3 Ιανουαρίου 1882
«.. Πιστεύω πως το δίκιο το ‘χει αυτός που συνδέεται βαθύτατα με το μέλλον. Ένας εχθρός του λαού…» (Απόσπασμα από επιστολή του Henrik Ibsen στον George Brandes)
Επί σκηνής έξι ηθοποιοί αφηγούνται και αναπαριστούν την ιστορία της μικρής παραλιακής πόλης Skien, γενέτειρας του Henrik Ibsen, σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας συνέλευσης, όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια.
Η παράσταση «Ένας εχθρός του λαού» του Henrik Ibsen σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη συνεχίζει τη θεατρική της πορεία στη σκηνή του θεάτρου Ρεκτιφιέ. Το έργο του Ibsen είναι γραμμένο το 1882 και σοκάρει με την επικαιρότητά του – ένα έργο πολιτικό, που αποτυπώνει με ειλικρίνεια και αιχμηρότητα τα ηθικά διλήμματα και τις αποφάσεις που κάθε πολίτης και κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει και να πάρει.
Εμείς ζητήσαμε από τους ηθοποιούς της παράστασης: την Ειρήνη Αδάμου, τον Βαγγέλη Αμπατζή, τον Γιώργο Ζυγούρη, τον Γιάννη Κατσιμίχα, τον Στέφανο Λώλο και τον Σταύρο Τσιτσόπουλο να μας απαντήσουν στο ερώτημα:
Ποιος είναι για σένα ο «εχθρός της κοινωνίας και του λαού»;
Ειρήνη Αδάμου
Για εμένα ο εχθρός της κοινωνίας και του λαού σήμερα είναι η έλλειψη πολιτικής παιδείας και έλλειψη δίψας για αυτή. Τα τελευταία χρόνια ειδικά βλέπουμε την απαξίωση του πολιτικού λόγου και της αντικατάστασής του από τον φτηνό λαϊκισμό να γιγαντώνεται παντού. Δεν χρειάζεται να πάμε ως την Αμερική και τον Τραμπ για να δούμε κάτι τέτοιο. Το βλέπουμε και εδώ όπου βλέπουμε πολιτικούς να ασχολούνται με το ΤικΤοκ και τον κόσμο να ενδιαφέρεται περισσότερο σχετικά με το τι κοινωνική ζωή έχει και τι καφέ πίνει ένας πολιτικός παρά για αυτά που λέει. Όλα αυτά είναι κατάλοιπα μιας εποχής αυταρέσκειας, γρήγορης ζωής και αδιαφορίας για πράγματα που απαιτούν κόπο και ζύμωση. Για οτιδήποτε απαιτεί χρόνο περισσότερο από το συνεχώς συρρικνούμενο attention span του σύγχρονου ανθρώπου. Με λίγα λόγια η ίδια η κοινωνία καταλήγει να είναι εχθρός του εαυτού της καθώς κοιτάζεται στα σύγχρονα καθρεφτάκια που της χαρίζουν.
Βαγγέλης Αμπατζής
Η πρώτη σκέψη μου όταν διαβάζω τη φράση «εχθρός της κοινωνίας και του λαού» είναι ότι πρόκειται για όποιον ζει σε βάρος του λαού. Εις βάρος της κοινωνίας των κοινωνικά αποκλεισμένων. Όμως στην πραγματικότητα νομίζω ότι έχει πιο ενεργητικό ρόλο στη διάλυση της κοινωνίας και του λαού. Ο πραγματικός εχθρός του λαού είναι όποιος ή όποιοι καταφέρνουν να πείσουν τον λαό ότι δε χρειάζεται να κάνουν και πολλά. Ότι αρετή του λαού και της κοινωνίας είναι η υπομονή και η πίστη στις κυβερνήσεις. Ότι για τα σοβαρά προβλήματά τους ευθύνεται ο διπλανός τους ή ο από κάτω τους στην κοινωνική βαθμίδα ή η «ακρίβεια» γενικά, κάποιος πόλεμος κάπου γενικά. Ο αληθινός εχθρός του λαού είναι αυτός που δίνει εκατομμύρια στα ΜΜΕ για να μεταβάλει την άποψη του λαού κατά το δοκούν. Εχθρός του λαού είναι ακόμα και τα ίδια τα ΜΜΕ που εκτοξεύουν καθημερινά την κατασκευασμένη άποψη του ιδιοκτήτη τους και την σερβίρουν ως άποψη της κοινής γνώμης ή της «κοινής λογικής». Και ο κατάλογος είναι μακρύς. Φαίνεται μάλλον ότι ο λαός έχει πολλούς εχθρούς.
Γεώργιος Ζυγούρης
Εχθρός του λαού στο έργο μας είναι αυτός ο οποίος με κόπο και προσωπικό κόστος τολμάει να θέσει κάποια ερωτήματα που αμφισβητούν τις δομικές και συνεκτικές σχέσεις μιας κοινωνίας με σκοπό να αποκαλυφθεί μια μεγάλη αλήθεια. Αντιθέτως, στην πραγματική ζωή είναι αυτός ο οποίος με θράσος επιβάλει απαντήσεις που σκοπό έχουν να μας παραπλανήσουν και να μας κατευθύνουν προς ένα μεγάλο ψέμα.
