Γνωρίζουμε τους εικονογράφους του “illustradays” με αφορμή το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα αφιερωμένο στην εικονογράφηση

Οι εικονογράφοι που συμμετέχουν μας απαντούν, φέρνοντας νέες ιδέες, όνειρα και μια μικρή δόση από το μέλλον

Το illustradays, το πρώτο φεστιβάλ στην Ελλάδα αφιερωμένο στην εικονογράφηση και το εικονογραφημενο βιβλίο, ανοίγει τις πόρτες του την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021. Μια χρωματιστή και χαρούμενη γιορτή γεμάτη τέχνη από όλο τον κόσμο, δημιουργικά εργαστήρια και συνεργασίες, επαγγελματίες του χώρου και φυσικά εικονογράφους που μοιράζονται μυστικά και νέες ιδέες, καθώς και μία ενότητα αποκλειστικά σχεδιασμένη για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής κοινότητας της Ελλάδας.

Ανάμεσα στις εκθέσεις του φεστιβάλ, η έκθεση “Imagine the next day”, στον ισόγειο εκθεσιακό χώρο, ετοιμάζεται να φέρει ιδέες, όνειρα και μια μικρή δόση από το μέλλον. Εικονογράφοι από όλη την Ελλάδα φαντάστηκαν και σχεδίασαν την «επόμενη μέρα», τη φετινή θεματική του illustradays και τους παρουσιάζουμε, θέτοντάς τους μερικές ερωτήσεις για να τους μάθουμε καλύτερα.

Missy Merida

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Είναι πολλές οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ένας εικονογράφος, παράλληλα όμως είναι κι αυτές μέρος της εξέλιξής του. Να  κερδίσεις την προσοχή, να δημιουργήσεις κόσμους και να αφηγηθείς ιστορίες μέσα από τις εικόνες σου. Να υπάρχουν αναγνώστες και μια σύνδεση. Κυρίως να ξεκλειδώσεις το παιδί που κρύβεις μέσα σου.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Η επόμενη μέρα για μένα είναι γεμάτη χρώματα. Είναι η απαρχή μιας νέας πραγματικότητας πιο συλλογική, γεμάτη ενσυναίσθηση και ελευθερία. Ουτοπική σχεδόν αγγίζοντας τις πιο ευαίσθητες χορδές μας. Είμαι και θα παραμείνω ονειρευτής της ουτοπίας, μα αν δεν απλώσουμε χέρια να ενωθούμε σε μια τεράστια ανθρώπινη αλυσίδα πώς;

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Το μέλλον είναι παστέλ. Είναι το ροδακινί του φθινοπώρου, η μέντα του χειμώνα και το βαθύ γαλάζιο του καλοκαιριού. Το μαύρο είναι εδώ για να υπογραμμίσει την υπόστασή μας μέχρι να παραδοθούμε ολόκληροι στη δική μας παλέτα.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;

Όντας αυτοδίδακτη το ταξίδι ίσως ξεκίνησε ανάποδα, η προσωπική μου υπογραφή ουσιαστικά με βρίσκει λίγο λίγο καθημερινά μέσα από τις περιπέτειες και την προσήλωση. Να είσαι ο εαυτός σου, λένε. Νομίζω το ίδιο ισχύει και με την προσωπική υπογραφή, το να μην φοβάσαι να εκτεθείς και να περπατάς ακούραστα και με ενθουσιασμό μπροστά σε όλα εκείνα που ξεδιπλώνονται από μέσα προς τα έξω.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Έχω πολύ μεγάλη ανυπομονησία, ενθουσιασμό και αμέριστη αγάπη προς όλους εκείνους που συνθέτουν το πρώτο φεστιβάλ εικονογράφησης. Θέλω να τους αγκαλιάσω, να τους γνωρίσω και να τους ευχαριστήσω για το βήμα και την τιμή που μου έκαναν να είμαι μέρος του. Θα ήθελα μέσα από το illustradays ο κόσμος να με γνωρίσει και να ενώσει το παζλ της δημιουργικής μου ταυτότητας.

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Η δική μου γωνιά βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού μου, το γραφείο μου είναι πάντα γεμάτο σημειώσεις, χρώματα και διαφορετικά πρότζεκτ. Λατρεύω τη μεικτή τεχνική κι έτσι υπάρχει μια χαοτική πληθώρα υλικών. Ζωγραφίζω περίπου δέκα ώρες τη μέρα μου ακούγοντας podcasts ή μουσική.

