Ο νέος δίσκος του Κωνσταντίνου Βήτα με τίτλο “Χρυσαλλίδα”, τρία σχεδόν χρόνια μετά την τελευταία του δουλειά “Ένωση”, γεννήθηκε σε μια δύσκολη περίοδο, με έντονες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες. Γιατί λοιπόν μέσα σε μια εποχή όπου κυριαρχούν τα αδιέξοδα, να βγάλει κάποιος έναν δίσκο με ηλεκτρονική ποπ και στοιχεία disco και funk, μες στη χαρά και την αισιοδοξία σαν να λέμε; Ίσως η απάντηση να είναι εδώ: «Η “Χρυσαλλίδα” μοιάζει με αυτή την εποχή που γεννιέται, μια εποχή που κανείς δεν γνωρίζει τι μορφή θα έχει, μια εποχή που μας αναγκάζει να επαναπροσδιοριστούμε, νιώθοντας σαν το κουκούλι μιας νέας πεταλούδας που γεννιέται μέσα μας». Όχι, ο Κ. Βήτα δεν θα μας κάνει τη χάρη να είναι εσωστρεφής και απαισιόδοξος. Μας παίρνει από το χέρι και μας βγάζει έξω, στον ήλιο. Και όσοι θέλουν τον ακολουθούν. Το κάνει με τόση ευγένεια άλλωστε, όπως και ο τρόπος που απαντά στις ερωτήσεις μας.
ελc: Η νέα σας δουλειά, με τίτλο Χρυσαλλίδα, δημιουργήθηκε την περίοδο 2010-2012, την κρισιμότερη περίοδο της μεταπολίτευσης για τη χώρα μας, μέχρι σήμερα. Πόσο επηρέασε τον ήχο και τον στίχο σας αυτή η περίοδος;
Κ.Βήτα: Πολύ, στη μουσική και σε κάθε μορφή Τέχνης υπάρχει αφομοιωμένη η εποχή και οι καταστάσεις που ζούμε. Μέσα στις μορφές της Τέχνης έχει αποτυπωθεί πολλές φορές η αντανάκλαση της κοινωνικής στιγμής και το πέρασμα του χρόνου. Ένας από τους πολλούς ρόλους της Τέχνης, είναι να σηματοδοτεί, να στέλνει ερωτήματα και να ανακυκλώνει την ουσία των πραγμάτων. Από τότε που ξεκίνησα με τους Στέρεο Νόβα, μέχρι και σήμερα, υπάρχουν στα τραγούδια μου αναφορές στις κοινωνικές αλλαγές. Όλοι επηρεαζόμαστε από όσα συμβαίνουν γύρω μας και ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να μιλήσει και να εκφραστεί για αυτά. Όπως όλοι κι εγώ περπατώ μέσα στους δρόμους, αντιλαμβάνομαι και κατανοώ πολύ καλά τι μας συμβαίνει και με το δικό μου τρόπο προσπαθώ να προσφέρω μέσα από τη μουσική μου.
ελc: Διακρίνουμε μια αισιοδοξία στη φιλοσοφία του δίσκου σας, σε μια περίοδο που όλοι μιλούν για κοινωνική κατάθλιψη. Είναι ίσως ο δικός σας τρόπος αντίστασης;
Κ.Βήτα: Κοιτάξτε, μιλώ για έναν επαναπροσδιορισμό, για μια εποχή που γεννιέται, και που κανείς δεν γνωρίζει τι μορφή θα έχει. Η Χρυσαλλίδα, κατά κάποιο τρόπο για μένα, συμβολίζει τη ψυχή του ανθρώπου. Πιστεύω πως ένας άνθρωπος οφείλει να αξιοποιεί τον εσωτερικό του κόσμο, γιατί έτσι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει και στον πραγματικό κόσμο. Όταν διακρίνουμε τις εσωτερικές αξίες μέσα μας, η ίδια μας η ζωή μπορεί να έχει μια καλύτερη βάση. Η κρίση που βιώνουμε και που βιώνει ο πλανήτης γενικά, είναι μια κρίση που ήρθε από την απαξίωση του ίδιου του πνεύματός μας, εννοώ πως δώσαμε μεγαλύτερη σημασία στα υλικά πράγματα. Δεν θυμάμαι την Ελλάδα να μην είναι σε κρίση ούτε μία μέρα εδώ και δεκαετίες, απλά ο κόσμος έκανε τα στραβά μάτια και επέλεγε το εύκολο της στιγμής. Μέχρι που συσσωρεύτηκαν όλες οι μικρές μας στιγμές κι έφτιαξαν μια μεγάλη κρίση.
