Κείμενο: Κατερίνα Μόσχου [ΕΑΤpetit]
Όταν ήμουν μικρή είχα την τύχη να τρώω σχεδόν όλα τα όσπρια, εκτός όμως από τα ρεβίθια. Ίσως έχεις, και εσύ, αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία, με τσακωμούς με τους γονείς ή τους φροντιστές σου, για ένα πιάτο με όσπρια. Ναι, τα παιδιά συνήθως σνομπάρουν οποιοδήποτε φαγητό περιλαμβάνει όσπρια, γιατί έχουν τόσες πολλές εναλλακτικές με έντονες γεύσεις και αρώματα οπότε είναι φυσικό να τα αποφεύγουν. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί συγκρίνει στο μυαλό του ένα πιάτο με ρεβίθια ή φακή από τη μία μεριά με ένα σουβλάκι ή πατατάκια από την άλλη, προφανώς και χάνει τη μάχη το οποιοδήποτε όσπριο. Ένα παιδί ή μικρός άνθρωπος που μ’ αρέσει να το αποκαλώ και εγώ, δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς το επιχείρημα «πρέπει να φας όσπρια γιατί είναι θρεπτικά για σένα» μιας και στο μυαλό του μικρού αυτού ανθρώπου υπερισχύει η γνώμη πως θέλω να φάω αυτό που μου αρέσει στη γεύση και τα όσπρια δεν έχουν ωραία γεύση.
Αντικειμενικά τα όσπρια έχουν υπέροχη γεύση αλλά, όχι μάλλον, για τα παιδιά. Προσωπικά τα ρεβίθια, άρχισα να τα εκτιμώ στην ενήλικη ζωή μου αν και η μάνα μου πάντα πετύχαινε τη ρεβιθάδα, ήτοι χυλωμένα ρεβίθια με λίγο καρότο, κρεμμύδι και σκόρδο και μπόλικο ελαιόλαδο και λεμόνι. Η ίδια πηγή υποστηρίζει πως το μυστικό στην επιτυχία είναι η προέλευση των οσπρίων, και πως τα ντόπια ρεβίθια, όπως και όλα τα όσπρια, είναι πιο νόστιμα.
Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που διαβάζω ή ρωτάω για την προέλευση των τροφίμων. Σε πολλές περιπτώσεις, η τιμή προσδιορίζει την ποιότητα και τον τόπο προέλευσης του προϊόντος. Στην κατηγορία των οσπρίων, για παράδειγμα, οι φημισμένοι γίγαντες και ελέφαντες Πρεσπών έχουν μοναδική ποιότητα και γεύση σε σχέση με τους αντίστοιχους συσκευασμένους που βρίσκονται στα περισσότερα ράφια των supermarket. Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, η χώρα προέλευσης των οσπρίων αναγράφεται κατ’ εξαίρεση και μόνον όταν θεωρείται από την επιχείρηση πως προσδίδει αξία στο προϊόν. Στον κόσμο του marketing, τέτοιες αναφορές χαρακτηρίζονται ως claim προσθέτοντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στα προϊόντα και προσδοκώντας σε περισσότερες πωλήσεις. Την επόμενη φορά που θα βρεθείς στο supermarket, στο τμήμα με τα όσπρια, θα σου πρότεινα να προσέξεις τη χώρα προέλευσης στις συσκευασίες.
Τα ρεβίθια είναι από τα «μαγικά» όσπρια αφού με τη χρήση τους μπορείς να παρασκευάσεις πολλά φαγητά. Οι πιο δημοφιλείς είναι οι αλμυρές παρασκευές όπως τα ρεβίθια σούπα ή φούρνου, το χούμους και το φαλάφελ, που συνδυάζοντας μαζί τα κατάλληλα υλικά, μπορείς να έχεις ένα γευστικό και απολαυστικό αποτέλεσμα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις βέβαια που το συγκεκριμένο όσπριο είναι η βάση και για εναλλακτικές παρασκευές μιας και, σε πολλές συνταγές, τα βρασμένα ρεβίθια μπορούν να αντικαταστήσουν το αλεύρι!