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Για μένα δεν υπάρχουν κατάλληλα και μη κατάλληλα. Υπάρχει η ανάγκη να επικοινωνηθεί ένα ευαίσθητο θέμα και η μεταφορά του έρχεται αβίαστα στο χαρτί. Η κάθε δυσκολία έχει το αντίστοιχο χάδι ή κραυγή. Έτσι το βλέπω μέχρι σήμερα και έτσι μόνο μπορώ να ζωγραφίσω. Άλλωστε η εικόνα πολλές φορές ουρλιάζει σιωπηλά στα πιο βαθιά μας μέρη.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Νομίζω πως αγαπώ πολύ να ζωγραφίζω αλλόκοτα, διαφορετικά πλάσματα, εστιάζω στις ανθρώπινες σχέσεις και νομίζω ότι με ενδιαφέρει κυρίως το συναίσθημα και το μήνυμα. Όμως πειραματίζομαι και καταπιάνομαι καθημερινά με πολλά διαφορετικά θέματα, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ή προτίμηση. Όλα γίνονται αληθινά μπροστά σε μια λευκή κόλλα.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Missy Merida

Στάθης Πετρόπουλος

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Για μένα οι μεγαλύτερες προκλήσεις είναι οι συνεχείς μειώσεις των απολαβών, η απουσία διατήρησης των δικαιωμάτων των πρωτότυπων έργων και ο ολοένα αυξανόμενος ανταγωνισμός

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Ονειρεύομαι μία αυριανή μέρα με αισιοδοξία, κατανόηση, αλληλοϋποστήριξη και ειρήνη.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Το μαύρο είναι η απουσία του χρώματος. Ελπίζω στην επικράτηση όλων των χρωμάτων.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;

Είναι αρκετά δύσκολο. Θέλει πολύ προσπάθεια και επιμονή για να μπορεί ένας εικονογράφος να μπλοκάρει τον «θόρυβο» γύρω του και να συγκεντρωθεί στο να βγάλει την προσωπική του «φωνή».

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Θα ήθελα με τη συμμετοχή μου στο φεστιβάλ να παρουσιάσω τη δουλειά μου σε ένα πιο ευρύ κοινό.

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Τις περισσότερες μέρες  δουλεύω από το σπίτι αν και έχω ένα χώρο για έδρα εκτός σπιτιού. Ο χώρος μου στο σπίτι είναι μικρός αλλά αρκετός για τη δουλειά που κάνω. Έχω ένα τραπέζι για τη ζωγραφική μου δουλειά και ένα για την ψηφιακή μου δουλειά. Αυτά!

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Βεβαίως και υπάρχουν. Μπορεί για παράδειγμα να δημιουργηθεί μία εικόνα με τη μέθοδο της αλληγορίας.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Η φαντασία σε συνδυασμό με την ιστορία, την τεχνολογία και την παράδοση.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Πέτρο Σταθόπουλο

Ναταλία Καπατσούλια

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Γενικά, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν και θα είναι η επιβίωση. Από καλλιτεχνική άποψη, η πρόκληση είναι το να συμπορευτείς αρμονικά με το κείμενο κρατώντας πάντα τον δικό σου χαρακτήρα.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Πιο φωτεινή, πιο δροσερή, πιο ζεστή, πιο γιορτινή, πιο πολύχρωμη.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Το μαύρο πάντα καταλαμβάνει μεγάλη θέση. Ευτυχώς το ίδιο συμβαίνει και με το άσπρο. Και με το κόκκινο. Και με το τιρκουάζ. Ίσως το μαύρο τα κάνει πιο λαμπερά και πιο ενδιαφέροντα.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;

Πραγματικά, δεν έχω ιδέα. Δεν θυμάμαι ποιος το είπε, αλλά νομίζω ισχύει το εξής: έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας. Είναι πολύ γρήγορος.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Προσδοκίες όχι ακριβώς. Για μένα το φεστιβάλ αυτό είναι μια ευκαιρία γιορτής, ανταλλαγής, συνάντησης, αλλά και δημιουργίας πέρα από τα όρια της εικονογράφησης ως επαγγέλματος. Ήδη διασκέδασα πολύ δημιουργώντας το έργο για την έκθεση. Δούλεψα πολύ ελεύθερα και διαφορετικά απ’ ό,τι συνηθίζω στις εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων. Έξτρα μπόνους το ότι  επιλέχτηκε το έργο μου για να συμμετάσχει, με πολύ καλή παρέα τα έργα εκλεκτών εικονογράφων.

