Κείμενο: Κατερίνα Μόσχου [ΕΑΤpetit]
Είμαι και εγώ από εκείνους τους «περίεργους» ανθρώπους που θέλουν να περιποιούνται αυτό που τρώνε. Όταν είμαι στο σπίτι και, ανεξάρτητα από το αν αυτό που ετοιμάζομαι να φάω είναι κάτι απλό ή ιδιαίτερο, θέλω να το σερβίρω στο ανάλογο σκεύος, να καθίσω και να το απολαύσω. Σίγουρα υπάρχουν φορές που, λόγω πίεσης χρόνου, τρώω πιο βιαστικά, αλλά δεν θα με δεις ποτέ να τρώω όρθια ή μέσα από κατσαρόλες και τάπερ. Ουδείς λόγος για υπερβολές, είτε είναι ζυμαρικά είτε ένα σπιτικό σάντουιτς μέχρι και μια φέτα ψωμί με μέλι και ταχίνι θα το σερβίρω όμορφα και θα το φάω και ο λόγος είναι ότι μ’ αρέσει να σέβομαι τον εαυτό μου και την στιγμή του φαγητού.
Αν θεωρείς ότι τα παραπάνω είναι υπερβολικά και σκέφτεσαι τι διαφορά έχει αφού σκοπός είναι απλά να φάω, γιατί έχω πιο σοβαρά πράγματα να κάνω ή γιατί πιέζομαι τόσο πολύ που δεν μπορώ να ασχοληθώ, τότε θα σου πρότεινα να αναθεωρήσεις τις ανάγκες και τις προτεραιότητές σου. Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο μεγάλη υπόθεση είναι που μπορείς και τρως; Πόσο ευγνώμων πρέπει να νιώθεις που μπορείς να μασήσεις το φαγητό σου και να το καταπιείς; Ότι έχεις τη δυνατότητα να φας ό,τι επιθυμείς χωρίς περιορισμούς; Η ώρα του φαγητού είναι στιγμή ιερή. Ίσως θεωρούμε πολλά πράγματα δεδομένα και δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε τα δώρα που έχουμε στη ζωή μας μέσα από τις απλές στιγμές.
Θα συμφωνήσεις πιστεύω πως δεν θα αλλάξει κάτι δραματικά αν προσφέρεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου για να καταναλώσεις με ηρεμία το φαγητό σου. Για μια στιγμή μπορούν όλα να περιμένουν γιατί αν η τροφή δεν είναι μια μορφή φροντίδας για τον εαυτό μας τότε τι είναι; Η θρέψη του οργανισμού μας, πόσω μάλλον η σωστή θρέψη, είναι πιο σημαντική από όσο νομίζεις και είναι, το λιγότερο, αγένεια απέναντι στον εαυτό μας, αν αδιαφορούμε για αυτήν. Η τάση της ιλιγγιώδους ζωής μάς έχει φέρει στο σημείο όχι μόνο να μην ασχολούμαστε με το τι τρώμε αλλά και πώς το τρώμε. Σκέψεις όπως «έλα μωρέ δεν βαριέσαι και αύριο μέρα είναι, φάε τώρα την τυρόπιτα» μέσα σε 1 λεπτό στα όρθια χωρίς να έχεις αντιληφθεί πότε και τι έφαγες. Αυτό δεν είναι σεβασμός προς τον εαυτό μας, αυτό είναι ζωώδης ικανοποίηση της ανάγκης για τροφή και η αλήθεια είναι ότι έχουν περάσει αρκετές χιλιάδες χρόνια για να έχουμε μείνει ακόμη εκεί.
Είναι πολύ σοφή η ευχή του λαού μας «καλή όρεξη» που υποδηλώνει ότι έχεις υγεία και έχεις και την τύχη να κάθεσαι στο τραπέζι και να έχεις επιθυμία και όρεξη για φαγητό. Είναι αλήθεια ότι και το πιο εκλεπτυσμένο φαγητό να έχεις μπροστά σου, αν λείπει η υγεία και η όρεξη τότε το μόνο βέβαιο είναι πως δεν θα το απολαύσεις. Αναγνώρισε αυτές τις μικρές χαρές και ίσως αλλάξει κάτι και στη δική σου καθημερινότητα.
Παρακάτω θα διαβάσεις μια εύκολη και γρήγορη συνταγή για ένα υγιεινό και θρεπτικό σνακ με γιαούρτι, κινόα, φρέσκα μύρτιλα και μπανάνα.
Προετοιμασία 5 λεπτά, μαγείρεμα 15 λεπτά, μερίδες 2
Υλικά
400gr γιαούρτι της αρεσκείας σου (εγώ χρησιμοποίησα φυτικό γιαούρτι καρύδας)
30gr φρέσκα μύρτιλα
2κς μαρμελάδα φρούτα του δάσους (ή άλλη της αρεσκείας σου)
1 φρέσκια μπανάνα
100gr τρίχρωμη κινόα (θα την βρεις στα μεγάλα σούπερμαρκετ και μπακάλικα)
20gr κινόα pop (θα την βρεις στα ενημερωμένα μπακάλικα)
1κγ μέλι της αρεσκείας σου
10gr καβουρδισμένα αμύγδαλα λευκά (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Ξεπλένεις την κινόα και ακολουθείς τις οδηγίες της συσκευασίας για το βράσιμο.
Παράλληλα πλένεις καλά τα μύρτιλα.
Αν επιλέξεις να προσθέσεις τα καβουρδισμένα αμύγδαλα τότε τα μεταφέρεις σε ένα μικρό κατσαρολάκι και τα τοποθετείς πάνω σε μέτρια φωτιά για 2-3 λεπτά.
Θα δεις πως τα αμύγδαλα θα αρχίσουν να παίρνουν ένα χρυσαφένιο χρώμα και να μυρίζουν πολύ ωραία (προσοχή όμως γιατί αρπάζουν εύκολα).
Μόλις είναι έτοιμη η κινόα την αφήνεις για λίγα λεπτά να κρυώσει και μεταφέρεις όλα τα υλικά σε μπολ σερβιρίσματος.
Πρώτα προσθέτεις το γιαούρτι και στη συνέχεια τα υπόλοιπα υλικά.
Σερβίρεις και απολαμβάνεις!
