Πώς ορίζεται η ευρωπαϊκή ταυτότητα; Τι είναι το όριο και τι ορίζει τελικά; Προσπαθώντας να βρει απάντηση στα ερωτήματά του ο Φυσάκης, ξεκίνησε το 2006 να ιχνηλατήσει τα 4 γεωγραφικά άκρα της Ευρώπης: Γαύδος – νοτιότερο σημείο (Ελλάδα), Finnmark – βορειότερο σημείο (Νορβηγία), Ουράλια – ανατολικότερο σημείο (Ρωσία) και Sintra – δυτικότερο σημείο (Πορτογαλία).
Όπως σημειώνει στο βιβλίο η Laura Serani, επιμελήτρια εκθέσεων φωτογραφίας και καλλιτεχνική διευθύντρια φωτογραφικών φεστιβάλ : «Η δουλειά του Παύλου Φυσάκη αντανακλά έναν καινούριο τρόπο τεκμηρίωσης και έρευνας και εγγράφεται σε μια νέου είδους φωτοειδησεογραφία, η οποία απομακρύνεται από την επικαιρότητα για να στρέψει το ενδιαφέρον της περισσότερο στην αφήγηση του καθημερινού. Παντρεύοντας μαρτυρία και αφήγηση με μια προσωπική οπτική που εκφέρεται μέσω του χρώματος, ο Φυσάκης συμμετέχει στην επανανακάλυψη της ταξιδιωτικής φωτογραφίας και της φωτογραφίας τοπίου, μακριά από τα κλισέ της καρτ-ποστάλ ή του μεγάλου κλασικού ρεπορτάζ».
Στις ποιητικές, σιωπηλές και συχνά σουρεαλιστικές φωτογραφίες του Φυσάκη ταξιδεύουμε σε τοπία αλλόκοτα, σε ορίζοντες μακρινούς, με το φακό να εστιάζει με ευαισθησία και οξυδέρκεια σε σύμβολα, παλιά και σύγχρονα που διαπερνούν την ιστορία. Συναντάμε ανθρώπους «οριακούς» μέσα στην καθημερινότητά τους: τους «παράξενους» ρώσους επιστήμονες και καλλιτέχνες που εγκατέλειψαν τη χώρα τους για να εγκατασταθούν στη Γαύδο, τον Ράφικ που ζει δίπλα σε ένα από τα πιο ραδιενεργά μέρη του πλανήτη, τον Ντίμα, σύγχρονο εργάτη σε πρώην γκουλάγκ, τον Ρούνε, ψαρά στη Βόρεια Θάλασσα, τη Μαρία από την Σίντρα που μας εξηγεί τι σημαίνει saudade.
Tόποι και άνθρωποι που φέρουν την ατμόσφαιρα, τις ιδιαιτερότητες και τις ομοιότητες των εσχατιών της Ευρώπης.
Σημειώνει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Νίκος Γ.Ξυδάκης στο δικό του εισαγωγικό κείμενο: «Στις αρχές του 21ου αιώνα το ταξίδι αυτό συνεχίζεται με τον πιο απρόοπτο τρόπο, σχεδόν ουτοπικό, σαν προφητεία βγαλμένη από αρχαίο Χρονικό: αυτο
ί οι ποικίλοι άνθρωποι της Ευρώ
πης σχηματίζουν κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση. Σχηματίζουν, αργά, κοπιαστικά, μια δημοκρατική κοινοπολιτεία ανθρώπων και κρατών, με ειρηνικό τρόπο τη μεγαλύτερη στην ιστορία. Μια ουτοπία τείνει να πραγματωθεί: η αποφυγή του πολέμου στην Ευρώπη».
Οι φωτογραφίες του Φυσάκη βραβεύτηκαν το 2008 από 24 επιμελητές από όλον τον κόσμο στη Φωτομπιενάλε της Θεσσαλονίκης. Μέρος τους έχει παρουσιαστεί στο Διεθνές Φεστιβάλ της Άρλ (καλοκαίρι 2008) , στο Μήνα Φωτογραφίας του Παρισιού (Οκτώβριος 2008) και στη έκθεση ‘Face to Faces’ της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Ιούλιος 2009).