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Η μέρα μου συνήθως ξεκινάει σχετικά αργά. Πρώτα ασχολούμαι με άσχετα πράγματα εκτός σπιτιού. Αργά το μεσημέρι κλείνομαι στο λεγόμενο γατελιέ που είναι ο δικός μου χώρος στο σπίτι. Εκεί μπορώ να απομονωθώ: να «μπω» στο βιβλίο που έχω κάθε φορά να εικονογραφήσω και να «βγω» όταν νομίζω ότι κάτι κατάφερα. Ο χώρος μου έχει δύο παράθυρα με θέα ένα λιοστάσι, ένα μεγάλο χαοτικό γραφείο και ένα κάθισμα με μαξιλάρι δίπλα στη δική μου καρέκλα, για να κοιμάται ο γάτος μου (εξού και η ονομασία «γατελιέ»).

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να φτάσει κανείς σε ένα αποτέλεσμα. Άλλοι αναγνώστες ανταποκρίνονται καλύτερα σε πιο ευαίσθητους, άλλοι σε πιο γλυκούς, άλλοι σε πιο αδρούς και σκληρούς (εικονογραφικά) τρόπους. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, κατάλληλο και ακατάλληλο.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Η θάλασσα, το πλήθος, οι χορευτές, η νύχτα.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Ναταλία Καπατσούλια

 

Θάνος Τσίλης

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν εικονογράφο είναι συνήθως οικονομικής φύσεως, ο ανταγωνισμός είναι πλέον διεθνής και ο κλάδος υπέρ κορεσμένος. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να είναι ξεχωριστός με ενδιαφέρον στυλ και ουσιαστικά καλές βασικές γνώσεις και επιπλέον να είναι καλός στο marketing αυτού που κάνει. Το θετικό δε της υπόθεσης είναι το ίδιο με το αρνητικό, ο ανταγωνισμός είναι διεθνής λόγω του internet και αυτό σημαίνει νέες διεθνείς ευκαιρίες για όσους έχουν τα στοιχεία που χρειάζεται ώστε να το εκμεταλλευτούν.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;

Το έργο που έκανα για την έκθεση είναι μια θετική φαντασία για το αύριο. Αυτό που φαντάζομαι για το αύριο είναι νέα τεχνολογικά επιτεύγματα και νέες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας λόγω της τεχνολογίας άρα αναμένω να δω αλλαγές και στη δικιά μας δουλειά ως εικονογράφοι. Δεν μπορώ να προβλέψω με ακρίβεια το τι μπορεί να είναι αλλά σίγουρα θα είναι ενδιαφέρον.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Σίγουρα το αύριο στα μάτια μου θα είναι πολύχρωμο, δεν ωφελεί σε τίποτα να το βλεπω μαύρο πριν έρθει.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;

Τα ερεθίσματα είναι σχεδόν άπειρα, είναι υπέροχο αλλά και κουραστικά χαοτικό ταυτόχρονα! Εμένα προσωπικά τα απανωτά νέα ερεθίσματα πάντα με έκαναν  να θέλω διαρκώς να πειραματίζομαι, καμία φορά αυτό είναι καλό και κάποιες άλλες όχι τόσο αν θες να συντηρήσεις ένα προσωπικό στυλ και να ξεχωρίσεις. Γενικά πρέπει να φιλτράρεις το τι μπορεί να σου προσδώσει κάτι σε αυτό που κάνεις από το τι μπορεί να σε μπερδέψει και να σε απομακρύνει, αυτό ισχύει γενικά για την εποχή της άφθονης πληροφόρησης που ζούμε.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Προσδοκίες από το illustradays. Είναι κάτι τόσο άγνωστο και καινούριο για μένα που δεν ξέρω τι μπορώ να περιμένω. Σαν είδα όμως ότι επρόκειτο για φεστιβάλ εικονογράφησης είπα αμέσως, ναι, είμαι μέσα!

