Ο Χρήστος Α. Χωμενίδης συζητάει εφ’ όλης της ύλης με τον Στέλιο Παρρή, για την επιτυχία του «Σοφού Παιδιού» και πώς ξεκίνησε να γράφει; «Η επιτυχία του “Σοφού παιδιού” είναι ότι ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που το βρίζουν, δηλαδή γεννάει ακόμα πάθη. Συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια υπηρεσίας και παραμένει διαφιλονικούμενο.», λέει στο podcast.
Ξεκινώντας από το όνομά του και τι είναι αυτό το Α στο Χρήστος Α. Χωμενίδης μοιράζεται τον τρόπο που δημιουργεί τα έργα του και πώς προετοιμάστηκε για το τελευταίο του μυθιστόρημα «Η δίκη Σουάρεφ» πηγαίνοντας στις φυλακές Κορυδαλλού, παρακολουθώντας δίκες, ενώ για ένα χρόνο πηγαινοερχόταν σε δικηγορικό γραφείο. Μιλάει για τον ήρωα του βιβλίου του, τον Καλαμπαλίκη και τα λεγόμενά του, τη βραβευμένη «Νίκη» του και ποιο θα είναι το βιβλίο που θα σύστηνε σε ένα 15χρονο παιδί.
«Όλη η δουλίτσα γίνεται παρατηρώντας τον κόσμο, ακούγοντας τι σου λέει ο άλλος.»
«Γράφω one of αλλά κάθε παράγραφο, κάθε πρόταση σχεδόν τη γράφω 10-15 φορές, μοιράζεται ο Χρήστος Χωμενίδης στο podcast για τον τρόπο που γράφει. «…Όσα είναι σημαντικά για την οικοδόμηση ενός μυθιστορήματος δεν μπορείς να τα ξεχάσεις, αυτά τα οποία ξεχνάς είναι όσα δεν έχουν σημασία.»
Πιάνουν συζήτηση για τη δύναμη του λόγου, την εποχή του politically correct, την ελληνική τηλεόραση, τα σήριαλ που του αρέσουν, ποιο βιβλίο θα ‘θελε να γίνει κόμικ, το gentrification της Αθήνας έως την άποψή του για τον γάμο και τη μονογαμία. Μοιράζεται στο podcast μία ανάμνησή του με τη Λένα Πλάτωνος, την πλάκα που έπαθε διαβάζοντας πρώτη φορά Ιούλιο Βερν, τη γειτονιά που μεγάλωσε στη Δροσοπούλου και πώς ο κόσμος των βιβλίων ήταν η μόνη του εφικτή διασκέδαση.
«Ο κόσμος δεν μπορεί να μπει σε κανόνες κι εμείς να είμαστε οι ιεροκήρυκες της χρηστοήθειας».
Κάθε βδομάδα μπορείτε να λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc mag με τις προτάσεις μας
