Στο πλαίσιο του προγράμματος Cycladic Café Art Project, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης φιλοξενεί αυτή την περίοδο στο Cycladic Café την εγκατάσταση ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ του στούντιο OBJECTS OF COMMON INTEREST, σε επιμέλεια Τίνας Δασκαλαντωνάκη.
Το στούντιο Objects of Common Interest, το οποίο ιδρύθηκε από τους Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδα Τραμπούκη, δουλεύει στο μεταίχμιο της τέχνης και του design δημιουργώντας χωρικές και καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις και αντικείμενα, με μια εμμονή στην υλικότητα και την εμπειρία συναναστροφής με το έργο και το χώρο γύρω από αυτό.
Πηγή έμπνευσης για τη δουλειά του στούντιο αποτελεί η διπλή βάση του στην Ελλάδα και τη Νέα Υόρκη, με κύρια χαρακτηριστικά τον αυτοσχεδιασμό και τον πειραματισμό με την υλικότητα και την αφαιρετική απόδοση μιας προσωπικής ποιητικής έκφρασης, μέσα από έργα εφήμερα αλλά και διαχρονικά.
Βασισμένη στην κληρονομιά του Κυκλαδικού πολιτισμού και στα στυλιζαρισμένα ειδώλια από μάρμαρο που παρουσιάζουν καθημερινές μορφές ή ανθρώπινες φιγούρες, η εγκατάσταση AΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ περιλαμβάνει μια σειρά από γλυπτικές μορφές που αποτυπώνουν τη συνεχή αναζήτηση του Στούντιο γύρω από τα θέματα της μορφής και της υλικότητας.
Τα στιβαρά και βαριά γλυπτικά στοιχεία παρουσιάζονται εδώ αντίθετα: ελαφριά, διάφανα, μαλακά. Αυτή η υλική μεταβολή προσφέρει μια νέα ερμηνεία των αρχαϊκών μορφών αναπτύσσοντας μια νέα σχέση με τα έργα και το χώρο στον οποίο βρίσκονται. Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ των διάφανων μορφών συμπληρώνεται από μια σειρά από φωτεινά γλυπτά, γραμμικές εκφράσεις μιας στιγμής διερχόμενου φωτός στο τοπίο.
Τι είναι το Cycladic Café Art Project
Το Cycladic Café Art Project ξεκίνησε το 2017 ως μέρος του Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης του Μουσείου, ενώνοντας χώρους κοινωνικής συνεύρεσης με την τέχνη. Με απώτερο στόχο να αγκαλιάσει την ελληνική και τη διεθνή σκηνή της σύγχρονης τέχνης, το Μουσείο παρουσιάζει στο Cycladic Café έργα διεθνών αναγνωρισμένων αλλά και ανερχόμενων καλλιτεχνών, τα οποία συνδέονται με τις τρέχουσες εκθέσεις και δραστηριότητές του. Το Cycladic Café Art Project στηρίζει και παρακινεί έτσι έναν οικείο διάλογο μεταξύ τέχνης και καθημερινότητας.
