«Γεμάτη Ζωή: Μια συζυγική νουβέλα» του Τζων Φάντε: Φλέβα κωμικού χρυσού

Άλλο ένα κωμικό διαμαντάκι, το οποίο πλέον παγιώνει και με το παραπάνω τον Φάντε στο μυαλό μου ως έναν κύριο εκφραστή της αμερικάνικης κωμικής λογοτεχνίας

Η «ανακάλυψη» του Τζων Φάντε τη δεκαετία του 1990 έφερε στο προσκήνιο εκ νέου έναν ξεχασμένο συγγραφέα με αναντίρρητες όσο και απροσδόκητες αρετές. Χρησιμοποιώ τον όρο «απροσδόκητες» διότι ο Φάντε ήταν γνωστός κυρίως ως ένας πρώιμος εκφραστής του περιθωρίου του Λος Άντζελες της δεκαετίας του 1930, πράγμα που εξηγεί και το ότι τον λάτρευε ο Μπουκόφσκι. Δεν θα περίμενε όμως κάποιος από έναν συγγραφέα με αυτό το προφίλ να αποδειχθεί ένας από τους καλύτερους κωμικούς συγγραφείς της γενιάς του, αν όχι ολόκληρου του εικοστού αιώνα. Πριν από καιρό είχα γράψει μια κριτική για το ξεκαρδιστικό όσο και βαθιά ανθρώπινο «Ο Σκύλος μου ο Ηλίθιος». Αυτή τη φορά ήρθε στα χέρια μου το «Γεμάτη Ζωή: Μια συζυγική νουβέλα», άλλο ένα κωμικό διαμαντάκι το οποίο πλέον παγιώνει και με το παραπάνω τον Φάντε στο μυαλό μου ως έναν κύριο εκφραστή της αμερικάνικης κωμικής λογοτεχνίας.

Για άλλη μια φορά ο Φάντε γράφει για τον εαυτό του, χωρίς καν να μπαίνει στον κόπο να αλλάξει το όνομά του. Αφηγητής είναι ο ίδιος και η ιστορία που αφηγείται είναι η περίοδος της εγκυμοσύνης της γυναίκας του και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο υπαρξιακά, αφού αφ’ ενός τον θέτει αντιμέτωπο με τον ρόλο του τόσο ως επικείμενου πατέρα, αφ’ ετέρου τον κάνει να αναθεωρήσει την ιδιότητά του ως γιου και να προσδιορίσει εκ νέου τη σχέση του με τον πατέρα του, αλλά ακόμα και να συλλογιστεί το πόσο αλλάζει και η σχέση του με τη γυναίκα του. Εν ολίγοις, ο Φάντε θίγει όλα όσα απασχολούν έναν άντρα όταν αλλάζει ριζικά η ζωή του εν όψει της γέννησης του παιδιού του, αλλά με ένα υπέροχο χιούμορ και εξαιρετικές κωμικές σκηνές που πηγάζουν κατά βάση από τη βαθιά κωμική φλέβα των κεντρικών χαρακτήρων.

Οι γονείς του για παράδειγμα είναι εκπληκτικές φιγούρες. Είναι ταυτόχρονα σχεδόν καρικατούρες αλλά και αληθοφανείς. Η μητέρα του για παράδειγμα, την οποία πρέπει να προσεγγίζεις με συγκεκριμένο τρόπο ανάλογα με τον χρόνο που έχεις να την δεις: αν έχεις να τη δεις πάνω από τρεις μήνες πρέπει να την πλησιάσεις από πίσω, γιατί λιποθυμάει πάντα και πρέπει να είσαι εκεί να την πιάσεις. Ο πατέρας του από την άλλη είναι ένα τυπικό δείγμα ενός Ιταλού μετανάστη που νιώθει φυσικό πόνο βλέποντας τους νέους να σπαταλάνε χρήματα, και σε μια ξεκαρδιστική σκηνή ο αφηγητής τον εκδικείται δίνοντας πέντε δολάρια φιλοδώρημα σε έναν αχθοφόρο στον σταθμό με αποτέλεσμα ο πατέρας του να δακρύσει από το σοκ.

Αυτό που είναι ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα όσο και γενικότερα στα έργα του Φάντε είναι ότι τελικά, παρά το σαρκαστικό χιούμορ, παρά την κυνικότητα ενός συγγραφέα που γράφει σενάρια στο Χόλιγουντ των καταχρήσεων, ο Φάντε τελικά είναι ένας ρομαντικός που ουσιαστικά στα έργα του εξυψώνει την αξία της οικογένειας. Θα μου πει κανείς, τι πιο λογικό για τον γιο Ιταλών μεταναστών; Σύμφωνοι. Όμως ο Φάντε έζησε και δούλεψε στο Λος Άντζελες και την κινηματογραφική βιομηχανία σε μία περίοδο ριζικού απογαλακτισμού από παραδοσιακές αξίες. Το ότι δείχνει να σέβεται τόσο ουσιαστικά τον ρόλο της οικογένειας και να αποδεικνύεται τόσο πιστός σε αυτόν, έστω και με τον δικό του ιδιόρρυθμο τρόπο, μου μοιάζει απροσδόκητο αλλά και φορτίζει το χιούμορ του με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα.

Και τελικά αυτό είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τις ρίζες, για τις σχέσεις μέσα στις οποίες γεννιόμαστε και τις οποίες καλλιεργούμε, αλλά και για τις σχέσεις που συνάπτουμε και με τις οποίες πορευόμαστε. Το πόσα πράγματα πρέπει να υπερβούμε προκειμένου να διατηρήσουμε αυτές τις σχέσεις είναι μία από τις προκλήσεις της ζωής, ενώ συνήθως είναι βάσανο και ευλογία μαζί, βαρύ φορτίο και συνάμα φτερά. Ο Φάντε σε κάνει να το συνειδητοποιείς αυτό την ώρα που γελάς φωναχτά αναγνωρίζοντας κομμάτια από τη ζωή σου, παρά το συχνά σουρεαλιστικό υπόβαθρο στις ιστορίες του. Συνεπώς στα έργα του προκύπτει περισσότερο η αποδοχή παρά η ανατροπή, όπως σε άλλα σατιρικά έργα. Η κωμωδία του Φάντε μοιάζει να αναδεικνύει μια πολύτιμη στωικότητα.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.