Έκανε και πολύ ζέστη σήμερα η ώρα ήταν 15:00 που με βρήκε στον δρόμο και έτρεξα κάπου να δροσιστώ. «Είναι και η εγκυμοσύνη που σου μεγαλώνει δυό νούμερα το στήθος», άκουσα να λέει μια έγκυος κομμώτρια ενώ η άλλη κομμώτρια συμφωνούσε γιατί είχε ήδη γεννήσει δύο. Το COMOTIRIO στην Στοά 42 δεν κλιματίζεται αλλά έχει ανεμιστήρες δαπέδου με δύο κομμώτριες των καλών τεχνών απόφοιτες της Καλών Τεχνών των Αθηνών.
Η Εριφύλη Βενέρη και η Νάιρα Στεργίου έχουν ονόματα που πιστεύουν ότι παραπέμπουν σε κομμώτριες. Εριφύλη και Νάιρα χμμμ… ναι ίσως κάνουν εξωτικά κουρέματα με τρέσες πολύχρωμες στην Κυψέλη, μπορεί πάλι να είναι και νυχούδες και σίγουρα μέηκ απ άρτιστς κάπου κάτω από την Πατησίων. Η μία είναι πιο οργανωτική κι άλλη πιο αυθόρμητη, τους πήρε πέντε χρόνια να ζεσταθούν κι όταν λένε να ζεσταθούν εννοούν το να μπορούν πια να συνεννοούνται με τα μάτια. Και οι δύο ξέρουν πολύ καλά πώς να λειτουργεί μια ομάδα και πώς να ξεπερνούν τα εμπόδια που προκύπτουν ή αυτά που οι ίδιες δημιουργούν.
Παραδείγματος χάριν κάθε φορά που κάνουν μια δράση παρουσιάζεται κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο. Όταν κάνανε ας πούμε το πρότζεκτ Let’s Supper, Mr. Iolas / Resurrection Re στον κήπο της βίλας Ιόλα το 2018 έγινε ο σεισμός, είχαν πάρει τα κεραμικά έργα του HOPE και δεν τους ένοιαζε που πέφτανε πράγματα σπίτια τους μόνο για να σώσουν τα κεραμεικά έτρεξαν, αλλιώς θα έπρεπε να δώσουν ένα νεφρό στην Breeder Gallery που τους τα ‘χε δανείσει για την εγκατάστασή τους. Στο νέο τους πρότζεκτ PEKTRIES: STOA 42 EDITION έχουν τον καύσωνα Κλέων και την έγκυο Νάιρα που η γιατρός τηνε συμβούλευσε να μην κάνει και πολλά πολλά στην περφόρμανς της.
Αν πατήσεις pektries στο ίντερνετ θα σου βγάλει την Εριφύλη με τη Νάιρα και παίκτριες ριάλιτι του next top model, του my style rocks, ο αλγόριθμος δηλαδή τις κατατάσσει σε «πέκτριες» ριάλιτι κομμωτηρίου. Δεν ήτανε πάντα «κομμώτριες» πριν ήτανε στα εξωτερικά και επέστρεψαν το 2016, που η Αθήνα was the new berlin, στην Ελλάδα μετά από πολύχρονη απουσία. Ζήσανε το Βασιλάκης Καΐλας αναζητώντας εργασία μιας και η αγορά, η σκηνή και τα καλλιτεχνικά είχαν αλλάξει -και δεν είχανε ακόμα δικτυωθεί με τα ελληνικά δεδομένα, δούλεψαν και στην Documenta 14, αλλά τα πράγματα γενικά ήταν δύσκολα οπότε αναγκάστηκαν να ενώσουν τις κομμωτικές τους δυνάμεις και να ανοίξουν το COMOTIRIO αφού σε αυτές τις εποχές δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να ζητάει επιδόματα και δη τέχνης που είναι και τα πιο σπάνια σε εμφανίσεις έως συλλεκτικά. Διότι δεν είναι χόμπι η τέχνη έχει κόπο, έρευνα, θυσίες προσωπικές και κάπως πρέπει οι καλλιτέχνες να βιοπορίζονται.
