«Πάντα με γοήτευε το πώς μικρά έντομα και πλάσματα δημιουργούν τις κατοικίες τους στη φύση. Τα μυρμήγκια για παράδειγμα δημιουργούν τις κατοικίες τους με περίπλοκα δίκτυα στο έδαφος. Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να δημιουργήσουν κτίρια που αναπτύσσονται και αναπνέουν όπως τα φυτά, τι καταπληκτικός κόσμος θα ήταν αυτός για να ζούμε!», αναφέρει ο Manas Bhatia, αρχιτέκτονας και σχεδιαστής υπολογιστών από την Ινδία, που χρησιμοποιεί τις δυνατότητες του εργαλείου τεχνητής νοημοσύνης (AI) Midjourney για να δημιουργήσει σουρεαλιστικές αρχιτεκτονικές ιδέες.
Και μια από αυτές, όσο περίεργη κι αν φαντάζει, στην καρδιά της κρύβει συναίσθημα προσκαλώντας για έναν αναστοχασμό της σχέσης μας με τη φύση. Επιστροφή στις ρίζες θα μπορούσε να είναι το όνομά της, αλλά ο αρχιτεκτονικός της όρος είναι «συμβιωτική αρχιτεκτονική». Ένα σουρεαλιστικό μέλλον, με κάθετες δομές διαμερισμάτων σα γιγαντιαία κούφια δέντρα.
Εμπνευσμένος από το δέντρο Υπερίων, γνωστό ως το υψηλότερο εν ζωή δένδρο της Γης, ένα είδος σεκόιας της αειθαλούς (Sequoia sempervirens) στη Βόρεια Καλιφόρνια, στην περιοχή των εθνικών πάρκων Redwood National και State Parks (RNSP) με το ύψος του να φτάνει τα 115,61 μέτρα, ο αρχιτέκτονας επιδιώκει να υπερβεί τη σφαίρα του φυσικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και να παρουσιάσει μια σειρά από εικόνες που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη, εξερευνώντας ένα νέο πεδίο, διερωτώμενος τη δυνατότητα ύπαρξης τέτοιων συμβιωτικών κτιρίων.
Χάρη στη βαθιά σχέση του με τη φύση, ο Manas Bhatia εξερευνά τις ιδέες για το πώς εμφανίζονται τα μοτίβα στη φύση, πώς σχηματίζονται τα δίκτυα στις κατοικίες των μικροπλασμάτων και πώς τα φυτά συμπεριφέρονται σύμφωνα με τα φυσικά ερεθίσματα. Μπορούμε να σχεδιάσουμε, μαθαίνοντας από τη φύση; Μήπως τελικά η ίδια η φύση είναι ο καλύτερος αρχιτέκτονας;
Ο Ινδός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής Manas Bhatia, εξετάζει επίσης τη βαθιά σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση, θίγοντας τις εμπειρίες μας μαζί της για να επινοήσει ένα «ουτοπικό μέλλον». Αν στοχαστούμε τις προσωπικές μας εμπειρίες και τα βιώματά που όλοι έχουμε από την σχέση μας με τη φύση, θα ανασύρουμε την απολαυστική εικόνα να καθόμαστε κάτω από ένα δέντρο μια ηλιόλουστη μέρα, με μια εφημερίδα σε μια αυλή ή απλά να χαζεύουμε στο πάρκο παρατηρώντας το χρώμα των φύλλων.
Σε αυτό το εναλλακτικό μέλλον, τα κτίρια δε θυμίζουνε μηχανές κατασκευασμένες από σκυρόδεμα ή ατσάλι. Αντίθετα, είναι ζωντανοί οργανισμοί που μπορούν να αναπτυχθούν για να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες για στέγαση.
Ας φανταστούμε ένα κούφιο δέντρο αποτελούμενο από διαμερίσματα-φωλιές να κοιτούν προς τα μέσα με το άπλετο φυσικό φως να δημιουργεί έναν μαγευτικό φυσικό χώρο. Μαγικό, σχεδόν απόκοσμο και ταυτόχρονα τόσο ρεαλιστικό. Μπορούμε να δημιουργήσουμε αρχιτεκτονική που να είναι συμβιωτική με τη φύση; Μπορούν τα κτίρια να αναπτυχθούν;
Βοηθώντας την εννοιολογική ερευνητική φαντασία του, ο Manas Bhatia χρησιμοποιεί το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης Midjourney, ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί μια σειρά από λέξεις/φράσεις που ονομάζονται «προτροπή» για να δημιουργήσει μια σειρά από εικόνες με βάση την προτροπή. Για αυτό το έργο χρησιμοποιήθηκε ως προτροπή ένας συνδυασμός λέξεων όπως «γιγαντιαίος», «κούφιος», «δέντρο», «σκάλες», «πρόσοψη» και «φυτά». Στη συνέχεια εκτελέστηκαν πολλαπλές επαναλήψεις και η προτροπή μεταβλήθηκε φέρνοντας τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η βασική πτυχή τέτοιων εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης, είναι η επιλογή των λέξεων.
Με τη νέα τεχνολογία και τα διαθέσιμα εργαλεία της εποχής οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές θα μπορούν να δημιουργούν τα οράματά τους με μεγαλύτερη ευκολία, μεταφράζοντας άμεσα τις σκέψεις τους σε σχέδια, απεικονίσεις και τρισδιάστατα μοντέλα, καθιστώντας τον κλάδο ταχύτερο και πιο αποτελεσματικό. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία σε συνδυασμό με τη γνώση των φυσικών συστημάτων, οι αρχιτέκτονες θα είναι σε θέση να δημιουργούν πιο βιολογικά, ολοκληρωμένα σχέδια. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες.
