Η ομάδα “Fibre Performing Arts”, με έδρα την Κύπρο, και με διάθεση παιχνιδιού, μέσα από τον συνδυασμό ήχου-κίνησης-εικόνας, με ήχους σαν αναμνήσεις, καλεί τον θεατή να περπατήσει στα παιχνίδια του μυαλού του.
ΠΕΙΝΑ. Τροφοδοτεί το σήμα που τρέχει στον εγκέφαλο και δημιουργεί την ανάγκη στο σώμα μου να αναζητήσει τροφή. Η σκέψη μου πεινάει για σκέψη. Ενεργοποιεί τα κύτταρα του μυαλού μου και ξεκινάει ένα ταξίδι για τροφή της ίδιας της σκέψης, με άλλες σκέψεις. Γιατί η δική μου σκέψη τρέχει τρέχει συνεχώς. Δε σταματάει να προσπαθεί να με καταλάβει. Να καταλάβει τους γύρω μου. Να νιώσει την αλλαγή μου. Ώσπου γίνεται ένα με το συναίσθημα. Γίνεται εμμονή, φόβος, παράνοια, πόλεμος. Εγώ.
Όμως δεν μπορώ να νικήσω το εγώ μου. Πρόκειται για τον μάταιο αγώνα του μυαλού να αναλύσει το συναίσθημα. Μετά από έναν τέτοιο εσωτερικό πόλεμο, κατανοώ οτι ενώ η σκέψη και το συναίσθημα είναι άκρως αντίθετα, έχουν ενα κοινό παρανομαστή – εμένα. Και στο τέλος μπορεί και να με χάσω. Η ανάγκη της σκέψης μου για τροφή μπορεί και να με φάει. Πρέπει απλά λοιπόν να με αποδεχτώ. Αλλιώς δε θα παραμείνει τίποτα».