Στην Ευρώπη του 18ου αιώνα, τα παράξενα πορτοκάλια και τα λεμόνια ήταν συλλεκτικά είδη. Μάλιστα ο χομπίστας βοτανολόγος Johann Christoph Volkamer δημοσίευσε ανάμεσα στο 1708 -1714 ένα έργο δυο τόμων με τίτλο «Nuremberg Hesperides, ή λεπτομερής περιγραφή των ευγενών φρούτων Citron, Lemon και Bitter Orange» που αποτελούσε μια ολοκληρωμένη απαρίθμηση των περισσότερων ποικιλιών, εσπεριδοειδών που καλλιεργούνται εν μέρει στη Νυρεμβέργη, εν μέρει εισήχθησαν εκεί από διάφορα ξένα μέρη μαζί με οδηγίες για τη φύτευση και τη διατήρησή τους.
Στην εποχή του Volkamer οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα «χρυσά μήλα των Εσπερίδων» της ελληνικής μυθολογίας αναφέρονταν σε εσπεριδοειδή. Ξεκινώντας από τα τέλη του 17ου αιώνα, αναπτύχθηκε ένα πάθος συλλογής μεταξύ της αριστοκρατίας, και ο ένας προσπαθούσε να ξεπεράσει τον άλλον με τα σπανιότερα και πιο περίεργα εσπεριδοειδή, που εισάγονταν με μεγάλο κόστος από τις περιοχές νότια των Άλπεων και εξελίσσονταν σε σύμβολο κοινωνικής κατάστασης και εξουσία.
Στο βιβλίο του ο Volkamer εικονογράφησε επίσης τα τοπία της Νυρεμβέργης, τις πανοραμικές εικόνες της πόλης, και πάνω απ’ όλα τους κήπους της πόλης, που απεικονίζονται δίπλα στα εσπεριδοειδή και τα φρούτα τους με χαρακτικά έργα.
Η έκδοση φέρνει την αχνή ανάμνηση μιας εποχής στην οποία τέτοια φρούτα θεωρούνταν πλούσια και παράξενα. Στην μπαρόκ Ευρώπη, η καλλιέργεια εσπεριδοειδών ενέπνευσε ευρεία γοητεία, ακόμη και έναν τύπο αφοσίωσης στη συλλογή των πιο παράξενων σε σχήμα φρούτων.
Η νέα έκδοση του εκδοτικού οίκου Taschen με τίτλο The Book of Citrus Fruits, είναι ένας μεγάλος τόμος που αναπαράγει τα φύλλα των δύο δημοσιευμένων δόσεων του Johann Christoph Volkamer, Nürnbergische Hesperides Ο Volkamer απεικόνισε εκατοντάδες ποικιλίες εσπεριδοειδών, λεμονιών και πορτοκαλιών, απεικονίζοντάς τα σε πραγματικό μέγεθος σε μορφή folio και καταγράφοντας τώρα μια άγνωστη σειρά σχημάτων, υφών και μοτίβων.
Ο Volkamer (1644–1720), ήταν έμπορος από τη Νυρεμβέργη, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1660 στη διαχείριση του εργοστασίου μεταξιού που είχε ιδρύσει ο παππούς του στο Rovereto της βόρειας Ιταλίας. Προς το τέλος αυτής της δεκαετίας, επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου αφιερώθηκε στην καλλιέργεια και τη μελέτη των εσπεριδοειδών στον κήπο του στο προάστιο του Gostenhof – και συνδέθηκε με ένα δίκτυο βοτανολόγων σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Maria Sibylla Merian, της διάσημης Ολλανδής που κατέγραψε τη χλωρίδα και την πανίδα του Σουρινάμ. Ο Volkamer μεταφέρει εικόνες από την Ιταλία αλλά και από τους μπαρόκ κήπους της Νυρεμβέργης όπου καλλιεργούσαν εσπεριδοειδή εν είδη εκκεντρισμού.
Ο Volkamer ομαδοποίησε τα φυτά σε τρεις κατηγορίες – εσπεριδοειδών. Τα λεμόνια, τα λάιμ, τα πικρά πορτοκάλια, τα γλυκά πορτοκάλια και τα γκρέιπφρουτ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι απεικονίσεις που είναι εξαιρετικά λεπτομερείς, σήμερα μοιάζουν εξωπραγματικές σχεδόν και μυστηριώδεις με τα φρούτα να έχουν υφή και σχήμα που δε θυμίζει καθόλου τα σχεδόν ομοιόμορφα φρούτα των ποικιλιών που προμηθευόμαστε σήμερα.
