εκδόσεις Οξύ

Ο αναγνώστης νιώθει πως μπαίνει για πρώτη φορά σε ένα ανοίκειο περιβάλλον, το οποίο δεν προορίζεται για τα δικά του μάτια και τη δική του κατανόηση, ότι βιώνει κάτι απαγορευμένο. Κριτική του Κωστή Καλογρούλη.

Το δεύτερο μέρος της κλασικής τετραλογίας που στο σύνολό της αποτελεί ένα από τα πιο νευραλγικά εγχειρήματα στη μεταπολεμική αμερικανική λογοτεχνία. Κριτική του Κωστή Καλογρούλη.

Μια ξεκαρδιστική, μηδενιστική κραυγή κυνικού αμοραλισμού που εξήντα και πλέον χρόνια μετά την έκδοσή του εξακολουθεί να κερδίζει νέες γενιές αναγνωστών: Ο Ο Κωστής Καλογρούλης γράφει για το «POP. 1280» του Τζιμ Τόμσον.

Ξεχωρίζει για τον αυτοσαρκασμό, την αποδοχή του παραλόγου, τη φάρσα, τη λεπτή ειρωνεία και τον υπαινιγμό που αποτελούν θεμέλιους λίθους της βρετανικής αντίληψης περί χιούμορ: Ο Κωστής Καλογρούλης γράφει για το βιβλίο «Οι τεμπέλικες σκέψεις ενός τεμπέλη» του Τζέρομ Κ. Τζέρομ.

Ο Μοράβια γράφει για την αστική αποξένωση του Ευρωπαίου μοναδικά, και κατά τη γνώμη μου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης του υπαρξισμού. Γράφει ο Κωστής Καλογρούλης.