Μια κομμώτρια είναι πολλά για τον πελάτη δεν είναι μοναχά κομμώτρια είναι συνάμα ο ψυχολόγος σου, ο ψυχίατρος σου, ο σύμβουλος γάμου σου, ο πνευματικός σου, ο γιόγκι σου, ο αστρολόγος σου, ο σύμβουλος σχέσεων σου, ο Θοδωρής Ασκητής σου που θα σου δώσει και ιδέες για τις νέες στάσεις της μόδας, είναι όλα αυτά μαζί. Κι από ένσημα «τον πούλο παίρνουμε». Ναι η Νάιρα όταν βαστάει το ψαλίδι δεν κόβει τα λόγια της. Η Εριφύλη με το πιστολάκι στο χέρι μάς υπενθυμίζει ότι πέραν από κομμώτριες «πέκτριες» δουλεύουν σε σχολείο, διδάσκουν στην καλών τεχνών και στο Ναύπλιο στο τμήμα παραστατικών τεχνών αλλά η Νάιρα θυμήθηκε το πρότζεκτ έκθεση Τάφος του Ινδού που θα γινόταν στο γήπεδο της Λεωφόρου σε συνεννόηση με τον ΠΑΟ και ενώ ήτανε να γίνει στις 30 Ιουνίου 20 μέρες πριν λαμβάνουν ένα μέηλ που τους ενημέρωνε ότι λόγω γραφειοκρατικού κωλύματος δεν θα πραγματοποιηθεί η έκθεση κι έκτοτε απάντηση καμία. Αυτό σε κάνει να νιώθεις την απαξία ειδικά όταν είσαι καλλιτέχνις που έχεις κάνει την έρευνα και τα έξοδα. Γενικά όσο ετοιμάζαμε τη βαφή αυτό λέγαμε κι αναρωτιόμασταν γιατί η τέχνη έχει τόσο ευτελιστεί.
Οι χώροι που επιλέγουν θέλουν να είναι μη συμβατικοί και να τους τραβάνε το ενδιαφέρον για να μπορεί η δράση ή η εγκατάστασή τους να αναδείξει τον χώρο σαν μια εικαστική εμπειρία. Γι’ αυτό και οι δράσεις τους κρατάνε τόσο λίγο σαν ένα πάρτυ εφήμερο που όποιος πρόλαβε είδε και μετά θα περιμένει με ανυπομονησία το επόμενο. Το PEKTRIES: STOA 42 EDITION θα λάβει χώρα το Σάββατο 15 Ιουλίου στις 21:00 στην στοά 42 στην οδό Πανεπιστημίου 42.
Είναι μια στοά που την διάλεξαν και έχουν ξανακάνει εικαστική εγκατάσταση στην αρχή της συνεργασίας τους, τώρα όμως στηρίζονται και στην ιστορία του χώρου. Τότε που ο Αυλωνίτης σε μια ταινία του 1950 μπαίνει στην στοά που ήτανε ένα μπαρμπέρικο και ξουρίζεται. Μετέπειτα ο χώρος αυτός μετατρέπεται σε φωτογραφείο και το εικαστικό δίδυμο Νάιρα Στεργίου και Εριφύλη Βενέρη αναζήτησαν την ιστορία της Picca κάμερας που είναι η πρώτη και μοναδική ελληνική φωτογραφική μηχανή.
Συνομίλησαν και κατέγραψαν υλικό από τον Νίκο Πικόπουλο, γιο του εμπνευστή της κάμερας αυτής, Δημήτρη Πικόπουλο και συνενώνουν τις δύο ιστορίες: το κομμωτήριο και τη φωτογραφία που είναι στιγμιότυπα mementο, ένα αναμνηστικό …ένα ενθύμιο. Ο θεατής θα απολαύσει την προβολή της συνέντευξης σαν επεισόδια όμως. Ένα ταξίδι με εμβόλιμες εγκαταστάσεις που εναλλάσσονται με εικόνες. Συνέντευξη του Πικόπουλου, μετά ο Αυλωνίτης, κατόπιν οι κομμώτριες που επισκέπτονται το κομμωτήριό τους στη Ζωοδόχου Πηγής σε λούπα με προσθήκες, όπως μια φωτεινή επιγραφή με το λογότυπό τους το COMOTIRIO. Γενικά όπως το ακούω θα είναι μια ψηφιακή εγκατάσταση – ταξίδι στο χρόνο με τελική στάση το παρόν με τις σέλφις του και τη χρήση φίλτρων.
Οι «πέκτριες» είναι ποιοτικές το comotirio τους είναι για λίγο, δεν είναι για χόρταση, είναι όποιος προλάβει πρόλαβε. Η Εριφύλη καθώς μου πέρναγε βαφή μου εξήγησε και την καταγωγή του πέκτριες. Οι πέκτριες έχουν να κάνουν με τα μαλλιά διότι πέκω (πέκ-ε/ο) σημαίνει λαναρίζω το μαλλί. Ξαίνω μαλλί προβάτου, οπότε και η πέκτρια είναι η γυναίκα που κάνει αυτή την εργασία. Εδώ κάνανε το λογοπαίγνιο με το παίκτριες που έχει συνδυαστεί με το παιχνίδι και κάπως στο μυαλό μου σκέφτομαι κοίτα τες που καταφέρανε να συνδυάσουν το εργασιακό της πέκτριας με το παιχνίδι της περφόρμανς.
