Κείμενο: Κατερίνα Μόσχου [ΕΑΤpetit]
Σου έχει τύχει ο οργανισμός σου να πεινάει και να «ζητάει» ένα συγκεκριμένο συστατικό; Εκείνη την στιγμή είναι που θέλεις να φας κάτι αμυλούχο ή άλλες φορές πάλι που μπορεί να σου δημιουργηθεί η ανάγκη να καταναλώσεις κάτι γλυκό.
Όταν η ανάγκη μας για φαγητό εστιάζεται σε συγκεκριμένα τρόφιμα, όπως τα παραπάνω παραδείγματα, τότε είναι πιθανό να μας κυριεύει η λεγόμενη συναισθηματική υπερφαγία. Αυτή η συναισθηματική πείνα διαφέρει από τη βιολογική, αφού συνήθως εμφανίζεται εντελώς ξαφνικά. Ο βασικός λόγος για την εμφάνισή της είναι κάποιο έντονο και δυσάρεστο συναίσθημα που βιώνουμε όπως το άγχος, η στεναχώρια, η θλίψη ή ο θυμός. Η συναισθηματική υπερφαγία μπορεί να ξεπηδήσει ακόμη και όταν έχεις μόλις ολοκληρώσει το μεσημεριανό σου γεύμα. Είναι δηλαδή δύσκολο να την εμποδίσεις ακόμη και όταν πιστεύεις πως είσαι χορτάτος. Επομένως, υπάρχει αυξημένη επιθυμία για φαγητό, η οποία χρειάζεται οπωσδήποτε να ικανοποιηθεί. Τέλος, ένα άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει τη συναισθηματική πείνα είναι η ενοχική σκέψη ή συμπεριφορά που μπορεί να έχουμε μετά από την ικανοποίησή της. Αφού έχουμε καταναλώσει τη συγκεκριμένη τροφή, ξεκινούν οι ενοχικές σκέψεις για αυτή μας την πράξη οδηγώντας μας πάλι σε δυσάρεστα συναισθήματα.
Η παραπάνω αναφορά είναι μια μικρή και επιγραμματική περιγραφή για τη συναισθηματική υπερφαγία, η οποία σχετίζεται προφανώς και με τη παχυσαρκία. Είναι ένα είδος εξάρτησης με πολλές προεκτάσεις στη συναισθηματική ζωή ενός ατόμου. Είναι μεγάλη επιτυχία αν αρχικά κάποιος αναγνωρίσει πως έχει αυτή τη συμπεριφορά και στη συνέχεια την αντιμετωπίσει με τη βοήθεια ενός ειδικού. Η αναζήτηση βοήθειας είναι το πρώτο και «μεγάλο» βήμα, το οποίο συνήθως κάποιος φοβάται.
Στον δυτικό πολιτισμό, το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αντιμετωπίζει καθημερινά έντονα συναισθήματα λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής και των πολλαπλών απαιτήσεων που δημιουργούνται. Η συναισθηματική υπερφαγία, όπως και άλλες εξαρτήσεις, είναι μια μορφή εκτόνωσης ή καλύτερα αποσυμπίεσης. Επιπλέον, η υπερ-προσφορά φαγητού και η εύκολη πρόσβαση σε αυτό, διευκολύνει ακόμη περισσότερο τέτοιες συμπεριφορές. Δεν είναι τυχαίο που τις τελευταίες δεκαετίες, η υπερφαγία, έχει αυξηθεί στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Πιστεύω ωστόσο, πως με τη σωστή πληροφόρηση και βοήθεια, ο καθένας μπορεί να μάθει να φροντίζει τον εαυτό του και να τρέφεται σωστά. Μπορείς να μάθεις να ακολουθείς μια ισορροπημένη διατροφή, αρκεί πραγματικά να το θέλεις.
Παρακάτω θα διαβάσεις μια σχετικά γρήγορη επιλογή για φαγητό. Τη συγκεκριμένη συνταγή την φτιάχνω αρκετά συχνά, αλλά κάθε φορά κάνω μικρές αλλαγές. Αυτή τη φορά είχα φρέσκο θυμάρι, το οποίο ήθελα οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσω. Επίσης, αντί για απλά ζυμαρικά, χρησιμοποίησα πικάντικες πένες (φτιαγμένες με καυτερή πιπεριά) τις οποίες συνδίασα με φρέσκα μανιτάρια πλευρώτους, αποξηραμένα μανιτάρια shiitake και ελαιόλαδο. Λάτρεις των ζυμαρικών ενωθείτε!
