Η Frieze και η «βελούδινη» μετάβαση στις εικονικές γκαλερί σε όλο τον κόσμο

Μία ασυνήθιστη ξενάγηση στη Frieze, με τη σύμβουλο τέχνης Άννα Χατζηνάσιου-Καπαρουνάκη, και τους γκαλερίστες κι εμάς να μας χωρίζει μια οθόνη, δείχνοντάς μας όχι μόνο τρομερό ενδιαφέρον, αλλά και την ίδια τη ψηφιακή επαφή να έχει μια παράδοξη θέρμη

Οκτώβριος στο Λονδίνο σημαίνει τέχνη περισσότερο από κάθε άλλη εποχή του χρόνου. Φυσικά, η αιτία είναι η Frieze που φέτος δήλωσε δυναμικά την παρουσία της με έναν ασυνήθιστο τρόπο, αφού η διοργάνωση αναβλήθηκε στη φυσική της έκδοση και η πλατφόρμα Frieze London 2020, άνοιξε την ηλεκτρονική της έκθεση στο Λονδίνο, που μπορεί να την είδαν με μεγάλο σκεπτικισμό αρχικά οι εκθέτες αλλά στις παρούσες συνθήκες ήταν ό,τι πιο κοντινό για να φτάσει κάποιος σε ένα έργο τέχνης.

Μοναδικό «ζωντανό κομμάτι» της έκθεσης, τα γλυπτά στο πάρκο Frieze Sculpture, 12 φιλόδοξα έργα κορυφαίων διεθνών καλλιτεχνών που υπενθυμίζουν σε όλους το Frieze στην προ υβριδικής διαδικτυακής μορφής του με καλλιτέχνες όπως οι: David Altmejd, Fabio Lattanzi Antinori, Gianpietro Carlesso, Eric Fischl, Patrick Goddard, Lubaina Himid, Kalliopi Lemos, Richard Long, Sarah Lucas, Gavin Turk, Rebecca Warren και Arne Quinze.

Η πρόσκληση της φετινής Frieze ήταν στο μήνυμα της: «Συνδεθείτε και ξεκινήστε την εξερεύνησή σας», πράγμα που έδωσε την ευκαιρία σε χιλιάδες ανθρώπους, φιλότεχνους, πελάτες και περίεργους να επικοινωνήσουν με την πνευματικότητα της τέχνης και να χαρτογραφήσουν όλες τις τάσεις, ενώ το φετινό τρεντ, οι μάσκες προστασίας πρωταγωνίστησαν στις λονδρέζικες γκαλερί που άνοιγαν με κράτηση εκ των προτέρων και στρατηγική στην υποδοχή των πελατών τους.

Στην Αθήνα η σύμβουλος τέχνης Άννα Χατζηνάσιου-Καπαρουνάκη διοργάνωσε ένα μεσημέρι, βουτιά στην τέχνη χαρίζοντάς μας μια βόλτα στο φθινοπωρινό Λονδίνο και σε κάποιες από τις γκαλερί που θα μας έδειχνε και αν πηγαίναμε μαζί της στη διοργάνωση. Η ιδέα της ήταν πολύ σοβαρή γιατί όχι μόνο είδαμε ένα μέρος από την «πραμάτεια» μίας από τις δημοφιλέστερες φουάρ τέχνης παγκοσμίως, αλλά καταλάβαμε ότι ο κορονοϊός έχει αλλάξει πολλά που ίσως δεν άλλαζαν ποτέ – όπως το να βλέπουμε ακριβά έργα στο διαδίκτυο-  σε μία νύχτα.

Από τους γκαλερίστες μας χώριζε μια οθόνη, αλλά οι ίδιοι, χαρούμενοι για τα ραντεβού που είχαν κλειστεί μέρες πριν και όλη την προετοιμασία, μας έδειξαν όχι μόνο τρομερό ενδιαφέρον που πιθανώς μέσα στην έκθεση δε θα το είχαμε, αλλά η ψηφιακή επαφή είχε μια παράδοξη θέρμη.

Το ξεκίνημα το έκανε η Eva Langret, καλλιτεχνική διευθύντρια της Frieze London με μια μαγνητοσκοπημένη πεντάλεπτη παρουσίαση και μια μεγαλύτερη της Frieze Masters από τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Nathan Clements-Gillespie. Ο διευθυντής της γκαλερί Sunday Painter, Will Jarvis μας έκανε μια εικονική ξενάγηση και ακολούθησαν ο Matt Glenn, διευθυντής της γκαλερί Sadie Coles, ο Frederik Schampers της γκαλερί Nara Roesler, ο Dmitry Komis της γκαλερί David Nolan, ο Francois Ghebaly ιδιοκτήτης της ομώνυμης γκαλερί, η Grace Schofield της γκαλερί Union Pacific, ο Andrew Hamilton και ο Bobby Sinclair της γκαλερί Modern Institute. Φινάλε στην ξενάγηση στην τέχνη του κόσμου με τη Νάντια Γεραζούνη της Breeder Gallery, στην Αθήνα.

Η εμπειρία που είχαμε για πρώτη φορά μας οδηγεί σε πολλά συμπεράσματα. Η ιδέα της Άννας Χατζηνάσιου, πήγε ένα βήμα πιο πέρα, από την ατομική στη συλλογική εμπειρία και παρατηρώντας τους γύρω μου αλλά και τους συμμετέχοντες στον διάλογο κατάλαβα ότι η εξοικείωση όλων με το νέο μέσο μάς δείχνει πόσο ευέλικτος μπορεί να είναι ο κόσμος της τέχνης από τα ονόματα κολοσσούς μέχρι τις πιο μικρές γκαλερί και πως ακόμα και μέσα σε ένα ζοφερό σκηνικό του κόσμου οι εκθέσεις στο πλαίσιο της Frieze κατάφεραν να προσφέρουν κάτι απροσδόκητο: μια μικροκοσμική αίσθηση κανονικότητας, κάτι για το οποίο μας διαφώτισε και η Ηλέκτρα Σουτζόγλου,  VIP Consultant της Frieze.

Όλοι μαζί, έμποροι, συλλέκτες, επιμελητές επιχειρούν να συνθέσουν μια βιώσιμη υβριδική φόρμουλα, που μοιάζει πιο φιλική και πιο προσαρμοσμένη στην εποχή μας. Και ανοίγοντας την εικονική του πύλη, ο κόσμος της τέχνης ανοίγει σε χιλιάδες χρήστες που μπορεί να εφαρμόσουν διάφορα φίλτρα και όρους αναζήτησης, να συνομιλήσουν απευθείας με τους αντιπροσώπους των γκαλερί και να αποθηκεύσουν και να κάνουν “like” σε έργα που θέλουν να επισκεφθούν ξανά. Αυτή η συνειδητότητα του μέσου πιθανώς θα οδηγήσει ακόμα και σε πωλήσεις που η φυσική έκδοση δε θα μπορούσε να αποφέρει, μέσα από την πρόοδο και το άνοιγμα των ανθρώπων και την ικανότητά τους να βλέπουν την τέχνη και να αγοράζουν τέχνη μέσα στο διαδίκτυο.

tags / Frieze

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.