Μεσούντος του Ιουλίου και ενώ ελπίζαμε πως η στρογγυλή θεά θα εκδικούνταν για κάθε άρθρο του μνημονίου μέσω Αργεντινής, προσγειωθήκαμε απότομα στη σκληρή πραγματικότητα. Φαίνεται πως, πράγματι, το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι στο οποίο «είκοσι δύο τύποι τρέχουν πίσω από μια μπάλα, ένας διαιτητής κάνει ένα σωρό λάθη και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί».
Κι αφού το Μουντιάλ τελείωσε, η αρένα των αντεγκλήσεων μεταφέρθηκε στην Επίδαυρο, ίσως για να δικαιολογήσει η ηγεσία του τόπου μας την παρουσία της επί των πολιτιστικών, καθώς συνήθως περί άλλα –εγκληματικά– τυρβάζει. Δεν έφτανε η τόση παραφιλολογία γύρω από την ηλικία των φετινών σκηνοθετών των Επιδαυρίων, προστέθηκαν και τηλεπερσόνες με όψιμη βουλευτική ιδιότητα (έχοντας ποιους δίπλα τους ως συμβουλάτορες άραγε;) να εκφράσουν τη βαθιά τους ανησυχία για τη δήθεν πτωτική πορεία των Επιδαυρίων. Την ίδια ώρα που το «σπίτι» των μεγάλων σκηνοθετών και ηθοποιών που οι ίδιοι επικαλούνται ως ένδειξη των λαμπρών ημερών των Επιδαυρίων ρημάζει υπό το βάρος της αδιαφορίας και μερικών χαριτωμένων κατά τ’ άλλα τετράποδων.
Το καλοκαίρι όμως είναι εδώ, η ζωή είναι θαύμα αδιαπραγμάτευτο και μοιάζει με το ποδόσφαιρο: δεν μπορεί να νικούν πάντα οι «Γερμανοί», μπάλα είναι και γυρίζει.
Φωτογραφία άρθρου: Το “Μουσικοδρόμιο” του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών υποδέχεται τους Penny & The Swingin’ Cats την Παρασκευή 18 Ιουλίου, σε swing, jive & rockabilly ρυθμούς
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag