Μια γνωριμία με τον γλύπτη Άντονι Γκόρμλεϊ που έρχεται στο νησί της Δήλου

Ποιος είναι ο Βρετανός καλλιτέχνης που με τις ανθρωπόμορφες γλυπτικές εγκαταστάσεις του θα «επαναποικίσει» το νησί της Δήλου τον Μάιο του 2019;

Το 2008, η Daily Telegraph κατέταξε τον σερ Άντονι Γκόρμλεϊ τέταρτο στον κατάλογο των πιο ισχυρών ανθρώπων στον βρετανικό πολιτισμό. Με γνωστότερο έργο του τον Άγγελο του Βορρά, του οποίου μια μακέτα πουλήθηκε για 3,401,250 λίρες από τον οίκο Κρίστι, ο Γκρόμλεϊ, νικητής του βραβείου Τέρνερ, της ύψιστης διάκρισης καλλιτεχνών στη Μεγάλη Βρετανία, το 1994, δουλεύει με επίκεντρο τον άνθρωπο και την ανθρώπινη φιγούρα. Οι εγκαταστάσεις του με τους ανθρώπους να αιωρούνται σε εμβληματικά κτίρια και ιστορικούς χώρους τον έχουν κάνει έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες της εποχής μας.

Ο Γκόρμλεϊ γεννήθηκε το 1950 και είναι ο μικρότερος σε μια οικογένεια επτά παιδιών. Ο πατέρας του ήταν Ιρλανδικής καταγωγής και η μητέρα του Γερμανίδα. Φοίτησε στο Ampleforth College και στη συνέχεια μελέτησε αρχαιολογία, την ανθρωπολογία και την ιστορία της τέχνης στο Trinity College του Cambridge, από το 1968 έως το 1971.

Ταξίδεψε στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα και μελέτησε το Βουδισμό ενώ όταν επέστρεψε παρακολούθησε μαθήματα στο Saint Martin’s School of Art και το Goldsmiths, ενώ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη γλυπτική στο Πανεπιστήμιο Slade School of Fine Art του Λονδίνου. Στη Slade συναντήθηκε με την Vicken Parsons, αρχικά βοηθό του και μετέπειτα σύζυγό του, μια εικαστικό  της οποίας πάντα αναγνωρίζει τη συμβολή στα πρωταρχικά έργα του.


Η καριέρα του Γκρόμλεϊ ξεκίνησε με μια ατομική έκθεση στην γκαλερί Whitechapel το 1981. Τα γλυπτά, οι εγκαταστάσεις και τα δημόσια έργα τέχνης που φιλοτεχνεί διερευνούν τη σχέση του ανθρώπινου σώματος με το χώρο και αποτελεί μέρος του διαλόγου που έχει ανοίξει η τέχνη της γλυπτικής από τη δεκαετία του ’60, για τον τρόπο με τον οποίο το ανθρώπινο σώμα αντιμετωπίζει θεμελιώδη ζητήματα της σχέσης του με τη φύση και τον κόσμο. Ο Γκρόμλεϊ αναστοχάζεται διαρκώς για τη λειτουργία της τέχνης ως χώρου στον οποίο μπορούν να προκύψουν νέες συμπεριφορές, σκέψεις και συναισθήματα.

Σε πολλά έργα του, χρησιμοποιεί ως καλούπι το δικό του σώμα την «πλησιέστερη εμπειρία ύλης που μπορεί να έχει και στην οποία κατοικεί εντός», όπως λέει ο ίδιος. Το έργο του άλλωστε αντιμετωπίζει το ανθρώπινο σώμα όχι ως αντικείμενο αλλά ως τόπο, ο οποίος μπορεί να είναι κοινός με αυτόν ενός θεατή μέσα στο συγκεκριμένο χρόνο στον οποίο παρουσιάζεται.

Το έργο του Γκρόμλεϊ έχει παρουσιαστεί ευρέως σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Ο ίδιος έχει βραβευθεί με μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα βραβεία εικαστικών παγκοσμίως όπως το βραβείο Turner το 1994, το Βραβείο Southbank για την Εικαστική Τέχνη το 1999, το βραβείο Bernhard Heiliger για τη γλυπτική το 2007, το βραβείο Obayashi το 2012 και το Praemium Imperiale το 2013. Είναι επίτιμος συνεργάτης του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και συνεργάτης της Trinity και του Jesus College, Cambridge.


Στην Μπιενάλε του Σίδνεϊ το 2006 παρουσίασε μια εγκατάσταση με 180.000 μικρά πήλινα ειδώλια που κατασκευάστηκαν από 350 Κινέζους χωρικούς σε πέντε ημέρες. Μερικά από αυτά κλάπηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την «οικειοποίηση» εργασίας άλλων.

Το 2007, το Event Horizon του Γκόρμλεϊ εγκαταστάθηκε σε τοποθεσίες γύρω από τη Madison Square στη Νέα Υόρκη 2010. Το καλοκαίρι του 2009 ο Γκόρμλεϊ ήταν ο καλλιτέχνης στον οποίο ανατέθηκε το έργο της τέταρτης πλίνθου στην πλατεία Τραφάλγκαρ. Η εγκατάστασή του One & Other, άφησε εποχή καθώς ήταν μια δημόσια πρόσκληση προς το κοινό να περάσει μια ώρα στην κενή πλίνθο. Η εγκατάσταση αυτή προσέλκυσε όσο λίγες στον ίδιο χώρο το ενδιαφέρον των μίντια και δημιούργησε πολλές συζητήσεις για την «ζωντανή τέχνη» και την περφόρμανς.

Το 2012 ο Γκρόμλεϊ άρχισε να κατασκευάζει γλυπτά από συμπαγείς χαλύβδινους κύβους, οι οποίοι παραπέμπουν στην ανθρώπινη μορφή σε διάφορες στάσεις. Τον Οκτώβριο του 2010, ο ίδιος και άλλοι 100 κορυφαίοι καλλιτέχνες υπέγραψαν μια ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Πολιτισμού Τζέρεμι Χαντ διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές κονδυλίων στις τέχνες.

Στις 13 Μαρτίου 2011, του απονεμήθηκε το βραβείο Laurence Olivier για το εξαιρετικό σκηνικό που σχεδίασε για την Babel (Words) στο Sadler’s Wells σε συνεργασία με τους Sidi Larbi Cherkaoui και Damien Jalet.

Info:

SIGHT | Μάιος – Οκτώβριος 2019 | Αρχαιολογικός χώρος της Δήλου
Επιμέλεια Προγράμματος: Ελίνα Κουντούρη & Iwona Blazwick, OBE
Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων: Δημήτρης Αθανασούλης

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.