ελc: Ποια είναι η γνώμη σας για την electro σκηνή που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Ξεχωρίζετε κάποια ονόματα;
Κ.Βήτα: Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη γνώμη, υπάρχουν καλά πράγματα στη μουσική. Εδώ και μια δεκαετία η μουσική έχει τόσα πολλά είδη και όλα μοιάζουν σαν ένα. Ειλικρινά δεν ξεχωρίζω τίποτε. Όταν μου αρέσει κάτι, λέω απλά, τι ωραία μουσική, δεν κάθομαι να σκεφτώ αν ανήκει σε κάποιο είδος. Νομίζω ότι δεν ξεχώρισα ποτέ τη μουσική. Τη νοιώθω μόνο μέσα από την αγάπη μου γι’ αυτήν.
ελc: Rolla Scape. Πώς προέκυψε αυτό το side project και πώς θα περιγράφατε τον ήχο του;
Κ.Βήτα: Είχα ετοιμάσει εδώ και καιρό, κάποια ηλεκτρονικά μουσικά κομμάτια χωρίς στίχους. Τα μάζεψα όλα και τα έκδοσα με ένα άλλο τίτλο, γιατί πίστευα ότι δεν θα μπορούσαν να είναι ένα καθαρόαιμο Κ.ΒΗΤΑ άλμπουμ, που χαρακτηρίζεται κυρίως από τους στίχους. Αυτό ήταν το σκεπτικό. Νομίζω πως με απελευθέρωσε το ότι έφυγα από την επωνυμία μου. Μπορεί να το συνεχίσω σαν side project. Συμβαίνει εδώ και δεκαετίες από πολλούς μουσικούς το να έχουν κάτι παράλληλο.
ελc: Από τους Stereo Nova μέχρι τη «Χρυσαλλίδα» τι έχει αλλάξει (και τι παραμένει ίδιο ίσως); Αναφέρομαι τόσο στον ήχο και στον τρόπο που δουλεύετε το υλικό σας, όσο και στα θέματα που σας απασχολούν στιχουργικά.
Κ.Βήτα: Νομίζω ότι αν υπήρχαν οι Στέρεο Νόβα σήμερα πάλι τα ίδια τραγούδια θα έγραφα. Μπορεί να έχει αλλάξει ο ήχος ή ο τρόπος που δουλεύω το υλικό μου ή τα θέματα που διαπραγματεύομαι, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να αλλάζει ή να διευρύνεται η αντίληψή μας για τα πράγματα και τη ζωή. Στη μουσική μου αποτυπώνεται η ίδια μου η ζωή, ο αγώνας που κάνω να γίνω καλύτερος άνθρωπος και παράλληλα να επιβιώσω και να εξερευνήσω.
ελc: Η οικονομική κρίση έχει γεννήσει κινήματα πολιτών που προσπαθούν με κάποιο τρόπο να αντισταθούν στην υφιστάμενη κατάσταση (αγανακτισμένοι, κινήσεις πολιτών στις γειτονιές). Σας αντιπροσωπεύει κάποια από αυτές τις μορφές δράσης;
Κ.Βήτα: Γενικά υποστηρίζω και συμβάλλω με τον τρόπο μου σε κάθε κίνηση που γεννιέται από την ανάγκη του ανθρώπου για συναδέλφωση και αλληλεγγύη. Η κρίση θα γεννήσει, μόνο αυτό θα κάνει, να είστε σίγουροι, θα γεννήσει καλά και κακά, γιατί θα αναγκαστούμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε λάθη και να επαναπροσδιοριστούμε πάνω σε νέες, πιο γερές βάσεις. Η ζωή είναι ένας αγώνας συνεχών αλλαγών.
ελc: Έχετε παραβρεθεί σε κάποια από τις πορείες του τελευταίου έτους στην Αθήνα;
Κ.Βήτα: Ναι βέβαια, πήγα στις μεγάλες πορείες και σε άλλες, όταν δεν δούλευα μακριά από το κέντρο. Επίσης μου αρέσουν οι πορείες των ποδηλατιστών. Πήγα σε κάνα δύο με το ποδήλατο μου.
ελc: Μοιραστείτε μαζί μας έναν στίχο από το τελευταίο σας άλμπουμ, που σας αντιπροσωπεύει αυτή την περίοδο.
Κ.Βήτα:
Τι άλλο
έχει μείνει να σου πω
οι λέξεις
αν δεν γίνουν πράξη
άλλο ένα κενό
μέσα στη ζωή θ΄αφήσεις
κι ακόμα
έχω ένα λεπτό
πριν αυτός ο ήλιος δύσει
άλλη μία ρόδα να κυλήσει
Η “Χρυσαλλίδα” κυκλοφορεί στις 26 Μαρτίου από το sublabel Εξώστης της Inner Ear, σε βυνίλιο και cd.
Στη συναυλία του Κωνσταντίνου Βήτα στο Gagarin 205 το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012, θα ακούσουμε (για πρώτη φορά στην Αθήνα) κομμάτια από το νέο του άλμπουμ, αλλά και παλιότερα αγαπημένα κομμάτια, μέσα σε μία ατμόσφαιρα ντυμένη με visuals που επιμελείται ο ίδιος.
