Μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, την καταστροφή και την αγάπη για τους ανθρώπους. Μια συγκινητική, με πολλούς συμβολισμούς, βαθιά ανθρώπινη ιστορία για την κακοποίηση και την επιβίωση που απλώνει με ευαισθησία και ευλάβεια το χέρι σε όλες τις ανθρώπινες φιγούρες που έχουν ραγίσει κάτω από ένα βίαιο και σκληρό χέρι.
«Τα Χαμένα Λουλούδια της Άλις Χαρτ» είναι μια νέα σειρά εφτά συνολικά επεισοδίων που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες, με τα πρώτα τρία επεισόδια να έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Μια αυστραλιανή παραγωγή βασισμένη στο μυθιστόρημα της Holly Ringland που κυριολεκτικά με μαγνήτισε μέσα σε ένα μόλις βράδυ.
Η ιστορία ξεδιπλώνει ένα περίπλοκο πλέγμα σχέσεων με βασικό σκηνικό το αγρόκτημα Θόρνφιλντ, μια απομονωμένη φάρμα με αγριολούλουδα που λειτουργεί και ως καταφύγιο για κακοποιημένες γυναίκες.
Η σειρά ξεκινά με την εννιάχρονη Άλις (Alyla Browne) να ζει σε μια παραθαλάσσια πόλη με τη μητέρα της Άγκνες (Tilda Cobham-Hervey), η οποία της διαβάζει ιστορίες για νεράιδες, μαθαίνοντάς της τα μυστικά των λουλουδιών, και τον πατέρα της Κλεμ (Charlie Vickers), έναν ταλαντούχο γλύπτη ξύλου. Όλα σε βεβαιώνουν πως πρόκειται για μια ονειρεμένη ζωή βγαλμένη από τις σελίδες των παραμυθιών.
Ώσπου τα σύννεφα της φρίκης κάνουν την εμφάνισή τους και αρχίζουμε να παρακολουθούμε εικόνες κακοποίησης της Άλις και της Άγκνες. Η Άγκνες ένα πλάσμα σχεδόν βγαλμένο από τους μύθους μοιάζει σχεδόν διάφανη, ανήμπορη να προστατέψει την κόρη της, την Άλις. Η μικρή Άλις την λατρεύει. Νιώθει την ευαισθησία και την ανημποριά της και θέλει να τη σώσει, να την περιθάλψει. Η Άλις είναι ένα παιδί με ενσυναίσθηση που νιώθει και αισθάνεται έντονα. Η επίσκεψή της μια μέρα στη τοπική βιβλιοθήκη θα της ανοίξει ένα ακόμη παράθυρο στον λεπτό ψυχισμό της.
Μια πυρκαγιά σύντομα θα ξεσπάσει στο σπίτι τους, αφήνοντας την Άγκνες και τον Κλεμ νεκρούς. Η μικρή Άλις, βουβή από το τραύμα, ανατίθεται στη φροντίδα της γιαγιάς της, της Τζουν (Sigourney Weaver), μια παρουσία άγνωστη μέχρι τώρα στη ζωή της Άλις. Η Τζουν μοιάζει σκληρή, απόμακρη, μια γυναίκα από ατσάλι που υποψιαζόμαστε ότι σύντομα πρόκειται να μάθουμε περισσότερα για εκείνη.
Έτσι η μικρή Αλις, δίχως να έχει κάποιους άλλους συγγενείς, η βιβλιοθηκάριος της πόλης θα διεκδικήσει τη κηδεμονία της, ένα γεγονός που θα αποκτήσει άλλη διάσταση, σύντομα μετακομίζει στο αγρόκτημα Θόρνφιλντ, μια απομονωμένη φάρμα με αγριολούλουδα που διευθύνει η Τζουν. Εδώ ευδοκιμούν ξεχωριστά και σπάνια λουλούδια, είναι ένα μέρος απόλυτης ηρεμίας και γαλήνης που γιατρεύει «ραγισμένες» ζωές.