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Το γραφείο μου είναι ένα δωμάτιο του σπιτιού μου. Μόλις μπεις αντικρίζεις ένα μεγάλο διπλό τραπέζι με υπολογιστές και ταμπλέτες, δουλεύω ψηφιακά όποτε αυτά τα μηχανήματα είναι το μέσο της δουλειάς μου. Ξυπνάω πρωί, σημειώνω εργασιακά tasks της ημέρας και ξεκινάω αρχικά με κάτι από τα δικά μου projects, για ζέσταμα αλλά και για να θυμίζω στο μυαλό μου ότι τα projects μου πρέπει να έχουν προτεραιότητα, αυτό έστω για λίγο έστω για μισή ώρα ανάλογα με τη δουλειά που έχω να κάνω και να παραδώσω για διάφορους πελάτες. Συνήθως δεν ησυχάζω αν δεν διαγράψω όλα τα tasks που έχω σημειώσει στο χαρτί μου, αλλά υπάρχουν και οι οικογενειακές υποχρεώσεις από κάποιο σημείο και έπειτα, όποτε προσπαθώ να τα ταιριάξω όλα όσο καλύτερα μπορώ.

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Πάντα υπάρχει τρόπος να επικοινωνήσει κανείς όποιο θέμα κι αν προκύψει. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να σας πω αν με ρωτάτε έτσι, έχει να κάνει με το θέμα το ίδιο.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Μου αρέσει να εικονογραφώ θέματα που έχουν να κάνουν με ιστορία. Μου αρέσει όλη αυτή η διαδικασία της έρευνας και της αναβίωσης μιας εποχής που δεν υπάρχει πια αλλά πρέπει να φανταστώ την καθημερινότητα αυτής. Τα ρούχα, τη συμπεριφορά των χαρακτήρων, τα κτήρια…

Περισσότερες πληροφορίες για τον Θάνο Τσίλη

Αντωνία Παπαϊωάννου

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Για έναν εικονογράφο η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να αποκτήσει τη δική του ταυτότητα. Μέσα σε πληθώρα εικόνων και θεμάτων να βρει το κλειδί αυτό που θα κάνει τη δική του εικονογράφηση να μη χρειάζεται ευδιάκριτη υπογραφή. Να έχει διαμοιράσει αρμονικά την ψυχή του και τη φαντασία του σε μία λευκή (και όχι μόνο) επιφάνεια.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Πάντα είχα το μότο ότι «υπάρχουν και τα χειρότερα», μα ακόμη και όταν ένιωθα ότι έπιανα πάτο, οραματιζόμουν τα καλύτερα. Αυτή η αντίθεση συναισθημάτων μου δίνει ώθηση από το δύσκολο να ξεπηδάω στο όμορφο. Πιστεύω ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι  μπορούν να ξεπεράσουν τη μελαγχολία με τη δημιουργία και η δημιουργία πάντα οδηγεί σε ένα καλύτερο αύριο. Μία επόμενη ημέρα με χαμόγελο και γιατί όχι covid free αγκαλιές.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Το μαύρο για μένα αποτελεί μόνο το περίγραμμα μέσα στο οποίο θα  περιλούσω τις επιφάνειες με χρώμα. Οριοθετεί μεν κατά πολύ, αλλά λειτουργεί ομαδικά με τη μεγάλη  συμμορία των χρωμάτων και αποχρώσεων, την οποία προσπαθώ επαναστατικά -μα ακόμη ανεπιτυχώς -να περιορίσω.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα έχει πρωτοστατεί, σχεδόν κυριαρχεί στα πάντα;

Δύσκολο δεν είναι, αρκεί να ακολουθήσει βήματα να εξελίξει αυτό που κάνει. Το βασικότερο είναι να είναι συνεπής στον εαυτό του, να δεχτεί πολλές  επιρροές,  χωρίς όμως να αντιγράψει, και μέσα από αυτήν την αναζήτηση – μένοντας πιστός στα θέλω του- θα βρει την ταυτότητα του πριν καν να το καταλάβει. Συγχρόνως καλό είναι να παραμένει ανοιχτός σε νέα ερεθίσματα γιατί αυτά λειτουργούν σαν τροφή στη φαντασία και δημιουργικότητα.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Η αλήθεια είναι ότι είναι η πρώτη φορά που λαμβάνω μέρος σε κάτι τέτοιο. Το έκανα χωρίς να προσδοκώ κάτι αρχικά, είχα απλά σκοπό να απολαύσω τη διαδικασία και να ετοιμάσω κάτι που να με αφορά. Η ανακοίνωση ότι αποτελώ μέρος αυτού του γεμάτου θετική ενέργεια festival ήταν το καλύτερο δώρο των φετινών μου γενεθλίων. Πλέον προσδοκώ όμως να γνωρίσω όλους αυτούς τους δημιουργούς που πλαισιώνουν τη δική μου συμμετοχή και με το δικό τους «φως» και «σκοτάδι» φωτοσκιάζουν τη δική μου δημιουργία. Παράλληλα ανυπομονώ να γνωρίσω τους διοργανωτές, οι οποίοι κάθε μέρα με παρασύρουν όλο και πιο πολύ στη δυναμική αυτής της πρωτοβουλίας. Υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από το να βρεθείς σε ένα χώρο όπου όλους τους ενώνει η αγάπη για το ίδιο αντικείμενο;