Πάντως αν ήτανε παίκτριες ριάλιτι η Εριφύλη θα διάλεγε το next top model και η Νάιρα το my style rocks. Μετά συζητήσαμε για τις σεξιστικές επιθέσεις που ‘χει λουστεί η Αχτσιόγλου και η Μαρέβα καθώς με οδηγούσανε προς τον λουτήρα. Τις ενδιαφέρει αυτό που κάνουν στο τέλος της ημέρας να τους αρέσει και να είναι πάνω απ όλα τίμιο. Τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να κάνουν και συνεργασίες, γιατί νιώθουν πιο έτοιμες γιατί ξεκινήσανε την επιμέλεια με ποπ απ εκθέσεις και γιατί ξέρουν ότι η ομάδα και τα ομαδικά πρότζεκτ δεν θέλουν εγώ. Έχουνε βαρεθεί τη σοβαροφάνεια πια και ειδικά στην τέχνη και έχουν δίκιο… και προτείνω να σκοτώσουμε τις ενοχές γιατί μας πάνε πίσω.
Το comotirio δεν κινδυνεύει να κλείσει κι ας είναι η Νάιρα κομματικοποιημένη με τον Ολυμπιακό κι ας μην αντέχει η Εριφύλη αυτή την οχλαγωγία σε συζητήσεις που δεν ακούει ο ένας τον άλλον όταν διαφωνούν. Προτιμούν να επιχειρηματολογούν ήρεμα καθαρά με σταθερή φωνή και να είναι με τους εχθρούς φίλες, φιλοσοφημένες συνομιλίες κομμωτηρίου ομολογώ εν μέσω του καύσωνα Κλέωνος. Τα επόμενα πρότζεκτ δρομολογούνται κι αν καταφέρουν και λάβουν κάποια επιχορήγηση θέλουν να επενδύσουν σε αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού για να μπορούν να στήσουν εκθέσεις μόνες τους, έτσι ώστε να διατηρήσουν την ελευθερία τού να υλοποιούν ό,τι τους εμπνέει. Έχουν comotiriο, έχουνε και τις οικογένειές τους αλλά κάνουν τέχνη, γιατί δεν μπορούν να μην το κάνουν, γιατί αλλιώς δεν υπάρχουν. Κάνεις τέχνη γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς και δεν χωράει η γκρίνια και η μιζέρια σ’ αυτή την επιλογή μοναχά κόπος.
Οι pektries μεν πέκουνε μαλλί για την ψυχή τους αλλά ελπίζουν και επιμένουν για τα καλύτερα χρόνια που θα’ ρθουν κάποτε. Τότε που τους εικαστικούς καλλιτέχνες θα τους σέβονται εξίσου με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες του θεάματος. Χάνουμε μια underground σκηνή πειραματισμού έτσι όπως τα υπουργεία χειρίζονται τις επιδοτήσεις μα το θετικό είναι ότι pektries σαν κι αυτές δίνουν δύναμη σε άλλους να σκεφτούν το πώς θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και το πώς θα επενδύσουν τον ελεύθερο τους χρόνο πέρα από τις καθημερινές τους υποχρεώσεις για να κάνουν τέχνη.
Δεν ήθελα να βάψω νύχι αν και μου το προτείνανε, ήδη μου ‘χε πέσει το μαλλί απ’ τη βαφή κι είχα αυτό να διαχειριστώ. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αυτό σκεφτόμουν, κείνες για να με κάνουν να ξεχαστώ μου κάνανε τη χάρη και μου απήγγειλαν δύο στίχους τραγουδιών που είχανε γράψει. Το πρώτο είναι ξεκάθαρο τραπ:
Απέξω και ανακατωτά
Σε γούσταρα γλυκειά μου, με τρέλανες καρδιά μου.