Προετοιμασία 15 λεπτά, αναμονή 1 ώρα (για την απόψυξη των γαρίδων), εκτέλεση 25 λεπτά, μερίδες 3-4
Υλικά
- 500gr ζυμαρικά της αρεσκείας σας
- 400gr γαρίδες (κατεψυγμένες και αποψυγμένες)
- 500gr μανιτάρια πλευρώτους
- 2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 σκελίδες σκόρδου
- 10gr αποξηραμένα μανιτάρια (εγώ χρησιμοποίησα shiitake)
- 500gr χυμός ντομάτας
- 150ml κόκκινο κρασί
- 150ml ζεστό νερό (ίσως χρειαστείς και λίγο παραπάνω)
- Φρέσκο θυμάρι
- Ελαιόλαδο
- Αλάτι, ζάχαρη, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Σχοινόπρασο (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Ξεπαγώνω τις γαρίδες. Διάβασε το tip (α) παρακάτω για τη διαδικασία απόψυξης.
Τοποθετώ τα αποξηραμένα μανιτάρια σε ένα μπολ με 20ml από το κρασί και το αφήνω στην άκρη.
Καθαρίζω και ψιλοκόβω τα κρεμμύδια και τις σκελίδες σκόρδου.
Στη συνέχεια, καθαρίζω τα πλευρώτους χρησιμοποιώντας μια νωπή πετσέτα και τα κόβω σε μέτρια κομμάτια.
Τοποθετώ ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι πάνω σε δυνατή φωτιά. Μόλις κάψει το τηγάνι προσθέτω μέσα τα μανιτάρια πλευρώτους.
Παράλληλα, σουρώνω τα αποξηραμένα μανιτάρια και μεταφέρω το κρασί (μέσα στο οποίο τα μούλιασα) μαζί με την υπόλοιπη ποσότητα κρασιού.
Προσθέτω και τα αποξηραμένα μανιτάρια στο τηγάνι μαζί με τα πλευρώτους και ανακατεύω.
Στη συνέχεια, προσθέτω τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια και σκόρδα μαζί με λίγο ελαιόλαδο. Σωτάρω για 2-3 λεπτά ώσπου να γυαλίσει (αλλά όχι να μαυρίσει) το κρεμμύδι.
Ρίχνω όλη τη ποσότητα του κόκκινου κρασιού και μαγειρεύω για άλλα περίπου 2 λεπτά. Μόλις εξατμιστεί η αλκοόλη, προσθέτω τον χυμό ντομάτας, το υπόλοιπο ελαιόλαδο, το φρέσκο θυμάρι, λίγη ζάχαρη, αλάτι και πιπέρι.
Ανακατεύω καλά και ανάλογα με τη ρευστότητα της σάλτσας προσθέτω όλο ή μέρος του ζεστού νερού. Αφήνω τη σάλτσα να πάρει μια βράση και μειώνω την ένταση της εστίας στο χαμηλό και μαγειρεύω για περίπου 20 λεπτά.
Παράλληλα, ακολουθώ τις οδηγίες της συσκευασίας για να τα βράσω τα ζυμαρικά.
Ανακατεύω τη σάλτσα μου, τη δοκιμάζω και αν χρειάζεται διορθώνω τη γεύση της.
Περίπου 2-3 λεπτά πριν να είναι έτοιμη η σάλτσα προσθέτω και τις γαρίδες. Ανακατεύω προσεκτικά ώστε να πάνε παντού τα υλικά και αποσύρω από την εστία.
Μόλις είναι έτοιμα τα ζυμαρικά τα σουρώνω και τα μεταφέρω σε πιάτα σερβιρίσματος.
Προσθέτω μια γενναία ποσότητα από τη σάλτσα, σερβίρω και απολαμβάνω! Αν επιθυμώ προσθέτω από πάνω και λίγο ψιλοκομμένο σχοινόπρασο.
Tip: (α) Η απόψυξη των κατεψυγμένων γαρίδων είναι σχετικά γρήγορη διαδικασία. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να τις αφαιρέσεις από την κατάψυξη, να τις μεταφέρεις σε ένα μπολ με κρύο νερό και να τις αποθηκεύσεις στη συντήρηση του ψυγείου. Θα χρειαστούν περίπου 1 ώρα για να ξεπαγώσουν.