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Να πω την αλήθεια;) Κάπου ανάμεσα στις κατσαρόλες, τα παιδικά παιχνίδια, τα υφάσματα και τα βιβλία, χάνω και βρίσκω τα μαρκαδοράκια μου και τα πινέλα. Εικονογραφώ όπου και όποτε μπορώ. Μαζί με τα παιδιά μου και τον άντρα μου αλλά και χώρια. Τους συμβουλεύομαι πολύ συχνά, γιατί η ζωή μαζί τους είναι για μένα ένα καθημερινό πάρτυ με πολλές ανατροπές. Ο χώρος δημιουργίας είναι σχεδόν πάντα χαοτικός φαινομενικά, παρόλο που στο μυαλό μου υπάρχει η απόλυτη οργάνωση. Όταν θέλω να κερδίσω χρόνο εικονογραφώ τα ίδια θέματα μαζί με τα παιδιά μου. Με βοηθούν πολύ να εξελιχθώ σε αυτό που κάνω. Είναι η απόλυτη έμπνευση.

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Όλα τα θέματα είναι ευαίσθητα, ανάλογα τον αποδέκτη. Είναι εξίσου δύσκολο να διασκεδάσεις έναν «θεατή» , όσο και να τον ευαισθητοποιήσεις. Επίσης συχνά δεν φτάνουν τα ίδια μηνύματα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι και αυτό μέρος του «παιχνιδιού» επικοινωνίας. Δεν αφορούν όλα τα θέματα όλους, δεν αφορούν όλους τους εικονογράφους όλοι οι αποδέκτες, δεν αφορούν όλους τους ανθρώπους όλοι οι εικονογράφοι. Όταν όμως βρεις αυτόν που σε αφορά ή τον αφοράς – τότε η σχέση είναι μαγική, γεμάτη συναισθήματα και  αποκτά νόημα όλο αυτό.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Σαφέστατα υπάρχει. Σκηνές με κόσμο, όπου συμβαίνουν πολλά πράγματα την ίδια στιγμή. Συνήθως όλα αυτά έχουν επιρροές από το δικό μου παρελθόν και παρόν και εμπνέονται πολύ από τη σχέση μου με την οικογένειά μου. Σχεδόν πάντα υπάρχει μία φιγούρα (τουλάχιστον) των παιδιών μου μέσα σε κάθε σκηνή. Είναι κατά πολύ αποτύπωση του καθημερινού μας πάρτυ και της συνύπαρξής μας. Συχνά  προσπαθώ να εντάξω τις σκηνές σε χώρους με κάποιο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.

Περισσότερες πληροφορίες για την Αντωνία Παπαϊωάννου

 

Ανέστης Μαυρομμάτης Παρασίδης

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Μα, ο βιοπορισμός! Ναι. Με βεβαιότητα. Ζούμε στην αβεβαιότητα! Αν πεις στη γιαγιά σου (και γιατί όχι το ίδιο να ισχύει και για τη μαμά) πως σχεδιάζεις μπαρμπαδέλια θα σε κοιτάξει με εκείνο το βλέμμα, κράμα λύπησης, απορίας, αγάπης, και θα σου πει με χαμηλή φωνή: «Μα καλά! Και πώς θα ζήσεις με τα μπαρμπαδέλια αγοράκι μου;».