και ας μην ήμουν του κύκλου σου
απέξω και ανακατωτά ήξερες να με κάνεις
απέξω και ανακατωτά ήξερα τι γουστάρεις
Για την Εύα ο Αδάμ έχασε το πλευρό του
εγω τατού σε χάραξα στη δεξιά πλευρά μου
εγώ κορίτσι μου όμορφο δεν έχω τρία πτυχία
μάστερ και διδακτορικά σε αρχαία ιστορία
και εσύ πίτσι πίτσι ήθελες ντελέζ και αφαιρετικά
και γω τζακ ντάνιελ έπινα και αντικαταθλιπτικά
Απέξω και ανακατωτα έμαθα ιστορία,
τι έκανε και ο Ντεριντά και όλη η φιλοσοφία.
Αλλά στην κάβλα κοπελιά, είμαστε όλοι ίσοι
ρώτα και τον Ντελέζ να σου το εξηγήσει.
Απέξω κι ανακατωτα έμαθα την κουλτούρα
πρωτοπορίες, κινήματα και φεμινιστικά
όλα τα έμαθα για πάρτη σου μαντάμ
αλλά ρε κοριτσάκι μου,το ΄πε και η Ριτάρα
ποιος θα πάει μεγαρο όταν υπάρχει ο παίδαρος;
απέξω κι ανακατωτα έμαθα το Κουκάκι
μέχρι και φρέντο ήπια σε χάρτινο καλαμάκι
έλα χρυσό μου ησύχασε, εδώ θα μαι εγώ για σένα
μα φέτος έχει Μύκονο εγώ ‘μαι μαζί με σένα.
απέξω κι ανακατωτα τα άκρα συναντιούνται
απέξω και ανακατωτά τα πάντα αποδομούνται.
Μα να μην έχω πάνω μου έναν εκδοτικό οίκο να το εκδόσω σε ποιητική συλλογή αναρωτήθηκα. Όμως το δεύτερο που ήτανε ελαφρολαϊκό με αποτελείωσε, με ανατρίχιασε γιατί το ‘χω ζήσει, όλοι το ‘χουμε ζήσει είπαμε σκοτώστε τις ενοχές…
Μακροσκοπικά
Μακροσκοπικά ενδοσκοπώ
Με πλήγωσες, με διέλυσες
με έκανες κομμάτια για την καψούρα μιας βραδιάς
για μια ξεπέτα άδεια
Όμως πατάω στα πόδια μου γερά
γελοίε έρωτά μου
Είμαι λιοντάρι στην καρδιά και με την περηφάνιά μου
Στα είπα όλα απ’ την αρχή
σε έκανα δικό μου
Τα κόμπλεξ μου, τις ανασφάλειες μοιράστηκα μαζί σου
μα εσύ προτίμησες κι αλλού να δώσεις το κορμί σου
Αισθάνθηκα χαμένη, σου έδινα αξία
ζωή χωρίς ουσία
Όμως
Μακροσκοπικά
παρατήρησα τη συμπεριφορά σου
κι ένα σου λέω φίλε μου/αγάπη μου/καρδιά
άντε και στη μαμά σου
Κουράστηκα να τριγυρνώ, να κλαίω
να λέω τα ψυχολογικά μου
κι έκατσα και σκέφτηκα δεν πάει άλλο στάσου
Δαγκώθηκα, ματώθηκα αλλά στέκομαι εδώ μπροστά σου
Πίνω άλλο ένα άντε και στη υγειά σου
Μακροσκοπικά
παρατήρησα τη συμπεριφορά σου
και άκου που κατέληξα
Δεν πίνω άλλο γειά σου!
Μακροσκοπικά
παρατήρησα τη συμπεριφορά μου
φταίω κι εγώ που άνοιξα έτσι την καρδιά μου
Χαλάλι μου, χαλάλι σου, χαλάλι και σε κείνη
μια βότκα τελευταία και παίρνω την ευθύνη.
Γιομάτος ανατριχίλα τις ευχαρίστησα, με κέρασαν το ξούρισμα κρανίου και μια πολύ ευχάριστη ψηφιακή συζήτηση μέσω ζουμ όπως και μια σημαντική υπενθύμιση που όταν έκλεισε η οθόνη και με είδα στον καθρέφτη στα 44 μου χρόνια είπα χαίρομαι, γιατί είμαι pektria και γω που με τον τρόπο μου, όσο μπορώ κάνω τέχνη, γιατί κάτι άλλο δεν ξέρω και δεν θέλω να κάνω. Ζήτω σε όλες τις pektries εκεί έξω!
HIDDEN TRACK
Δεν έχει, έχει δυο φανερές σουξεδάρες πιο πάνω απ’ τη ζωή βγαλμένες -ωμός νατουραλισμός ζωής με σουρεαλισμό ψυχής γωνία ρε παίκτες μου.
