Τακτικός συνεργάτης της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ο αρχιμουσικός Μίλτος Λογιάδης, πρόκειται να διευθύνει τη συναυλία-αφιέρωμα της ορχήστρας στη μικρασιατική καταστροφή την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου. Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία με τίτλο «1922», μας μιλάει μεταξύ άλλων για τη μουσική παράδοση της Σμύρνης, αλλά και την πολιτισμική σχέση ανατολής-δύσης.
Αυτή τη φορά, επιστρέφετε στο πόντιουμ της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών για να διευθύνετε μια επετειακή συναυλία, αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή. Κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι το σημείο συνάντησης ανάμεσα στην παραδοσιακή και τη λόγια μουσική;
Η παραδοσιακή μουσική και η λόγια μουσική αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της εξέλιξης της μουσικής ως τέχνης ανά τους αιώνες. Η παραδοσιακή μουσική αναφέρεται σε μία καθιερωμένη μέσα από τα βάθη του χρόνου με άγνωστο τις περισσότερες φορές δημιουργό, ενώ η λόγια μουσική αναφέρεται στην προσωπική σφραγίδα του κάθε μεμονωμένου δημιουργού σ’ αυτήν την εξελικτική πορεία. Οι δύο μορφές αυτές όμως συνδιαλέγονται και επηρεάζουν η μία την άλλη στην εξέλιξη της τέχνης της μουσικής με θαυμαστά αποτελέσματα, που πιστεύω θα αναδειχτούν και στη συναυλία της 11ης Νοεμβρίου.
Ποια η σημασία της συγκεκριμένης επετείου; Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι είναι ακόμα σημαντικό να την θυμόμαστε;
Η μνήμη της μικρασιατικής καταστροφής είναι σημαντική όπως και κάθε τραγικό γεγονός της ιστορίας ενός έθνους από το οποίο μπορεί κανείς να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα για να αποφύγει αντίστοιχα λάθη στο μέλλον αλλά και για να πορεύεται με γνώση στο παρόν.
Πώς συνδιαλέγονται τα τέσσερα έργα Ελλήνων συνθετών με τη Χορευτική Σουίτα του Μπέλα Μπάρτοκ;
Η χορευτική σουίτα του Μπάρτοκ αντλεί και αυτή τα θέματα της από την πλούσια ουγγρική παράδοση και συνδιαλέγεται αβίαστα με τα ελληνικά έργα τις συναυλίας λόγω της εγγενούς μουσικής συγγένειας που υπάρχει ανάμεσα στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας και του ευρύτερου κέντρο-ευρωπαϊκού χώρου.
Τι μας άφησε η μουσική παράδοση της Σμύρνης;
Η μουσική παράδοση της Σμύρνης είναι εξαιρετικά σημαντική για τον ελληνικό μουσικό πολιτισμό που εμπνέεται τόσο από το παραδοσιακό τραγούδι της Μικράς Ασίας , όσο και από το αστικό τραγούδι των προσφύγων στην Ελλάδα – το υπέροχο ρεμπέτικο.
Πώς θα προσδιορίζατε την ελληνικότητα στη μουσική;
Η ελληνικότητα είναι κάτι τόσο απροσδιόριστο όσο και οικείο για μας τους Έλληνες. Είναι η διάχυτη αίσθηση εμπειριών και βιωμάτων που μας συντροφεύει και μας οδηγεί στο βίο μας αλλά και ενίοτε μας ταλαιπωρεί και μας θολώνει την κρίση.
Αρκεί η σκληρή μελέτη για να γίνει κανείς καλός μαέστρος;
Είναι πολλοί οι παράγοντες που καθορίζουν το αν κάποιος θα γίνει καλός μαέστρος ή όχι. Σίγουρα ένας από αυτούς είναι η «σκληρή» μελέτη. Υπάρχουν όμως και σημαντικότερες αρετές και επιδεξιότητες που οφείλει να έχει ένας καλός μαέστρος όπως για παράδειγμα η καλή μουσική ακοή (το καλό αυτί όπως λέμε στη μουσική), η καλή διαχείριση του χρόνου στην πρόβα, το καλό μουσικό γούστο και ίσως σημαντικότερο κι από αυτά που προανέφερα: η διαχείριση του ανθρώπινου παράγοντα.
Μετά τη θητεία σας στο Μέγαρο Μουσικής, θα ήσασταν ανοιχτός στην ανάληψη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης κάποιου άλλου μουσικού φορέα;
Είμαι πάντα ανοιχτός στο ενδεχόμενο ανάληψης της διεύθυνσης ενός καλλιτεχνικού οργανισμού αρκεί το όραμά μου για τον οργανισμό αυτό να ταυτίζεται με το όραμα αυτών που θα μου το αναθέσουν…
Πώς ξεκινάτε τη μελέτη ενός μουσικού έργου που δεν έχετε διευθύνει ξανά; Βοηθάει η συνεργασία με τον συνθέτη;
Αν ο συνθέτης είναι εν ζωή, οπωσδήποτε βοηθάει η συνεργασία μαζί του και είναι και κάτι που επιδιώκω συχνά.
Το 1992 επιστρέψατε στην Ελλάδα από τη Γερμανία μετά από πρόσκληση του Μάνου Χατζιδάκι να συνεργαστείτε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Υπήρξαν στιγμές μέσα στα χρόνια που σας έκαναν να αμφισβητήσετε αυτή σας την απόφαση;
Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας στην Ορχήστρα των Χρωμάτων, πότε δεν αμφισβήτησα την απόφασή μου να επιστρέψω στην Ελλάδα και να συνεργαστώ με το Μάνο Χατζιδάκι. Για μένα αυτή η συνεργασία αλλά και γενικότερα τα 20 χρόνια που δούλεψα στο τιμόνι της ορχήστρας αυτής αποτελούν εμπειρία ανεκτίμητη.
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέτος κλείνει τα 80 της χρόνια. Ποια είναι η ευχή σας για το μέλλον;
Να συνεχίσει να προσφέρει σημαντικές μουσικές εμπειρίες σε όλους μας, καλλιτέχνες και κοινό, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες εποχές που τις έχουμε όλοι ανάγκη.
–