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Δυσοίωνη… (χαχαχα). Έχω την αίσθηση πως έχουμε φτάσει σε ένα τέλμα. Και δεν μπορούμε να το αποξηράνουμε με κανέναν τρόπο το άτιμο (χαχαχα). Πέραν της πλάκας, όπως αναφέρει και το δισέλιδο κομιξάκι μου, που φιλοξενείται από το illustradays, εξακολουθούμε να παλεύουμε με τους δαίμονές μας. Το ποιος θα επικρατήσει τελικά, δεν γνωρίζω αν το έχω απαντήσει ούτε στον εαυτό μου, ούτε στο κομιξάκι.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Ο Vincent Van Gogh, λίγο έπειτα από τη δημιουργία του πίνακα του «The Night Café» δήλωσε σε ένα γράμμα προς τον αγαπημένο του αδερφό (αν δεν με απατάει η μνήμη μου) πως θέλησε να περιγράψει τα πάθη της ανθρωπότητας μέσα από το κόκκινο και το πράσινο. Και τα κατάφερε! Με την ανθρωπότητα να εξακολουθεί να τηρεί ευλαβικά την αιώνια της υπόσχεση στο να πάσχει, γιατί να στερήσω τη φαντασίωση του Van Gogh για έναν κόκκινο και πράσινο, αντιθετικό κόσμο; Το μαύρο το αγαπώ ιδιαίτερα. Επομένως, στα εικαστικά μου μάτια δεν με ενοχλεί καθόλου να υπερτερεί.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα;

Να πω την αλήθεια ήταν από τα ερωτήματα που δεν με απασχόλησαν συνειδητά ποτέ. Σίγουρα αποτελεί σημαντική ανάγκη για πολλούς δημιουργούς. Τι να κάνω για να ξεχωρίσω; Τι να κάνω για να διαμορφώσω ένα ύφος δικό μου, αναγνωρίσιμο; Πιεστικό ερώτημα, σε έναν πιεστικό, ανταγωνιστικό κόσμο. Την απάντηση τη δίνουν μάλλον τα ερεθίσματα. Παρακολουθώ για χρόνια τη δουλειά δεκάδων δημιουργών και όλες αυτές οι οπτικές προσλαμβάνουσες, είμαι βέβαιος πως βοήθησαν στο να συνθέσω και να διαμορφώσω τον δικό μου προσωπικό χαρακτήρα στα έργα μου.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Νιώθω πολύ πολύ μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό, τόσο για το γεγονός πως λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα ένα φεστιβάλ αφιερωμένο στην τέχνη της εικονογράφησης, όσο και για το ότι αποτελώ κομμάτι του. Επιτέλους, λίγο χρώμα σε μία χώρα που γκριζάρει χρόνο με τον χρόνο.

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Γραφείο, studio; Εδώ παλεύουμε να βρούμε σπίτι! (χαχαχα). Το εργαστήριό μου είναι συνήθως μία επίπεδη, κάπως απλωτή επιφάνεια. Τραπέζι, μία ξύλινη τάβλα, κάτι ορθογώνιο τέλος πάντων. Α, και μία καρέκλα! Απέχω ακόμη και από το να αποκτήσω σχεδιαστήριο. Ζούμε στα χρόνια της λιτότητας!

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Δεν με έχει απασχολήσει μέχρι τώρα εικονοπλαστικά. Ίσως να μην μπορώ ή και να νιώθω την ανάγκη να το πράξω. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί /-ες σχεδιαστές /-στριες, που το πετυχαίνουν, με ακρίβεια και ευαισθησία.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Ο Μεσαίωνας και οι μορφές του μου ασκούν ιδιαίτερη έλξη. Δεν ξέρω το γιατί. Γεννήθηκα στη χώρα του ήλιου, της θάλασσας, της ελιάς, του Παρθενώνα. Τουλάχιστον, αυτό θα προβίβαζε μία καμπάνια του ΕΟΤ. Εγώ πάλι νιώθω να ανήκω περισσότερο στα πυκνά δάση, στα πλάσματα που τα κατοικούν, αλλά και στα σκοτεινά, δαιδαλώδη σοκάκια που οδηγούν σε κάποιο μισο-ερειπωμένο πύργο. Συχνά μάλιστα επιλέγω να σχεδιάζω τη μορφή του αρλεκίνου. Είναι ένα πρόσωπο που σημαίνει πολλά για μένα και ενσαρκώνει και την πολιτική μου συνείδηση. Ο γελωτοποιός ενσαρκώνει την αλήθεια και σε έναν κόσμο που η απόλυτη εξουσία του μονάρχη ορίζει τα πάντα, η παρουσία του αποτελεί τον πιο γνήσιο κλυδωνισμό. Κρίνει την εξουσία και την άσκησή της, την αμφισβητεί, τη διακωμωδεί. Ασκεί αντιπολίτευση. Είναι η φωνή της «λογικής», μία φωνή μοναχική, διαφορετική, συχνά απωθητική, απέναντι στη μανία της εξουσίας. Συμπαθητικοί τύποι οι αρλεκίνοι!

