Περπατάς περισσότερο. Και κοιτάς γύρω. Και ψηλά. Απολαμβάνεις τον ήλιο. Γαλάζιος ουρανός, ασυννέφιαστος, κλείνεις τα μάτια και βλέπεις μπλε κυλίδες και πορτοκαλί να μπλέκονται, σαν να έχεις πάρει παραισθησιογόνα, σαν να κοιτάς τον ουρανό μέσα από καλειδοσκόπιο. Ακούς αυτό και θες να χορέψεις στο οδόστρωμα – θα το έκανες αν ήταν μια άλλη άνοιξη, μιας άλλης δεκαετίας, αν το πεζοδρόμιο δεν ήταν για κάποιους κρεβάτι κι οι στοές σπίτια.
Ο ήλιος σε οδηγεί σε ανοιχτωσιές, το βλέμμα ψάχνει θάλασσες κι όταν δροσίζει δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Από το Bob Festival στο Bios, με φρέσκιες ομάδες και παραστάσεις που ξεχώρισαν μέσα στη σεζόν, αλλά δεν πρόλαβες να δεις, μέχρι τη Στέγη, τα ξενύχτια της και το φεστιβάλ Fast Forward που συγκεντρώνει καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και προσεγγίζει μέσα από την τέχνη, επίκαιρα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα.
Κι ύστερα φτάνει στα αυτιά σου αυτό, φρέσκο και απαλό, σαν το καλοκαίρι που σε περιμένει.
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Επιδαπέδια παιχνίδια στο Αεροδρόμιο της Αθήνας | 11, 12 & 13 Μαΐου στις 12.00 | Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “Fly me to the moon”