Οι γυναίκες που εργάζονται εκεί έχουν δραπετεύσει κυριολεκτικά από τους κακοποιητικούς συζύγους τους και τώρα ζουν στο αγρόκτημα που κανείς δεν γνωρίζει την ακριβή του τοποθεσία για λόγους ασφάλειας. Η Τζουν, η σύντροφό της Τουίγκ και η υιοθετημένη κόρη τους Κάντι. Η Αλις είναι δικαιολογημένα περίεργη για τη γιαγιά που δεν γνώρισε ποτέ και για άλλες πτυχές ενός οικογενειακού παρελθόντος που σταδιακά φαίνεται να ξεδιπλώνεται με την Τζουν, αποφασισμένη να κρατήσει επτασφράγιστα τα μυστικά.
Περίπλοκες οι σχέσεις από μόνες τους μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς και μάλλον λίγο τραβηγμένες αλλά τα έχει αυτά η μυθοπλασία. Αν σε όλα αυτά προστεθούν οι ανθρώπινες αδυναμίες, οι άγριες, σκληρές συμπεριφορές που καλύπτονται από ένα πέπλο σιωπής στις μικρές κοινωνίες τότε το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εκρηκτικό.
Στα πρώτα τρία επεισόδια που μπορούμε όλοι εμείς στην Ελλάδα να δούμε για την ώρα, αναμένονται τα επόμενα τέσσερα, παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την οπτική της 9χρονης Αλις, ενώ στα επόμενα, μεταφερόμαστε μια δεκαετία μπροστά στον χρόνο με τη νεαρή ενήλική πλέον Άλις (Alycia Debnam-Carey) να προσπαθεί να βάλει τα θεμέλια της δικής της προσωπικής ζωής, εγείροντας φυσικά θεμελιώδη ερωτήματα αναφορικά με το αν μπορούμε ποτέ πραγματικά να ξεπεράσουμε το παρελθόν μας, να επουλώσουμε τραύματα και να σπάσουμε τις αλυσίδες με το παρελθόν πριν εντυπωθεί μέσα μας σαν σκιά που μας συνοδεύει για πάντα.
Ένα οικογενειακό μελόδραμα που αν και ξεκινά εστιάζοντας σε έναν μόνο πυρήνα, σταδιακά εμπλουτίζεται από μια οδυνηρή -και μερικές φορές υπερβολική- εξερεύνηση των γενεαλογικών τραυμάτων, της κακοποίησης και των ψεμάτων που λέμε στο όνομα της προστασίας του εαυτού μας και των αγαπημένων μας προσώπων. Συχνά οι λέξεις και τα νοήματα βρίσκουν τη δική τους έκφραση μέσα από την παραδοσιακή τέχνη της χρήσης των λουλουδιών ως συμβόλων που διαπνέονται από συγκεκριμένο νόημα, κώδικες που συχνά συναντάει κανείς σε μυθολογίες και δοξασίες διαφόρων πολιτισμών. Ένα έντεχνα επιμελημένο μπουκέτο μπορεί να αντικαταστήσει μια ειλικρινή συζήτηση.
Ένα από τα στοιχεία που αμέσως σε κερδίζουν είναι τα σαγηνευτικά πλάνα, οι εικόνες της Αυστραλιανής ηπείρου. Το μεγαλύτερο μέρος της σειράς έχει γυριστεί στη Νέα Ουαλία της Αυστραλίας, με σκηνές αριστουργηματικές και ατμόσφαιρα παραμυθένια από τον κινηματογραφιστή Sam Chiplin.
Στα πρώτα τρία επεισόδια είναι αδιαμφησβήτητες η ποιότητα και η φροντίδα της παραγωγής. Η αισθητική, η φωτογραφία και φυσικά μερικές έντονες σκηνές όπου η ερμηνεία της μικρής Άλις και της γιαγιάς Τζουν είναι αξιοπρόσεκτες.
Μένει να δούμε το υπόλοιπο της μίνι αυτής σειράς ώστε να μπορέσουμε να ξαναμιλήσουμε και να πάρουμε μια απάντηση σε μερικά ερωτήματα που προκύπτουν βλέποντάς την θα ήταν ιδανική για μια ταινία 1,5 ώρας ή κάθε ένα από τα επεισόδια που βασίστηκε άξιζαν κάθε λεπτό; Όταν η επιθυμία να στηλιτεύσεις κακοποιητικές συμπεριφορές, να φωτίσεις μεγάλες αλήθειες αποδίδεται μέσα από σαγηνευτικά πλάνα και ατμοσφαιρικά σκηνικά, πόσο τελικά εξυπηρετεί τον αρχικό σκοπό;
