Το νησί των Παξών, όχι απλώς ως φόντο αλλά «σαν ήρωας», με την ενέργειά του να συναντά άλλους 10 ήρωες και κάπως έτσι να ξεδιπλώνεται η ιστορία του ”Maestro”. Η μελωδία του ”Creep” από την Kid Moxie δίνει ρυθμό στα πρώτα λεπτά που μας εισάγουν στον κόσμο του Ορέστη, ενός μουσικού που λίγο μετά το lockdown φτάνει στο νησί για να στήσει από την αρχή ένα φεστιβάλ. Στους κόλπους μιας μικρής κοινωνίας και στη σκιά της παθογένειάς της θα γεννηθεί μια ερωτική ιστορία που θα φέρει στην επιφάνεια όσα αποκρύπτονται. Η βία στο προσκήνιο σε όλες τις εκφάνσεις της, άρρηκτα συνδεδεμένη με το σκληρό τώρα.
«Το θέμα της βίας είναι αυτό που πυροδοτεί τα πάντα στη σειρά. Η ιστορία ξεκινάει από αυτό το γεγονός και βλέπουμε πως εξελίσσεται και τι αντίκτυπο μπορεί να έχει σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το γεγονός», εξηγεί ο δημιουργός της σειράς Χριστόφορος Παπακαλιάτης στην πρώτη παρουσίαση λίγο πριν την πρεμιέρα την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου στις 22.30 στο MEGA.
Μέσα από τα λόγια της Μαρίας, της ηρωίδας που υποδύεται η Μαρία Καβογιάννη βυθιζόμαστε στο δράμα γύρω από το οποίο εκτυλίσσεται η σειρά: «Εγώ πάντα άφηνα τις πράξεις στους άλλους, ήταν πιο εύκολο. Όμως να που έφτασα να φοβάμαι για μένα και το παιδί μου και όλο αυτό επειδή ντρέπομαι τι θα πουν οι άλλοι, αυτό με έφαγε, οι άλλοι. Κάπου διάβασα ότι το λένε ενδοοικογενειακή βία, απαγορεύεται από το νόμο και υποτίθεται πως προστατεύεται από το σύνταγμα το δικαίωμα αυτό, να μη σε χτυπάνε, να μη φοβάσαι.»
Το ”Maestro” είναι μια σειρά 9 επεισοδίων κινηματογραφικής αφήγησης και αισθητικής με επίκεντρο την κοινωνία του σήμερα και τις μάστιγές της. «Για μένα όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στην ιστορία. Εδώ έχουμε μια ιστορία που έβλεπα γράφοντάς τη ότι θα μπορούσε να είναι μια κινηματογραφική ιστορία σε μέρη και όχι σε δύο ώρες», επισημαίνει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
«Δεν γίνεται να μην επηρεάζεσαι από αυτό που συμβαίνει γύρω σου όταν γράφεις. Ήθελα να γράψω 8 μοντέλα ανθρώπων στην κοινωνία που ζούμε, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με αυτά, και μέσα από αυτά να βγουν οι ιστορίες», σημειώνει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και συνεχίζει τονίζοντας ότι όσο και αν κινείται σε ένα δραματικό ύφος δεν λείπουν από τη ροή της ιστορίας και τα στοιχεία χιούμορ. «Μου αρέσει πάντα να μπλέκω όλα τα χρώματα σε έναν πίνακα. Όταν ξεκινάω να γράψω μια δραματική σειρά αυτοσαρκάζομαι κιόλας πολλές φορές την ώρα που γράφω και ευτυχώς οι άνθρωποι που παίζουν αυτούς τους ρόλους έχουν απίστευτο χιούμορ, οπότε βοήθησε πολύ και αυτό».
Τους ήρωες του ”Maestro” ενσαρκώνουν οι: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Χάρις Αλεξίου, Μαρία Καβογιάννη, Φάνης Μουρατίδης, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Αντίνοος Αλμπάνης, Στεφανία Γουλιώτη, Γιάννης Τσορτέκης, Κλέλια Ανδριολάτου, Ορέστης Χαλκιάς, Γιώργος Μπένος, Δημήτρης Κίτσος, Σάντρα Σαραφάνοβα, Τόνια Μαράκη, Γιώργος Μπινιάρης.
Μεταξύ των πρωταγωνιστών και η Χάρις Αλεξίου στην πρώτη της απόπειρα τηλεοπτικά ως ηθοποιός, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ήταν για μένα μια πάρα πολύ ωραία περιπέτεια. Ήθελα να αποδείξω ότι μπορούσα να το κάνω καλά, ήθελα να τον δικαιώσω. Αγαπάω αυτή τη γυναίκα, αυτή την περσόνα που είναι μια γυναίκα που δεν έζησε τον ερωτά της όπως θα ήθελε, που ήθελε να τραγουδήσει αλλά δεν το κατάφερε ποτέ γιατί δεν την άφησαν από το σπίτι της και έχει ρίξει όλη της την ενέργεια στα παιδιά, στην εγγονή της την Kλέλια και τον Αντώνη. Αυτό ξαναζώ μέσα από αυτή.»
«Την κυρία Αλεξίου δεν την είχα στο μυαλό μου από πριν, όμως όταν έγραφα το 2ο επεισόδιο άκουσα το τραγούδι ”Προσευχή” και έτσι όπως το άκουσα οι στίχοι του μου έδιναν εικόνες και άρχισα να γράφω σκηνές. Εκείνο το βράδυ σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο της γιαγιάς, την αρχηγό της οικογένειας», σημειώνει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Έχοντας ήδη στο πλάνο του τον 2ο κύκλο της σειράς αλλά και τις προσπάθειες που γίνονται για την προβολή της και στο εξωτερικό, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης αναφέρει συνολικά για το ”Maestro”: «Τολμώ να πω ότι αυτή είναι η αγαπημένη μου και η καλύτερή μου δουλειά και αυτό γιατί στην ιστορία που έγραψα, έχω πρωταγωνιστές ηθοποιούς που έδωσαν άλλη διάσταση στους ήρωες αυτούς και θα τους είμαι για πάντα υπόχρεος. Πριν από δύο χρόνια, όταν ξεκίνησα να γράφω το ”Maestro” ένα βράδυ του lockdown και είχα πει ότι ήθελα να το κάνω στο νησί, ήξερα ότι ήθελα να καταπιαστώ με πράγματα τα οποία ήταν λίγο πιο δύσκολα, αλλά δεν ήξερα κατά πόσο οι ήρωες που έγραφα θα μπορούσαν να σταθούν τόσο έντονα και να δώσουν αυτή τη διάσταση που ήθελα. Και ήρθαν οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί, οι οποίοι το πήγαν πολύ πιο πάνω από εκεί που πίστευα, γι’ αυτό και είναι η πρώτη φορά που είμαι τόσο ενθουσιασμένος και σίγουρος μέσα μου ότι είναι μια καλή δουλειά.»
