Στη συλλογή του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης, που ήδη κατέχει έξι πίνακες του Νικολά Πουσέν, συμπεριλαμβανομένου του “Midas Washing at the Source of the Pactolus” (1627), έρχεται να προστεθεί ένα συναρπαστικό συλλεκτικό έργο του καλλιτέχνη του 17ου αιώνα.
Το έργο “Agony in the garden” (Αγωνία στον κήπο 1626–27) μετά από μια ταραχώδη πορεία, αφού στο πέρασμα των αιώνων μεταβιβάστηκε, αγοράστηκε και πουλήθηκε, ανήκει πλέον στο MET ύστερα από την ευγενική προσφορά των Νεοϋορκέζων συλλεκτών Barbara και Jon Landau, οι οποίοι είχαν στη συλλογή τους το έργο τα τελευταία 22 χρόνια και συγκαταλέγονται στη λίστα με τους 200 κορυφαίους συλλέκτες κάθε χρόνο, από το 1995.
Ο πίνακας ήταν γνωστός μέσω αναφορών από τους πιο επιφανείς επισκέπτες της Ρώμης τον 17ο και 18ο αιώνα — αλλά τα ίχνη του χάθηκαν μέχρι το 1985, όπου η ανακάλυψή του αποτέλεσε μια σπουδαία στιγμή για το συνολικό έργο του Πουσέν.
Ο Νικολά Πουσέν θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκφραστές του κλασικού γαλλικού μπαρόκ, διάσημος για τους πίνακές του με θρησκευτικές και μυθολογικές σκηνές. Αν και Γάλλος στην καταγωγή, μπορεί κανείς να τον θεωρήσει «Ιταλό» στην καλλιτεχνική του οπτική.
Όπως πολλοί νέοι καλλιτέχνες στη Γαλλία, αρχικά αναζήτησε την καριέρα του στο Παρίσι. Φτάνοντας εκεί το 1612, σπούδασε ανατομία, και αρχιτεκτονική, αλλά τελικά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στη Ρώμη παρ’ ότι συχνά επέστρεφε στο Παρίσι μετά από τις προσκλήσεις της γαλλικής βασιλικής αυλής, άλλωστε έγινε γνωστός ως «ο πρώτος ζωγράφος του Βασιλιά» για τον Λουδοβίκου ΙΓ ‘.
Εκείνη την εποχή άνθησης της τέχνης του μπαρόκ, οι καλλιτέχνες ακολουθούσαν το γενικό ρεύμα του ρωμαϊκού μπαρόκ αλλά ο Πουσέν, εμπνεόμενος από το μεγαλείο των αναγεννησιακών έργων του Ραφαήλ, επιδίωξε να ξεπεράσει την τεχνοτροπία της μόδας και στράφηκε σε μια τεχνοτροπία, βασισμένη στη σπουδή των ανθρώπινων παθών, αναζητώντας έμπνευση στον κόσμο της Αρχαιότητας και στους δασκάλους της Αναγέννησης. Θέλησε να αντιμετωπίσει την πρόκληση της απεικόνισης του ανθρωπίνου σώματος, όπου κυριαρχεί το γυμνό ανθρώπινο σώμα και να συλλάβει τις εκφραστικές ικανότητές του.
Ο Πουσέν δημιούργησε αυτό το έργο σε μια κομβική στιγμή, αμέσως μετά την άφιξή του στη Ρώμη, στην πρώιμη καλλιτεχνική του περίοδο δημιουργίας, όταν διακατέχεται από περιέργεια και πάθος, αλλά ακόμη δεν έχει κερδίσει μια σταθερή βάση στον καλλιτεχνικό κόσμο της πόλης.
Στον πίνακα απεικονίζεται μια σύνθεση εικόνας δύο πλάνων. Στο πρώτο πλάνο αναπαριστάται ο Ιησούς μετά τον Μυστικό Δείπνο, όπου μαζί με τους Αγίους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη πηγαίνουν στον κήπο της Γεθσημανή. Είναι η στιγμή που προσδοκώντας τον θάνατο με την επικείμενη σταύρωσή του προσεύχεται για δύναμη στον Θεό Πατέρα. Σε απάντηση, μια πλημμύρα αγγέλων κατεβαίνει στη Γη φέρνοντας τον σταυρό που θα φέρει ο Ιησούς και στη συνέχεια θα σταυρωθεί την επόμενη μέρα. Οι απόστολοί του στο δεύτερο πλάνο, αποκοιμιούνται αμέσως. Στο έργο αυτό είναι έκδηλη η γοητεία που του ασκούσε o κλασικός κόσμος ενώ η επεξεργασία του φωτός δείχνει τις επιρροές του από τους ζωγράφους της αναγέννησης.
Στο πίσω μέρος της εικόνας υπάρχει η λατινική επιγραφή “SALVATORIS IN HORTO GETSEMA / NI A NICOLAO POVSSIN COLORIBVS / EXPRESSA,”ο τίτλος που έφερε κατά την απογραφή του έργου στη συλλογή του Κάρλο Αντόνιο νταλ Πότσο, αδελφού του Κασσιάνο νταλ Πότσο, ο οποίος θα γινόταν τελικά ο μεγαλύτερος προστάτης του Πουσέν στη Ρώμη.
«Είμαστε ενθουσιασμένοι που προσθέτουμε αυτόν τον αξιόλογο πίνακα στη συλλογή του ΜΕΤ», δήλωσε η Γαλλίδα Marina Kellen, Διευθύντρια του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης. «Ο Πουσέν ήταν πάντα μέρος της ιστορίας του Μουσείου και αυτή η τελευταία προσθήκη εδραιώνει περαιτέρω την ηγετική του θέση στην προβολή έργων του μεγάλου κλασικού Γάλλου ζωγράφου.»
