-844232.jpg)
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης διαθέτει την εμπειρία και την ευαισθησία που δημιουργεί την βαθιά ανάγκη να γράψει για τις γυναίκες που γνώρισε. Τα έργα που επιλέχθηκαν είναι από τα πιο χαρακτηριστικά αυτής της κατηγορίας και μας οδηγούν στο κεντρικό θέμα της κοινωνικής ζωής μιας γυναίκας -τη μητρότητα– με το οποίο θα φθάσει στο ζενίθ της δημιουργίας του ο συγγραφέας, μέσα από τη “Φόνισσα“.
Οι γυναίκες – κορίτσια, παντρεμένες και γεροντοκόρες- έχουν μια δύναμη, δαιμονική για κάποιους και πηγή δεινών για άλλους, που είναι η δύναμη της τεκνοποιίας. Γύρω από αυτή την θεματολογία κινούνται τα κείμενα: Η στοιχειωμένη καμάρα, Η φωνή του δράκου, Οι μάγισσες, Το νησί της Ουρανίτσας. Ένα ευήκοον ους χρησίμευσε ως διαμεσολαβητής και μας μετέφερε τα πάθη τους. Πάθη ενεργητικά και παθητικά, πάθη νόμιμα και παράνομα, πάθη που μας προβληματίζουν και μας συγκλονίζουν μέχρι σήμερα, αφού το αντίκρισμα, το κόστος των “γυναικείων” παθών, παραμένει μεγάλο, ακόμα και αν κάποιες κοινωνικές αξίες είναι διαφορετικές πια.
Το κοινό εισβάλλει στις γυναικείες ιστορίες με οδηγό τον αισθαντικό και κοινωνικό Παπαδιαμάντη. Σε καθεμιά αντιστοιχεί ένα περιβάλλον (χώρος) όπου καλείται να ενταχθεί ο θεατής, όπως στη εποχή του συγγραφέα , όπου όλα γίνονταν γνωστά στους κοινούς χώρους, στις αυλές, στο “νερό”, στην εκκλησία.
Όλες ζωντανεύουν μέσα από τις λευκές πυκνογραμμένες σελίδες του Παπαδιαμάντη.
Στην εγκατάσταση λόγου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Μαρίας Φραγκή, εντάσσεται ο λόγος στο χώρο με στοιχεία υποκριτικής, κινησιολογίας, τραγουδιού, μουσικής, εικαστικών και βίντεο αρτ. Μια θεατρική σύνθεση στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Beton7 κάθε Δευτέρα και Τρίτη από τις 5 Μαΐου.