Περισσότερες εικονογραφήσεις του Ανέστη Μαυρομμάτη Παρασίδη.

 

Κωστής Τζωρτζακάκης

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Να ακούει περισσότερο ίσως τον εαυτό του σε μια εποχή που έχουμε μάθει να προσπαθούμε συνεχώς να αρέσουμε στο ευρύ κοινό. Αν βρεις τι θέλεις και εξασκηθείς αρκετά ώστε να το κάνεις καλά, ίσως αυτό σου δώσει μακροπρόθεσμα μια πιο αυθεντική χαρά.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή μέρα;

Κάνω συχνά απαισιόδοξες σκέψεις για το αύριο. Ελπίζω ο κόσμος να αρχίσει να νοιάζεται περισσότερο για τον πλανήτη που ζούμε, το μεγάλο μας σπίτι.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Το μαύρο μου αρέσει για αυτό σχεδιάζω κυρίως με μαύρο μελάνι. Μαύρος σχεδόν είναι και ο νυχτερινός ουρανός και χάρη σε αυτόν μπορούμε και βλέπουμε τα αστέρια. Αν λοιπόν κάτι καλό γίνει αύριο είμαι σίγουρος πως θα μπορούμε να το εκτιμήσουμε περισσότερο.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί;

Για μένα ήταν πολύ δύσκολο, μου πήρε χρόνια και τσαλάκωσα πολλά χαρτιά μέχρι να βρω ένα ύφος που κάπως με εκφράζει. Υπάρχουν συνάδελφοι ωστόσο που βρίσκουν το προσωπικό τους στυλ αρκετά νωρίς κι αυτό είναι κάτι που αξίζει τον θαυμασμό μας.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Η συμμετοχή και μόνο σε ένα τέτοιο γεγονός με κάνει και νιώθω σίγουρα περισσότερη αισιοδοξία για το αύριο!

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Φανταστείτε ένα μεταχειρισμένο γραφείο, μια παλιά ξύλινη καρέκλα πολύ όμορφη -μα όχι απαραίτητα αναπαυτική- και δίπλα ραφιέρες με λίγες εκατοντάδες cd (κυρίως jazz και rock των δεκαετιών ’60 και ’70) τα οποία μου κρατάνε συντροφιά τις ώρες που σχεδιάζω. Δεν έχω ξεχωριστό χώρο εργασίας, δουλεύω σε μια γωνιά της γκαρσονιέρας που μοιραζόμαστε με την κοπέλα μου.

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Για κάθε δημιουργό σίγουρα οι εικόνες αυτές είναι διαφορετικές. Προσωπικά προτιμώ να αντιμετωπίζω τέτοια θέματα διακριτικά, αποφεύγοντας τους συναισθηματισμούς.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Μου αρέσουν τα ζώα, η φύση και τα γυναικεία γυμνά. Μου αρέσει επίσης να εισάγω διάφορα αφηρημένα σχήματα μέσα στα σχέδια, σαν παιχνίδι, τα οποία ωστόσο να συνυπάρχουν αρμονικά με τα υπόλοιπα στοιχεία.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Κωστή Τζωρτζακάκη

 

Ζάννα Κατσαφάνα

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας εικονογράφος σήμερα;

Η μεγαλύτερη πρόκληση των εικονογράφων αλλά και όσων δραστηριοποιούνται στον χώρο της τέχνης, είναι αρχικά ο βιοπορισμός από το επάγγελμά τους. Η κοινωνία χρειάζεται την τέχνη περισσότερο απ’ ότι φανταζόμαστε, γι’ αυτό και όσοι είναι σε θέση να την προσφέρουν θα πρέπει να ζήσουν από αυτήν! Για τους εικονογράφους ειδικότερα, που ο ρόλος τους δεν είναι ακόμα πολύ ξεκάθαρος, χρειάζονται δράσεις σαν κι αυτές (βλ. illustradays) για να εδραιώσει η εικονογράφηση μια διακριτή θέση στον ευρύτερο καλλιτεχνικό χώρο και να γνωριστεί με το κοινό της.

