Το μοναστήρι Sainte Marie de La Tourette είναι το τελευταίο από τα πιο σημαντικά κτίρια που σχεδίασε ο πιο διάσημος αρχιτέκτονας του 20ού αιώνα, ο Λε Κορμπιζιέ, στην πλαγιά ενός λόφου κοντά στη Λιόν. Ο σχεδιασμός του κτιρίου ξεκίνησε τον Μάιο του 1953 και ολοκληρώθηκε το 1961. Η επιτροπή που αποφάσισε τη δημιουργία του κτηρίου έκρινε ότι πρωταρχικό καθήκον της Μονής πρέπει να είναι η πνευματική αφύπνιση των ανθρώπων και ιδίως των κατοίκων των γειτονικών περιοχών. Ως αποτέλεσμα, το μοναστήρι χτίστηκε στο Eveux-sur-Arbresle, το οποίο απέχει μόλις 25 χλμ. από τη Λιόν και είναι προσβάσιμο με τρένο ή αυτοκίνητο. Τον Ιούλιο του 2016, το κτίριο και πολλά άλλα έργα του Λε Κορμπιζιέ γράφτηκαν ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το μοναστήρι αποτελείται από τέσσερις περιμετρικές βαριές ορθογώνιες κατασκευές που δημιουργούν ένα κλειστό εσωτερικό χώρο. Στο εσωτερικό του έχει εκατό υπνοδωμάτια για μαθητευόμενους και εκπαιδευτικούς, αίθουσες μελέτης, έναν χώρο εργασίας και μία αίθουσα ψυχαγωγίας, τραπεζαρία, βιβλιοθήκη και εκκλησία. Στο χαμηλότερο επίπεδο βρίσκονται η τραπεζαρία και το περιστύλιο του ναού με τη μορφή σταυρού, που λειτουργεί ως ράμπα και οδηγεί στην εκκλησία.
Ο ανοιχτός χώρος μεταξύ των τεσσάρων πτερυγίων δεν είναι ένα τυπικό αίθριο. Χωρίζεται σε τέσσερα μέρη από τους δύο κάθετους διαδρόμους που ενώνονται μεταξύ τους και σε καθένα μέρος δημιουργούνται ένας κύλινδρος στο εσωτερικό είναι μια ελικοειδής σκάλα, μια πρισματική οροφή, μια τετράγωνη πυραμίδα και μια σειρά πολυγωνικών ανοιγμάτων στην οροφή, ενώ τη λύση για την όψη έδωσε ο Ιάννης Ξενάκης. Στο εσωτερικό της La Tourette δεν υπάρχει εικονογραφική παράσταση παρά μόνο η θέα του φυσικού φωτός καθώς κινείται ελεύθερα μέσα του, δελεάζοντας τον επισκέπτη να κάνει το ίδιο. Η La Tourette είναι ένας χώρος προσκυνήματος για μαθητές αρχιτεκτονικής και όσοι θέλουν να φιλοξενηθούν εκεί πληρώνουν τη χρέωση που πηγαίνει στη συντήρηση του κτιρίου.
Μέσα σε αυτό το κτίριο, το φως, ο ήχος, το χρώμα και ο ρυθμός φαίνεται να είναι το κοινό νήμα που καθοδηγούσε τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, δίνοντας στους επισκέπτες και τους χρήστες μια αίσθηση αρμονίας και πνευματικής μεταμόρφωσης.