιτέχνες της αφρικανικής καταγωγής παγκοσμίως», αναφέρει η Thelma Golden, Διευθύντρια και επικεφαλής Επιμελήτρια του Studio Museum στο Χάρλεμ με τη συνεργασία του οποίου πραγματοποιείται η έκθεση.
