Τα έργα του απηχούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του γαλλικού ροκοκό: μια ιδιόρρυθμη επεξεργασία αισθησιακών θεμάτων σε παστέλ αποχρώσεις o καλλιτέχνης Will St. John ζωγραφίζει Drag Queens, μοντέλα Trans. Μερικά από τα πορτρέτα του τα μετατρέπει ακόμη και σε πορσελάνινα αγάλματα, και ταμπακιέρες, παγώνοντάς τα για πάντα στον χρόνο, συγκεράζοντας πορσελάνινα ειδώλια αντίκες, μπιχλιμπίδια και ξωτικά με την κλασική ζωγραφική.
Η Σχολή Καλών Τεχνών δεν ήταν ποτέ για εκείνον επιλογή, καθώς στα μάτια του ήταν ελιτίστικη. Αισθάνθηκε επίσης ότι δεν θα μάθαινε εκεί αυτά που έπρεπε να γνωρίζει για να γίνει ο καλλιτέχνης που ήθελε να γίνει και αυτοδίδακτος δημιούργησε το δικό του πρόγραμμα σπουδών.
Οι πίνακες του St. John αποκαλύπτουν μια φινέτσα που συνδυάζεται με την επιδίωξη απελευθέρωσης από τον κλασικό ρεαλισμό, τον οποίο αντικατοπτρίζουν. Εκπαιδευμένος στις τεχνικές του κλασικού ρεαλισμού, μελετώντας την αναγεννησιακή ζωγραφική στην Ευρώπη κατά τα χρόνια της διαμόρφωσής του στην Ιταλία, ο St. John έχει έκτοτε αποτολμήσει την προσέγγιση νέων καλλιτεχνικών πεδίων υπό την επίδραση της σύγχρονης art σκηνής της Νέας Υόρκης.
Με το έργο του εξυμνεί τα μέλη της queer κοινότητας της Νέας Υόρκης δημιουργώντας σουρεαλιστικές εικόνες από στολίδια πορσελάνης. Συνθέσεις σε κεραμικό με χρώμα, τα έργα αυτά έχουν σημαντική αναπαραστατική σημασία που, όταν συνδυάζονται με την αίσθηση της διασκέδασης και της γιορτής που έχουν, τα καθιστούν αρκετά ισχυρά.
«Από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα μέχρι την Αναγέννηση, υπάρχει ενδιαφέρον για τα ανδρόγυνα φυσικά όντα. Αν κοιτάξετε την αρχαία ελληνική γλυπτική είναι ανδρόγυνη, αν κοιτάξετε τον Καραβάτζιο, τον Ντα Βίντσι, είχαν εμμονή. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο, αλλά πάει πίσω χιλιάδες χρόνια», έχει δηλώσει πρόσφατα σε συνέντευξη του στο ES magazine.
Η Saatchi Yates σηματοδοτεί την έναρξη της Frieze London 2023 με έναν εορτασμό της τριετούς επετείου της και για τον εορτασμό του γεγονότος, ο χώρος φιλοξενεί έκθεση με τον καλλιτέχνη Will St. John:
«Η Saatchi Yates κάνει μαγικά στον κόσμο της τέχνης. Είναι τιμή μου που βρίσκομαι εδώ για να γιορτάσω την τριετή επέτειο της παρουσίας τους στο Λονδίνο. Είμαι πολύ ευγνώμων που δουλεύουμε μαζί», έχει δηλώσει για αυτή τη συνεργασία.
Κατά τη διάρκεια μιας θριαμβευτικής έκθεσης πέρυσι, με οικοδεσπότη τον ηθοποιό και μακροχρόνιο φίλο του, Adam Driver, ο St. John παρουσίασε μια σειρά από πορτρέτα που γοήτευσαν τους λάτρεις της τέχνης της Νέας Υόρκης. Ειδικότερα, ο St. John επέλεξε εξέχουσες προσωπικότητες του τρανς φύλου, όπως η ηθοποιός Hari Nef, ο γκαλερίστας και μουσικός Ruby Zarsky και η ηθοποιός Patricia Black, ως μοντέλα για αυτά τα συναρπαστικά πορτρέτα.
Η Phoebe Saatchi Yates και ο Arthur Yates, συνιδρυτές της Saatchi Yates, δήλωσαν: «Ο Will St. John αποτυπώνει τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες της Βοημίας της Νέας Υόρκης και ζωγραφίζει τους χαρακτήρες που ζουν στις παρυφές της κοινωνίας, με τον ίδιο σεβασμό των πορτρέτων του παρελθόντος».
Ο St. John ασχολείται με την τέχνη από την ηλικία των οκτώ ετών. Μεγαλώνοντας στο Χάρισμπουργκ της Πενσυλβάνια, η μητέρα του ήταν εκείνη που έδωσε το έναυσμα για τη δουλειά του. «Η μητέρα μου είναι βιβλιοθηκάριος και μου πήρε ένα βιβλίο, κάτι σαν “πώς να ζωγραφίζεις μυθολογικά πλάσματα”. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι που πραγματικά εντυπωσίασε τη μαμά μου. Θυμάμαι πόσο ενθουσιασμένη ήταν από την πρόοδο που είχα κάνει. Με ευχαριστούσε που την ευχαριστούσε. Αυτό ήταν η πραγματική ώθηση για να συνεχίσω» έχει αναφέρει.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’20, πήρε την τολμηρή απόφαση να σπουδάσει δημιουργική γραφή αντί να πάει σε σχολή καλών τεχνών. Για τον St. John, η εκπαίδευση στην κλασική τέχνη δεν επρόκειτο να γίνει μέσα από κάποιο ίδρυμα, αλλά στην Ευρώπη. «Όταν ήμουν στα 20 μου, αποφάσισα να ταξιδέψω σε όλα τα μεγάλα μουσεία της Ευρώπης. Πήγα στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Αυστρία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες και φυσικά το Ηνωμένο Βασίλειο. Ζωγράφισα, μελέτησα και σχεδίασα από όλα τα σπουδαία έργα στα ευρωπαϊκά μουσεία. Αυτό ήταν ένα μεγάλο μέρος της εκπαίδευσής μου», συνεχίζει.
Το έργο τέχνης που θα τον αγγίξει βαθιά δεν είναι άλλο από την Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου: «Στάθηκα μπροστά από τη La Pietà στον Άγιο Πέτρο και έκλαψα με πραγματικά δάκρυα, παρόλο που δεν είμαι καθολικός. Νομίζω ότι είναι αδύνατο να μην αισθάνεσαι γνήσια ανθρώπινη συγκίνηση όταν στέκεσαι μπροστά σε μια τέτοια μεγάλη τέχνη. Βιώνεις ό,τι καλύτερο έχει κάνει η ανθρωπότητα».