Πώς οραματίζεστε την αυριανή ημέρα;

Η αυριανή μέρα – εν καιρώ πανδημίας- αλλά και άλλων δυσμενών συνθηκών φαντάζει δυσοίωνη. Χρέος μας όμως θεωρώ πως είναι, με ότι ‘όπλα’ κατέχει κανείς στη διάθεσή του, να διαμορφώσει τις συνθήκες για μια πιο αισιόδοξη και δίκαιη αυριανή μέρα, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Ποια είναι τα χρώματα του αύριο; To μαύρο καταλαμβάνει μεγαλύτερη θέση στα μάτια σας;

Όσο υπάρχει το αύριο, όλα τα χρώματα θα καταλαμβάνουν την ίδια αξία στα μάτια μου. Στα χαρτιά μου, μία ιδιαίτερη αγάπη πάντα θα υπάρχει στο μαύρο και το κόκκινο!

Πόσο δύσκολο είναι για έναν εικονογράφο να διαμορφώσει την προσωπική του εικαστική υπογραφή μέσα σε έναν κόσμο που η εικόνα πρωτοστατεί;

Πιστεύω πως είναι δύσκολο αλλά παράλληλα και αναπόφευκτο. Ένας εικονογράφος που θα περάσει τις «μόδες» και την ευκολία της έτοιμης εικόνας, θα ξεκινήσει πειραματισμούς όσον αφορά τεχνοτροπίες και στυλ. Θα συνδυάσει προσωπικά βιώματα, διαφορετικές οπτικές και αισθητική. Το κράμα που θα προκύψει αβίαστα, είναι η προσωπική, αναγνωρίσιμη σφραγίδα του καθενός.

Έχεις κάποιες προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φεστιβάλ illustradays;

Απ’ το illustradays περιμένω με ανυπομονησία τις συζητήσεις και τις δραστηριότητες που θα λάβουν χώρα στο πλαίσιο του φεστιβάλ, αλλά κυρίως τη γνωριμία με όσα περισσότερα άτομα του χώρου -και μη- μπορέσω!

Ταξίδεψέ μας «πίσω από την εικόνα» και περιέγραψε μας μια μέρα δουλειάς σου στο γραφείο, το σπίτι, το studio σου. Πώς είναι ο χώρος που εικονογραφείς;

Ο χώρος και ο χρόνος που εικονογραφώ ποικίλλουν. Μπορεί να με βρει κανείς στο γραφείο με όλα τα απαραίτητα σύνεργα (πενάκια, ακουαρέλες, γραφίδα), αλλά και στο κρεβάτι με ένα χαρτί και ένα μολύβι. Διότι μία ιδέα που έρχεται στο μυαλό είναι κρίμα να μην αποτυπώνεται εν τη γενέσει της, έστω και σε πρωτόλεια μορφή! Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιπτώσεις, είναι δύο τριχωτά πλάσματα που πάντα θα βρίσκονται κάπου δίπλα μου.

Υπάρχουν οι «κατάλληλες» εικόνες για να επικοινωνήσει κανείς ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα;

Θεωρώ πως για να φτάσει το σωστό μήνυμα στον αποδέκτη, ειδικά αν πρόκειται για πιο ευαίσθητο περιεχόμενο, χωρίς παρερμηνείες, ενδεχομένως να υπάρχουν εικόνες καταλληλότερες από κάποιες άλλες. Όσο πιο συγκεκριμένο είναι το μήνυμα τόσο πιο στοχευμένη εικονογράφηση ακολουθώ.

Ποιες οι αγαπημένες σου θεματικές όταν εικονογραφείς; Υπάρχει αγαπημένο θέμα;

Όλα τα θέματα γίνονται αγαπημένα, όταν τελειώνοντας, αισθάνεσαι πως έχεις επικοινωνήσει το ζητούμενο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και έχεις κάνει την αρχή μιας «συνομιλίας» μεταξύ της εικόνας και του αποδέκτη.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Ζάννα Κατσαφάνα

Info:

illustraDays 2021: the Next Day

Το illustradays 2021: the Next Day θα πραγματοποιηθεί στις 3-12 Σεπτεμβρίου 2021 Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα του Δήμου Αθηναίων με δωρεάν είσοδο για το κοινό όλων των ηλικιών

Διαβάστε εδώ το πλήρες πρόγραμμα του illustraDays 2021.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.