Το “Moderato Cantabile” της Μαργκερίτ Ντυράς μεταφέρει για πρώτη φορά στην Ελλάδα η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α.

Οι τρεις βασικοί συντελεστές της παράστασης απαντούν στο ερώτημα «Κάθε προσπάθεια ερμηνείας της ζωής είναι ένα διαφορετικό μονοπάτι μνήμης;»

Το Moderato Cantabile της Μαργκερίτ Ντυράς αφηγείται μία σειρά συναντήσεων κατά τις οποίες ένας άντρας και μία γυναίκα επιδίδονται εμμονικά, τελετουργικά στην αναβίωση ενός εγκλήματος πάθους (ανάμεσα σε έναν άλλο άνδρα και μία άλλη γυναίκα), στο οποίο έχουν υπάρξει μάρτυρες. Η γυναίκα γοητευμένη από το έγκλημα επιστρέφει πολλές φορές στη σκηνή δημιουργώντας σχέση με έναν άντρα που είδε επίσης τη δολοφονία και πίνοντας το απόγευμα μαζί του, αυτός απαντά υπομονετικά στις επίμονες ερωτήσεις της. Σιγά σιγά και οι δύο ανακαλύπτουν ότι καταλαμβάνονται από δυνάμεις που απειλούν τη δική τους σταθερότητα.

Άλλοτε μέσω της αφήγησης και άλλοτε μέσω της αναπαράστασης, ο άντρας και η γυναίκα προσπαθούν να κατανοήσουν τα κίνητρα του εγκλήματος. Διαφορετικές εκδοχές των γεγονότων αναδύονται άλλοτε ως πραγματικότητα, άλλοτε ως μνήμη και άλλοτε ως φαντασία, με τα όρια μεταξύ των τριών να είναι συχνά ακαθόριστα. Η αμφισημία της γλώσσας που διατρέχει το Moderato Cantabile καθώς οι ήρωες του έργου κινούνται διαρκώς ανάμεσα στο παρόν (ως οι εαυτοί τους) και σε ένα φαντασιακό παρελθόν (ως οι πρωταγωνιστές του εγκλήματος) δημιουργεί ένα τοπίο επιθυμίας, ονειροπόλησης, φαντασίωσης και κινδύνου. Χαρακτηριστικό στοιχείο στη διαδικασία αφήγησης / αναπαράστασης των γεγονότων από τους δύο ήρωες είναι η ασυνέχεια του χρόνου και της μνήμης. Μέσα από τις σιωπές, τον ρυθμό που είναι σχεδόν μουσικός και τις επαναλήψεις, το Moderato Cantabile αφηγείται την κατάσταση αγωνίας που προκαλείται, όταν συνειδητοποιεί κανείς ότι η ζωή του είναι μάταιη και μονότονη, μαζί με την αναζήτηση του πάθους που προκύπτει από αυτό.

To Moderato Cantabile μεταφέρει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου, σε έναν ιδιαίτερο χώρο στον Βοτανικό, στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α. Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν η Ιφιγένεια Γρίβα και ο Κωνσταντίνος Γώγουλος.

Oι τρεις συντελεστές της παράστασης απαντούν στο ερώτημα:

«Κάθε προσπάθεια ερμηνείας της ζωής είναι ένα διαφορετικό μονοπάτι μνήμης;»

 

Ευφροσύνη Μαστρόκαλου: «Αφού η ίδια η μνήμη είναι ευμετάβλητη, είναι επινόηση-φαντασία, όλες οι εκδοχές είναι ανοιχτές και ασταθείς»

Κάθε φορά που προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τη ζωή είναι μια άλλη προσπάθεια να επανερμηνεύσουμε το ίδιο γεγονός, το ίδιο συμβάν με διαφορετικό τρόπο. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι η μνήμη είναι επιλεκτική˙ με το ότι η λήθη είναι αναγκαία για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε (όπως έχει πει ο Νίτσε αν δεν ξεχνούσαμε δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε). Αλλά και με το γεγονός ότι ο χωρόχρονος, η οπτική γωνία (το perspective) μέσα από την οποία βλέπουμε τις στιγμές της ζωής μας έχει  διαφοροποιηθεί. Είτε γιατί οι ανάγκες μας έχουν αλλάξει είτε γιατί εμείς έχουμε αλλάξει είτε γιατί κάτι στο παρελθόν που δεν έδειχνε σημαντικό τώρα φωτίζεται περισσότερο και έχει άλλη σημασία. Αφού η ίδια η μνήμη είναι ευμετάβλητη είναι επινόηση-φαντασία, όλες οι εκδοχές είναι ανοιχτές και ασταθείς.

Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι κάθε προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τη ζωή είναι ένα διαφορετικό μονοπάτι μνήμης με την έννοια ότι κάθε προσπάθεια ερμηνείας είναι πάντα στις παρυφές μιας εκδοχής.

Ιφιγένεια Γρίβα: «Σε κάθε ερμηνεία εμπερικλείεται πάντα το στοιχείο της αναθεώρησης και της αλλαγής»

Η ερμηνεία δεν υφίσταται από μόνη της, αν δεν αφηγείται σε κάποιον μια ιστορία. Οι ερμηνείες της ζωής συνδέονται με το ποιοι είμαστε εμείς σήμερα, τώρα. Πρόκειται για το σημείο σύζευξης παρελθόντος και μέλλοντος. Αυτό το παρόν που συγκεράζει τις ρίζες της παιδικής ηλικίας, τις επιθυμίες, τα όνειρα, τα θέλω, τις ανάγκες της ύπαρξής μας στο σημείο της ζωής που βρισκόμαστε. Σε κάθε ερμηνεία εμπερικλείεται πάντα το στοιχείο της αναθεώρησης και της αλλαγής. Να μένεις ανοιχτός, να μαθαίνεις από τη ζωή πώς να προχωράς.

Κωνσταντίνος Γώγουλος: «Κάθε προσπάθεια ερμηνείας της ζωής, πρώτα και κύρια επηρεάζεται από τις προσδοκίες μας, το σύνολο των πεποιθήσεών μας και τις προηγούμενες γνώσεις μας»

Κάθε προσπάθεια ερμηνείας της ζωής, έχω την αίσθηση πως πρώτα και κύρια επηρεάζεται από τις προσδοκίες μας, το σύνολο των πεποιθήσεών μας και τις προηγούμενες γνώσεις μας. Έχει επίσης μάλιστα πολύ ενδιαφέρον πως όλες οι παραπάνω προσδοκίες, πεποιθήσεις και γνώσεις επηρεάζουν τις ίδιες μας τις αναμνήσεις, τις αναδιαμορφώνουν πολλές  φορές-σε βαθμό που ποικίλει βέβαια-, με τέτοιο τρόπο ώστε να επιβεβαιώνονται οι προσχηματισμένες τάσεις και προκαταλήψεις μας.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, νομίζω πως έχει πολύ ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς αυτές ακριβώς τις προσχηματισμένες και δογματικές αρκετές φορές εικόνες των σκέψεών μας και πώς αυτές ελέγχουν το πώς ζούμε.

Ιnfo παράστασης:

Moderato Cantabile | 27, 28, 29 & 30/4, 1, 2 & 3/5 στις 21:00 | Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α, Κορυτσάς 39, Βοτανικός, τηλ. κρατήσεων:  6943267261

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.