Ολοκληρώνοντας την τριλογία του καλλιτεχνισμού του ο Στέλιος Παρρής συζητά με τον Γιάννη Παναγόπουλο και του ζητά εναλλάσσοντας τον θεσμικό του ρόλο ως εκλεγμένο μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών με τον ρόλο του ως επαγγελματία του χώρου να κάνει κατανοητό το γιατί αντιδρούν οι καλλιτέχνες και το τι ζητούν από το κράτος.
«Αν υπήρχαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας πολλά από τα προβλήματά μας θα είχαν σίγουρα λυθεί ή τουλάχιστον θα ήταν σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση. Το να αφήνουμε αθωράκιστο το επάγγελμα μας… διαρκώς θα εμφανίζει προβλήματα».
«Οι απεργίες είναι ίσως το υπέρτατο εργαλείο των εργαζομένων, να ασκούν πιέσεις. Δεν βρεθήκαμε τυχαία εδώ, έχουμε προκηρύξει και έχουμε κατέβει σε 48ωρη απεργία που είχε χρόνια να δει ο κλάδος, έχουμε κάνει δυο 24ωρες απεργίες και έχουμε πάρει απόφαση για μια νέα απεργία εάν χρειαστεί».
«Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως μία απ’ τις ελάχιστες που δεν έχει ένα πανεπιστήμιο μια Ανώτατη Σχολή Παραστατικών και Οπτικοακουστικών Τεχνών».
«Όλη αυτή την παθογένεια, όλα αυτά τα χρόνια η γενιά μας προσπαθεί να παλέψει ότι θέλουμε να δείχνουμε μια καλή εικόνα για την οικογένειά μας, για τη χώρα μας και πόσο τα πράγματα λειτουργούν. Μεταξύ μας μην κοροϊδευόμαστε δεν έχουν και την καλύτερη των εντυπώσεων οι φίλοι μας, οι συνάδελφοι μας στο εξωτερικό, ξέρουν πραγματικά τι συμβαίνει κι όχι μόνο για τώρα, για το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα. Χρόνια γνωρίζουν πώς παλεύει ο ελληνικός πολιτισμός να επιβιώσει, δεν έχουμε φτιάξει ένα ωραίο ψέμα για τους φίλους μας στο εξωτερικό κι έχουμε λάβει κύμα στήριξης».
–
Cover Photo: ©Ελίνα Γιουνανλή
Κάθε βδομάδα μπορείτε να λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc mag με τις προτάσεις μας
