Και Τσικνοπέμπτη και Αγίου Βαλεντίνου και Σύνοδος Κορυφής και, όχι ένα αλλά δύο, Eurogroup και συλλαλητήρια μπόλικα, ναι, ας μην κατηγορήσουμε αυτή την εβδομάδα ως άδεια από ιβέντς. Πέρα από την πλάκα, από όποια ιδεολογική πλευρά κι αν αντιμετωπίζει κανείς τα γεγονότα, ζoύμε μάλλον ιστορικές μέρες. Δεν ξέρω τι ποσοστό συμμετοχής στη διαμόρφωση των από εδώ και πέρα εξελίξεων μπορούμε να έχουμε· ίσως μικρότερο, ίσως μεγαλύτερο. Ξέρω όμως, πως αν υπάρχει μια βασική διαφορά με καθοριστικές εξελίξεις της προηγούμενης πενταετίας, είναι πως τώρα δεν κινούμαστε πάνω στον άξονα βαθύς ζόφος – βαθιά οργή, αλλά σε έναν άξονα πολύ πιο συνειδητοποιημένο, πολύ πιο πολιτικό, πολύ πιο ενεργό, σε έναν άξονα που ανεξάρτητα από το πού θα οδηγήσει τελικά, αν μη τι άλλο σε κάνει να αισθάνεσαι άνθρωπος και όχι ανθρωπάκι.
Όσο για το αποτέλεσμα, τα επόμενα χρόνια θα προσφέρουν μια απόφανση για το τι ήταν αυτό που μας συνέβη αυτές τις εβδομάδες. Κι όσο για τις απόκριες, θα υπάρχουν και του χρόνου, όποιο νόμισμα κι αν ανταλλάσσουμε τότε μεταξύ μας. Κι όσο για τον έρωτα, δεν έχει να φοβηθεί την εμπορευματοποίησή του, την επετειοποίησή του, την οτιδηποτετοποίησή του· ο έρωτας είναι έρωτας γιατί είναι ποιητικότερος ακόμη και από την ποίησή του.
—
Φωτογραφία άρθρου: Αγιοβαλεντίνικη διάθεση στο Αεροδρόμιο της Αθήνας μαζί με τους TangoFix και τους Evocación, το Σάββατο 14 Φεβρουαρίου και ώρα 13:30
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag
