Σάββατο βράδυ στην είσοδο συναυλιακού χώρου, εισέρχεται ένα ζευγάρι 20’ μετά την αναγραφόμενη ώρα έναρξης της συναυλίας μιας νορβηγίδας μουσικού και πλησιάζει το ταμείο, όπου αναφέρει στην υπάλληλο πως έχει μια πρόσκληση. Δίπλα στην ταμία στέκεται ένας κύριος, τους αγριοκοιτάζει και τους ρωτάει με ύφος εάν γνώριζαν πως έχουν καθυστερήσει. Τους βάζει στη διαδικασία να απολογηθούν και εν τέλει τους διώχνει. Μετά από σύντομο διαπληκτισμό, το ζευγάρι φεύγει.
Εν τω μεταξύ η συναυλία δεν ξεκίνησε ποτέ, καθώς η μουσικός παθαίνει ένα επεισόδιο και δεν μπορεί να βγει στη σκηνή. Μιάμιση ώρα αργότερα, οι υπεύθυνοι του χώρου ειδοποιούν το κοινό για την ακύρωση, χωρίς να διστάσουν να κάνουν αναφορά στην ακριβή φύση του επεισοδίου. Έννοια άγνωστη τα προσωπικά δεδομένα. «Φυσικά οι μόνοι χαμένοι είμαστε εμείς σήμερα», λένε τελείως αδέξια, για να το διορθώσουν λίγο μετά συμπληρώνοντας «ε και εσείς, το κοινό, φυσικά».
Πριν από λίγο καιρό, συζητήθηκε έντονα, με αφορμή μια άλλη συναυλία, ο αντι-επαγγελματισμός ορισμένων καλλιτεχνών. Μήπως ήρθε η ώρα να μετρήσουμε όλοι – καλλιτέχνες, κοινό, υπάλληλοι πολιτιστικών χώρων και επιχειρηματίες – την αντιμετώπισή μας απέναντι στην τέχνη;
Διαφορετικά, μετά την αστυνομία θεάτρου, έχουμε έντονες ενδείξεις ότι σύντομα θα γίνεται επίκληση και στην αστυνομία συναυλιακών χώρων…
—
Φωτογραφία άρθρου: Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στο Αεροδρόμιο της Αθήνας | 24 & 31 Δεκεμβρίου | Εκδηλώσεις στο πλαίσιο του Fly me to the moon
**
Για να λαμβάνετε κι εσείς το editorial μαζί με τις προτάσεις της εβδομάδας, δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στο ελcmag
