Στην παράσταση «Πεθαίνω σαν χώρα» βλέπουμε σώματα που πάλλονται, ανήσυχα, άλλοτε μαζί κι άλλοτε χώρια, σε μια ύστατη προσπάθεια «να μεταγγίσουν στου άλλου την ψυχή εκείνο που βαραίνει τη δική τους».
Η προσπάθεια από τη νεανική ομάδα Knot χαρακτηρίζεται από ήθος και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση του κειμένου, με τη σκηνοθέτρια Αλίκη Στενού να αντιλαμβάνεται την ουσία του. Γράφει ο Γιώργος Βουδικλάρης.
Το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη παρουσιάζεται από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη σε τρεις διαφορετικούς χώρους και τρεις διαφορετικές ημερομηνίες.
