Η γλύπτρια Βένια Δημητρακοπούλου είναι στην Αίγινα. «Δεν επιλέγω τον φόβο», λέει στο ελc, «είναι η ώρα να φανούμε ψύχραιμοι, να αντισταθούμε», λέει, από το εργαστήριό της που δουλεύει την πέτρα.
Δουλεύει μήνες τώρα ένα μεγάλης κλίμακας έργο τους Ελεύθερους Πολιορκημένους, ξαναδιαβάζει τον Σολωμό και πολλή ποίηση.
«Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν από πού να πιαστούν και σήμερα όσο ποτέ χρειάζονται τις φωνές, τη γνώση που συσσωρεύσαμε από τις τεράστιες βιβλιοθήκες μας για να μεταδώσουμε ένα μήνυμα. Διαβάζω τα Ημερολόγια Φυλακής του Παύλου Ζάννα και σκέφτομαι ότι άλλοι έχουν ζήσεις σε μια εποχή που δεν υπήρχαν τα μέσα να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους τους.
Σκέφτομαι ξέρεις, πως ναι, να έχω συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω μου, να παίρνω τα μέτρα που χρειάζεται, να συναισθάνομαι την κατάσταση αλλά πρέπει αυτό που συμβαίνει να πιάσει όλον τον χώρο μέσα μου; Γιατί; Αν γίνει έτσι θα με καταβάλει, θα με καθηλώσει. Να δώσουμε μια μεγάλη ευκαιρία στη σκέψη, να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση και να σκεφτούμε λίγο πιο πέρα από τον εαυτό μας, τους άλλους. Είναι δύσκολες ώρες, αλλά χρήσιμες».
H Βένια Δηµητρακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Mαθήτευσε στο Α΄ εργαστήριο Γλυπτικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, ενώ παράλληλα σπούδασε θέατρο στην Ανώτερη Σχολή Δραµατικής Τέχνης του Ωδείου Αθηνών. Παρακολούθησε επίσης μαθήµατα σχεδίου στο Atelier Vivant της École Nationale Supérieure des Beaux-Arts. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Αίγινα. Eίναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος.
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιους χώρους καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το 2014 κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Hatje Cantz ο τόμος Venia Dimitrakopoulou, Promahones, έκδοση αφιερωμένη στο μεγάλης κλίμακας έργο της «Προμαχώνες». Η γλυπτική εγκατάσταση, αφού παρουσιάστηκε πρώτα στο Μουσείο Μπενάκη το χειμώνα 2014-2015, έχει τοποθετηθεί από τον Οκτώβριο του 2016 στον κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας. Τα τελευταία χρόνια έχει εντατικοποιήσει τη δραστηριότητά της στην Ιταλία, με προσωπικές εκθέσεις και συμμετοχή σε πρωτοβουλίες αναγνωρισμένου κύρους.
Συμμετέχει ως ενεργό μέλος της ομάδας εργασίας του «Tempo Forte», μιας πολιτιστικής πρωτοβουλίας του Πρέσβη της Ιταλίας στην Ελλάδα, που προωθεί σε διακυβερνητικό επίπεδο τον πολιτιστικό διάλογο και την εδραίωση των κοινών πτυχών της ταυτότητας των δύο χωρών. Από τον Νοέμβριο του 2018 έως τον Ιούνιο του 2019, η Βένια Δημητρακοπούλου παρουσίασε χαρακτηριστικές ενότητες της δουλειάς της στην εκθεσιακή τριλογία «Ύλη – Λόγος – Ήχος» υπό τον γενικό τίτλο «Αρχέγονο Μέλλον» στις ιταλικές πόλεις Παλέρμο, Τορίνο και Τεργέστη. Για τις εκθέσεις αυτές ο ιταλικός εκδοτικός οίκος Allemandi κυκλοφόρησε έναν κατάλογο αφιερωμένο στο έργο της. Η τριλογία παρουσιάστηκε συνολικά το καλοκαίρι του 2019 στην Πινακοθήκη Κυκλάδων στη Σύρο. Το 2016 ένα δικό της το σχέδιο επιλέχθηκε για το εξώφυλλο της αναθεωρημένης έκδοσης της Ιστορίας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Mario Vitti (εκδόσεις Cafoscarina, Βενετία). Τον Ιανουάριο του 2017 ο Πρόεδρος του Ιταλικού Κράτους Sergio Mattarella την τίμησε με το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Αστέρα της Ιταλίας «σε αναγνώριση της συνεισφοράς της, μέσω του καλλιτεχνικού της έργου, στη σίσφυξη των σχέσεων με την Ιταλία, χώρα με την οποία αισθάνεται ιδιαίτερα δεμένη». Το 2018 το Αρχαιολογικό Μουσείο Antonino Salinas στο Παλέρμο τοποθέτησε στη μόνιμη συλλογή του το έργο της «Χρυσό Δόρυ».