Επιπλέον, αυτή η επιλογή αποτελεί μια θεσπέσια ιδέα αν θέλεις να «καμουφλάρεις» τα ρεβίθια σε ένα πεντανόστιμο σνακ και για τα παιδιά. Προτείνω ανεπιφύλακτα να δοκιμάσεις αυτή τη συνταγή μιας και μπορεί να αναθεωρήσεις την άποψή σου για τα κλασικά γλυκά και τυποποιημένα σνακ.
Αναμονή 8-10 ώρες (*), Μαγείρεμα 2 ώρες (*) (1.5 ώρα για το βράσιμο των ρεβιθιών και 30-40 λεπτά για το ψήσιμο), προετοιμασία 15 λεπτά, θα χρειαστώ ένα ταψάκι διαμέτρου 15cm*15cm (*) η αναμονή και ο χρόνος βρασίματος των ρεβιθιών δεν είναι απαραίτητος αν χρησιμοποιήσεις προ-βρασμένα ρεβίθια κονσέρβας
Υλικά
600gr βρασμένα ρεβίθια (300gr άβραστα)
25gr αλεύρι ολικής άλεσης
25gr άγλυκο κακάο
1κγ baking powder
100gr βούτυρο αμυγδάλου
80gr καστανή ζάχαρη
15ml σιρόπι σφενδάμου (περίπου 3κς)
150gr καβουρδισμένα αμύγδαλα λευκά
100gr σταγόνες πικρής σοκολάτας
Εκτέλεση
Ακολουθώ αυτό το βήμα αν χρησιμοποιήσω ξερά ρεβίθια διαφορετικά πάω στο επόμενο βήμα. Το προηγούμενο βράδυ, τοποθετώ τα ρεβίθια σε ένα μπολ με νερό και τα αφήνω να μουλιάσουν για 8-10 ώρες (ή και παραπάνω). Την επόμενη μέρα, τα ξεπλένω και τα βράζω για περίπου 1.30 ώρα ή μέχρι να μαλακώσουν και τα στραγγίζω μόλις είναι έτοιμα.
Προθερμαίνω τον φούρνο στους 180
Τα μεταφέρω στον πολυκόφτη και τα πολτοποιώ μέχρι να γίνουν μια ενοποιημένη μάζα σαν μαλακή ζύμη.
Μεταφέρω τα πολτοποιημένα ρεβίθια σε ένα μεγάλο μπολ μέσα στο οποίο προσθέτω το αλεύρι, το άγλυκο κακάο, το baking powder, το βούτυρο αμυγδάλου, την καστανή ζάχαρη και το σιρόπι σφενδάμου και ανακατεύω καλά με μια σπάτουλα ώστε να αναμειχθούν καλά τα υλικά.
Παράλληλα, μεταφέρω τα αμύγδαλα μέσα σε ένα κατσαρολάκι και το τοποθετώ πάνω σε μέτρια φωτιά και τα καβουρδίζω για 2-3 λεπτά. Αφού καβουρδιστούν τα αμύγδαλα τα μεταφέρω στον πολυκόφτη και τα σπάω σε μέτρια κομμάτια.
Μεταφέρω τα 3/4 της ποσότητας των αμυγδάλων στην ζύμη μου.
Προσθέτω και τα 3/4 της ποσότητας των σταγόνων σοκολάτας και ανακατεύω μαλακά με τη σπάτουλα.
Τοποθετώ ένα αντικολλητικό χαρτί πάνω στο ταψί και μεταφέρω εκεί τη ζύμη μου και την απλώνω ομοιόμορφα.
Προσθέτω από πάνω το υπόλοιπο 1/4 από τα καβουρδισμένα αμύγδαλα και τις σταγόνες σοκολάτας και ψήνω στον προθερμασμένο φούρνο για 30-35 λεπτά.
Ξεφουρνίζω και αφήνω λίγο να κρυώσει πριν κόψω και απολαύσω!
Συντηρείται στο ψυγείο για 3-4 μέρες.