Σταύρος Τσιτσόπουλος
Η κυβέρνηση του Ισραήλ,της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Αμερικής, της Ελλάδας και όλοι αυτοί οι μεγάλοι επιχειρηματίες που στηρίζουν προκειμένου να γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι και ας πεθαίνουν σωματικά, ψυχικά, πνευματικά οι υπόλοιποι. Είναι ο δάσκαλος που δεν θα εμψυχώσει και θα βοηθήσει ένα παιδί που έχει διάσπαση προσοχής. Αυτός που θα πάει να οδηγήσει τύφλα στο μεθύσι σκεπτόμενος ότι τώρα έχω τέλεια αντανακλαστικά και θα πάρει σβάρνα ό,τι βρει μπροστά του. Είναι ο άνθρωπος που θα σε ρωτήσει στον δρόμο τι ομάδα είσαι και αν δεν του δώσεις την απάντηση που θέλει θα ασκήσει σωματική η λεκτική βία, εκείνη η θεία ή ο θείος σου που αν έρθει η κουβέντα και συζητήσεις μαζί τους για τη θρησκεία θα σου κόψουν την καλημέρα, γιατί δεν πιστεύεις, αυτός ή αυτή που ψηφίζει μόνο και μόνο επειδή του έχει τάξει ο τάδε πολιτικός ότι θα σου βάλω το παιδί στο δημόσιο και ότι μην ανησυχείς μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει θα είσαι εξασφαλισμένος. Βέβαια εδώ καταλαβαίνεις και την αδυναμία και τη σήψη του εκάστοτε πολιτικού. Όταν φοβάσαι να τολμήσεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο ο εχθρός του λαού δυστυχώς την έχει κάνει τη δουλίτσα του. Πολλές φορές γινόμαστε και εμείς οι ίδιοι εχθροί της κοινωνίας μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Θυμάμαι μια φορά είχα φέρει στο πατρικό ένα φίλο από το Ιράν που είχε δύο μήνες στην Ελλάδα. Θα τρώγαμε οικογενειακά, τον γνωρίζω στους γονείς μου. Κάποια στιγμή μου λέει η μητέρα μου έρχεσαι να με βοηθήσεις στην κουζίνα και αρχίζει και με ρωτάει ποιος είναι αυτός και είσαι σίγουρος ότι είναι καλό παιδί, την είχε κατακλύσει ένας τρομερός φόβος. Μια ώρα αργότερα αφού έκανα τον μεταφραστή και κατάλαβε τι έχει ζήσει, με κλάματα και αγκαλιές τον χαιρέτησε δίνοντας του μέλι και ελιές από το χωριό.
Γιάννης Κατσιμίχας
Το παγιωμένο σύστημα ιδεών, η στερεοτυπική αντίληψη και αντιμετώπιση των πραγμάτων και της πραγματικότητας, η εμμονή σε αντιλήψεις που πέρασαν σε εμάς από προηγούμενες γενιές και ανήκουν σε πιο σκοτεινές περιόδους της κοινωνίας. Επίσης, η έλλειψη αναρώτησης και αμφισβήτησης για τις καθολικές αλήθειες που επικρατούν και μαθαίνουμε ως θέσφατα από τα παιδικά μας χρόνια, από γονείς που τα έμαθαν από τους γονείς τους και εκείνοι από τους δικούς τους κοκ. Τέλος, η ανυπαρξία θέλησης για δικές μας προσωπικές απαντήσεις σε κοινωνικά ερωτήματα που τίθενται συνεχώς.
Στέφανος Λώλος
Δεν νομίζω ότι υπάρχει πραγματική απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Θα το έβαζα κάπου κοντά στο ερώτημα του Άμλετ. Παρόλα αυτά αν έπρεπε να απαντήσω οπωσδήποτε θα έλεγα ότι το ένστικτο μου μου λέει πως πρέπει να κοιτάξω κάπου μέσα μου για να τον βρω.
Info παράστασης:
Τελευταίες παραστάσεις έως 30 Μαΐου | Τετάρτη και Κυριακή στις 19:30, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30 | Ρεκτιφιέ
Συντελεστές:
Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ
Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Δραματουργική επεξεργασία: Γεωργία Μαυραγάνη – Δήμητρα Στρατικοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτριας: Δήμητρα Στρατικοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Άρτεμις Φέσσα
Μουσική-ήχος: Χάρης Νείλας
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Φωτογραφίες-τρέιλερ: Νίκη Δουλγεράκη
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Χάπι Εντ – Fabrica Athens
Οργάνωση Παραγωγής: LEFOU PRODUCTIONS
Παίζουν: Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλης Αμπατζής, Γιώργος Ζυγούρης , Γιάννης Κατσιμίχας, Στέφανος Λώλος, Σταύρος Τσιτσόπουλος
Μαζί τους εμφανίζονται: Ναταλία-Ανδριάνα Ειρηνάκη, Αναστασία Μπόλλα, Γιώργος Νάτσης, Μελίνα Παούρη, Νεφέλη Παούρη, Νάσια Στρατικοπούλου
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 16€
Φοιτητικό – Άνω των 65: 14€
Άνεργοι – ΑμΕΑ: 8€ Προπώληση: https://www.more.com/theater/enas-exthros-tou-laou/
Διάρκεια: 70 λεπτά
Τηλέφωνο κρατήσεων: 694 630 8939
ΡΕΚΤΙΦΙΕ
Διεύθυνση: Λ. Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα 104 47
5’ λεπτά από το μετρό του Κεραμεικού
Τηλέφωνο: 698 187 1669
